Τα νεκροταφεία και τα μνημεία που μνημονεύουν τους θανάτους στο Δυτικό Μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο Βέλγιο και στη Γαλλία, χαρακτηρίστηκαν Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.
Το νέο καθεστώς ισχύει για 139 τοποθεσίες, 43 στο Βέλγιο και 96 στη Γαλλία, όπου είναι θαμμένα τα λείψανα εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων του πολέμου, από τη Βρετανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Ρωσία, την Ιρλανδία, τον Καναδά και άλλες χώρες.
«Αυτή η απόφαση τιμά τη μνήμη όσων έπεσαν κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μαχόμενοι για την ειρήνη και την ελευθερία. Η κληρονομιά τους ζει» δήλωσε η Χάτζα Λαμπίμπ, υπουργός Εξωτερικών του Βελγίου.
Η γαλλίδα υπουργός Πολιτισμού, Ρίμα Αμπντούλ Μαλάκ, χαιρέτισε την απόφαση, «η οποία δείχνει τη σημασία αυτών των τόπων μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης».
Τα μνημεία και τα νεκροταφεία της Φλάνδρας, του Ιπρ Σαλιάν, του Βιμί, του Σομ, του Βερντέν και του Ποζιέ δεσπόζουν στους περιβάλλοντες χώρους τους και αποτελούν μέρος της ευρωπαϊκής ιστορίας και μνήμης.
Τόσο η Γαλλία όσο και το Βέλγιο έχουν αγωνιστεί για να θεσπιστούν τα σημεία ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την Unesco, και υπήρξε μεγάλη απογοήτευση για την απόρριψη του τελευταίου αίτηματός τους το 2018, στην εκατονταετηρίδα από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου, όπως αναφέρουν οι Times.
Η νέα απόφαση ελήφθη το βράδυ της Τετάρτης 20 Σεπτεμβρίου και είναι μια συμβολική αλλά σημαντική κίνηση για τις τοπικές κοινωνίες.
Οι μάχες στο Ιπρ Σαλιάν στοίχισαν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ζωές και κατέστρεψαν την πόλη, με λείψανα στρατιωτών να ανακαλύπτονται ακόμη και περισσότερο από έναν αιώνα μετά τη σύγκρουση.
Η Πύλη Μενίν της πόλης, η οποία αυτή την εποχή αποκαθίσταται, είναι ένα μνημείο για περισσότερους από 54.000 άγνωστους βρετανούς στρατιώτες των οποίων τα λείψανα δεν έχουν ανακτηθεί ποτέ. Κάθε βράδυ στις 20:00 η κυκλοφορία σταματάει και μια μπάντα εθελοντών παίζει το «Last Post», το στρατιωτικό αντίο προς τους πεσόντες.
Οι τελετές, τα μνημεία και τα νεκροταφεία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της βελγικής και της γαλλικής εθνικής ταυτότητας, καθώς και τόπου μνήμης που προσελκύουν εκατομμύρια επισκέπτες από όλον τον κόσμο.
Ο Μαξ Ποτιέ, δήμαρχος του Τιεπβάλ, του οικισμού στο Σομ που φιλοξενεί μνημείο και νεκροταφείο όπου είναι θαμμένοι περισσότεροι από 72.000 πεσόντες, εξέφρασε ανακούφιση που η Unesco άλλαξε γνώμη. «Αυτός είναι, επιτέλους, ένας κόσμος που αναγνωρίζει αυτό που μας συνέβη» δήλωσε.
