Η έκθεση της Γιόκο Ονο στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη θα διαρκέσει από 1 ως 23 Οκτωβρίου | Photo by Ben A. Pruchnie/Getty Images/Ideal Images
Επικαιρότητα

«Αστυβάλ» με τα φέρετρα της Ονο, Σαουμπίνε & 24ωρα πάρτι στη Θεσσαλονίκη

Οψεις πολιτισμού που θυμίζουν Νέα Υόρκη ή Βερολίνο φέρνουν τα φετινά «Δημήτρια» στη Θεσσαλονίκη, με θρυλικά ονόματα των εικαστικών, του χορού και το θεάτρου. Την ίδια ώρα το ΚΘΒΕ εφορμά με σημαντικά έργα και με νέα τιμολογιακή πολιτική
Κατερίνα I. Ανέστη

Ενώ στην Αθήνα η καλλιτεχνική σεζόν άρχισε με κάποιες επαναλήψεις έργων που ξεχώρισαν πέρυσι ή το καλοκαίρι  (όπως oι sold out «Ορνιθες» στη Στέγη ή το επίσης sold out «Ο αδαής και ο παράφρων» στο Ιδρυμα Κακογιάννης) –σαν τέντωμα ύστερα από ένα μακρύ ευχάριστο ύπνο- και με τις ανακοινώσεις των προγραμμάτων ως την άνοιξη, η Θεσσαλονίκη ανεβάζει ταχύτητες χάρη στα Δημήτρια αλλά και στο ΚΘΒΕ. Το Κρατικό Θέατρο της Βορείου Ελλάδος έρχεται με τη φόρα της επιτυχίας του καλοκαιριού στην Επίδαυρο με το «Επτά επί Θήβας» και στοχεύει να διατηρήσει τον πήχη ψηλά και να καταστήσει τη Θεσσαλονίκη ακόμα πιο ενεργό πυρήνα θεάτρου ποντάροντας σε δοκιμασμένα και αγαπημένα έργα ελλήνων και ξένων συγγραφέων αλλά και σε μία νέα τιμολογιακή πολιτική.

Θα τα καταφέρει η Θεσσαλονίκη; Ναι λένε όσοι γνωρίζουν καλά το μεγάλο μυστικό της που δεν είναι άλλο από τη διάθεση φορέων και σημαντικών οργανισμών της πόλης να συνεργαστούν. Να συνυπάρξουν δημιουργώντας όχι αυτόνομα κελύφη αλλά κάνοντας όλη την πόλη έναν ενιαίο ανοιχτό χώρο πολιτισμού. Στοίχημα που έχει κερδηθεί κυρίως χάρη στα μουσεία της εδώ και χρόνια.

Αυτή τη στιγμή η πόλη βέβαια ετοιμάζεται πυρετωδώς για τα 51α «Δημήτρια» που έχουν ως λέξη σημαία και ταυτότητα το «Αστυβάλ», «το ζητούμενο δηλαδή: ο διάλογος με την πόλη μέσω των τεχνών, η επικοινωνία ανθρώπων και τάσεων, που μέσα στον κατακερματισμένο κόσμο θα συνυπάρξουν και θα μεταλάβουν ορίζοντα και προοπτική. Μια απόπειρα συνύπαρξης και συντονισμού μέσω 42 εκδηλώσεων που άφοβα θα επιχειρήσουν, κινούμενα σε ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικής ανθρωπογεωγραφίας και αντισυμβατικών θεωρήσεων-θεαμάτων, να συνενώσουν και να συνεγείρουν τη Θεσσαλονίκη».

Στις κορυφαίες στιγμές της διοργάνωσης είναι οπωσδήποτε η μεγάλη έκθεση της Γιόκο Ονο, της εικαστικής καλλιτέχνιδος που παγκοσμίως είναι πρωτίστως γνωστή ως σύζυγος, μούσα, διαχειρίστρια του έργου και της φήμης του Τζον Λένον. Η εγκατάσταση «Ex-It», φιλμ αλλά και περφόρμανς της ιδιοσυγκρασιακής Γιόκο Ονο θα παρουσιαστούν στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, από την 1η Οκτωβρίου. Ταυτόχρονα θα τοποθετηθεί ένα δέντρο ευχών της Ονο με τίτλο «Imagine all the people» όπου το κοινό θα μπορεί να κρεμά τις ευχές του.

H εγκατάσταση με τα φέρετρα της Γιόκο Ονο έρχεται στη Θεσσαλονίκη

Στο χώρο των εικαστικών, ενδεικτική του εύρους των δράσεων είναι η έκθεση σχεδίων του Νικολάου Γύζη από τη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης – δωρεάς της οικογενείας Γύζη. Σε συνδυασμό με τη μόνιμη έκθεση των έργων του καλλιτέχνη στον ίδιο χώρο, η ενότητα αυτή εστιάζει στον πλούτο των θεμάτων, στην αρτιότητα της τεχνικής του καλλιτέχνη και το σπάνιο χαρακτήρα της έκφρασής του.

Mένοντας στα highlights των φετινών Δημητρίων ξεχωρίζουμε οπωσδήποτε την παράσταση της γερμανικής θεατρικής ομάδας Σαουμπίνε (Schaubühne) σε σκηνοθεσία Μίλο Ράου με τίτλο «Compassion. The History of the Machine Gun» στις 5 Οκτωβρίου. Η θρυλική ομάδα από το Βερολίνο υπόσχεται μια παράσταση-ντοκιμαντέρ με μορφή διπλού μονολόγου. Ο σκηνοθέτης βάζει την ηθοποιό Ουρσίνα Λάρντι (με καταγωγή η ίδια από την Ελβετία) να δείχνει σε μια μεγάλη οθόνη εικόνες –συμπεριλαμβανομένης και της εικόνας του 3 ετών Αϊλάν Κουρντί- επιστρέφοντας από μια αποστολή στην Τουρκία και στην Ελλάδα. Ο λόγος της εναλλάσσεται με τις αφηγήσεις της Κονσολέιτ Σιπέριους (με ρίζες από την Αφρική), που ο Ράου τη θέλει να μας αποκαλύπτει ότι η οικογένειά της έπεσε θύμα γενοκτονίας το 1990. Τα κείμενα είναι βασισμένα σε αληθινές συνεντεύξεις από μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, αλλά και κληρικούς και θύματα πολέμου στην Αφρική και την Ευρώπη.

Εικόνες από την άφιξη των μεταναστών, το προσφυγικό δράμα, ακόμη και η εικόνα του μικρού Αϊλάν προβάλλονται κατά τη διάρκεια της παράστασης της Σαουμπίνε

Στον χορό, μεταξύ άλλων θα δούμε (στις 4 Οκτωβρίου) την διεθνώς αναγνωρισμένη ομάδα Ultima Vez  με την παράσταση«In Spite of Wishing and Wanting» που όταν την ανέβασε για πρώτη φορά στο Βερολίνο το 1999 προκάλεσε αίσθηση. Για πρώτη φορά ο ιδρυτής της, χορογράφος, σκηνοθέτης και κινηματογραφιστής, ο θρυλικός Βιμ Βαντεγκέιμπους -που για πολλούς αποτελεί άξιο συνεχιστή του Μπεζάρ χάρη στις πρωτοποριακές μεν, αλλά πάντα ανθρώπινες προσεγγίσεις του- τόλμησε να δημιουργήσει μια παράσταση όχι μόνο για τη χημεία ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, αλλά και για την αρχέγονη επιθυμία σ’ ένα κόσμο μόνο αντρών. Ηταν μια χορογραφία, που για πρώτη φορά η διανομή περιελάμβανε αποκλειστικά και μόνο άντρες χορευτές και στην οποία η επιθυμία και η απεικόνιση της με διάφορους τρόπους αποτελούσε τον πυρήνα της παράστασης. Τώρα με εντελώς νέο καστ – 11 ατόμων – έρχεται στη Θεσσαλονίκη. Η παράσταση  διαφοροποιείται ελαφρά από την προσθήκη μιας μικρούς μήκους ταινίας, πηγή έμπνευσης της οποίας υπήρξαν δυο σύντομες ιστορίες.

Θέατρο, χορός, εικαστικά, περφόρμανς, μουσική, σεμινάρια, κινηματογράφος, δράσεις στο δημόσιο χώρο συνθέτουν τη δομή των 51ων Δημητρίων.  Σημειώστε το «Καπάνι Project» που θα γίνει επί 24 ώρες στις 5 Οκτωβρίου με φόντο την αγορά της Θεσσαλονίκης. Ψαράδικα, μανάβικα, κρεοπωλεία, μπακάλικα, αλλά και μαγαζιά με ρούχα θα είναι ανοιχτά ταυτόχρονα με την παρουσίαση μουσικών, θεάτρου δρόμου, περφόρμανς αλλά και μεταμεσονύκτιων δράσεων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο ζωγράφος Χρήστος Αλαβέρας θα καταγράφει σχεδιαστικά τα τεκταινόμενα, ενώ θα στηθούν δυο μουσικές σκηνές (Stage 1: Οδός Κυδονιάτου & Βλάλη & Stage 2: Οδός Ασκητού), όπου από τις 17:30– 24:00 γνωστοί dj θα δίνουν το ρυθμό. Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα με τις 42 εκδηλώσεις στο http://dimitria.thessaloniki.gr/

Μια παράσταση σταθμός που προκάλεσε ντόρο το 1999 επιστρέφει με νέο καστ και αλλαγές, στη Θεσσαλονίκη. Είναι το «In Spite of Wishing and Wanting»

«...Ξανά πίσω δεν πρέπει να γυρίσουμε. Χρέος μας είναι πια να μη γυρίσουμε..». Η φράση του Μανώλη Αναγνωστάκη ήταν αυτή που επέλεξε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ Γιάννης Αναστασάκης ως σύνθημα για τη νέα σεζόν του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Ανακοίνωσε μάλιστα νέα τιμολογιακή πολιτική με τις τιμές των εισιτηρίων να διαμορφώνονται για όλες τις παραγωγές μεταξύ 5 και 13 ευρώ.

Μεταξύ άλλων τον Οκτώβριο θα δει το κοινό το αυτοβιογραφικό έργο του Κώστα Ταχτσή «Το τρίτο στεφάνι» στη Μονή Λαζαριστών σε διασκευή των Θανάση Νιάρχου και Σταμάτη Φασουλή, σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου με την Ελισάβετ Κωνσταντίδου στον ρόλο της Εκάβης. Ταυτόχρονα θα παρουσιάζεται το «Insenso»  του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Πέτρου Σεβαστίκογλου, αλλά και το «Μάνα Κουράγιο» του Μπρεχτ σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς με την Λυδία Φωτοπούλου να επιστρέφει στη σκηνή του ΚΘΒΕ μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια. Μορφή εμβληματική του ΚΘΒΕ η ηθοποιός έχει πρωταγωνιστήσει σε ιστορικές παραστάσεις του στο παρελθόν. Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα μπορείτε να δείτε στο http://www.ntng.gr/

Ενα από τα σχέδια του Νικόλαου Γύζη που εκτίθενται στη Δημοτική Πινακοθήκη