Δεν είναι η πρώτη φορά που η Σούζαν Σάραντον, των Οσκαρ και των μεγάλων κινηματογραφικών επιτυχιών, αναλαμβάνει ακτιβιστική δράση – για τις αριστερές τις πεποιθήσεις έχει κατηγορηθεί συχνά από τους αμερικανούς συμπατριώτες. Ούτε ήταν η πρώτη σταρ του Χόλιγουντ που ασχολήθηκε με το δράμα των προσφύγων στο Αιγαίο – είχε προηγηθεί στις αρχές του Δεκεμβρίου ο Μάντι Πατίνκιν, ο πρωταγωνιστής του «Homeland» με ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό. Όμως τώρα αυτή η προσωπική μαρτυρία της (ελληνικής) τραγωδίας από τη Λέσβο, μια απειροελάχιστη κουκίδα στον παγκόσμιο χάρτη, φιλοξενείται στα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης -από την ιταλική Repubblica ως το γαλλικό Paris Match και από το έγκυρο Time ως το λαϊκό People– μπαίνει πια στο σπίτι και του μέσου Αμερικανού.
Από την πρώτη στιγμή, άλλωστε, που πάτησε το πόδι της στο νησί, η Σούζαν Σάραντον έδειξε να είναι απόλυτα συνειδητοποιημένη για το πώς η παρουσία της θα βοηθήσει στη διεθνοποίηση του θέματος. Η ίδια, δε, δείχνει έτοιμη να παραμείνει για μεγάλο διάστημα στη Λέσβο.
Λέει σε συνέντευξή της στο People: «Θα μείνω στη Λέσβο μέχρι και τα Χριστούγεννα. Θέλω να ακούσω και να μάθω τις ιστορίες των προσφύγων που φεύγουν από τις χώρες τους λόγω του πολέμου. Ήρθα γιατί θέλω να τιμήσω τους παππούδες μου που ήταν επίσης μετανάστες».
Η πρώτη γυναίκα που άκουσε η Σούζαν Σάραντον ήταν η 24χρονη Άρβα που έφτασε στη Λέσβο με την έξι μηνών κόρη της, Ρούμπι. «Έχασε όλα τα υπάρχοντά της όταν βούλιαξε η βάρκα που τους μετέφερε. Είναι χαρούμενη που είναι ζωντανή και ενώθηκε ξανά με την οικογένειά της», εξηγεί η Σάραντον στο περιοδικό. Στη συνέχεια η Σάραντον γνώρισε και τον 32χρονο σύζυγο της Αρβα, τον Μουνζέρ.
Μια άλλη αρκετά συγκινητική ιστορία με την οποία ήρθε αντιμέτωπη η Σούζαν Σάραντον ήταν αυτή της 23χρονης φοιτήτριας Νομικής, της Σρούκ. Λέει γι’ αυτήν: «Το πλοίο που την έφερε ως εδώ βυθίστηκε με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δύο άτομα. Η ίδια νιώθει τυχερή που σώθηκε». Για να συμπληρώσει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «η διεθνής κοινότητα πρέπει να δει τι συμβαίνει σε αυτή τη γωνιά του κόσμου. Πρέπει να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα και να το κατανοήσει. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να πάψουν να είναι “κάποιοι άλλοι” και να γίνουν οι πρόσφυγες που χρειάζεται να σταθούμε δίπλα τους και να τους υποστηρίξουμε».
Τις τελευταίες, μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο Twitter, η Σούζαν Σάραντον ενημερώνει συνεχώς την κοινή γνώμη για τα όσα βλέπει με τα μάτια της στο νησί θέλοντας έτσι να εναντιωθεί την προσπάθεια απλούστευσης του προσφυγικού προβλήματος. Είτε με φωτογραφίες, είτε με συνεντεύξεις της (σαν και αυτή που ακολουθεί στο αμερικανικό δίκτυο NBC), επιδιώκει να αφυπνίσει τις συνειδήσεις της Δύσης και να τα καταδείξει το επείγον του πράγματος.
Γιατί είναι στη Λέσβο
Μόνο για τον ρόλο της στο θρυλικό «Dead Man Walking» θα έφτανε για να υπάρχει ως σημαντική φυσιογνωμία στα κόκκινα χαλιά του Χόλιγουντ. Ποτέ, όμως, δεν έφτανε αυτό για τον Σούζαν Σάραντον.
Ούτε το Οσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου που έλαβε για τη συγκεκριμένη ταινία, ούτε το φεμινιστικό hype που προκάλεσε το «Θέλμα και Λουίζ», ούτε η γενικότερη αποδοχή της ταινίας «Ο πελάτης» ή της «Ζωής σε δύο πράξεις». Οπως αρκετοί ηθοποιοί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού που κινούνται μεταξύ των φώτων και του πολιτικού ακτιβισμού, η Σούζαν Σάραντον έχει χρησιμοποιήσει τη δημοφιλία και την αναγνωρισιμότητά της για να προωθεί κατά καιρούς πολιτικά ζητήματα που υπό άλλες συνθήκες θα έμεναν στην αφάνεια.
Δεν θα πρέπει να μας προξενεί εντύπωση το έντονο ενδιαφέρον της για το εν εξελίξει δράμα στη Λέσβο, ούτε η άμεση κινητοποίησή της να μεταβεί στο νησί, να δει από κοντά τι ακριβώς συμβαίνει. Θα μπορούσε να βρίσκεται στο σπίτι της ή σε κάποιο κινηματογραφικό στούντιο κι από εκεί να ομιλεί για το μεταναστευτικό. Δεν θα ήταν, όμως, ο εαυτός της. Γι’ αυτό αποφάσισε να πάρει το πρώτο αεροπλάνο (έκανε και σχετική ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Twitter) και να μεταβεί στη Λέσβο.
«Οδεύω προς τη Λέσβο» έγραψε λιτά η Σάραντον, «πιστή» στον πάντα διακριτικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει το φιλανθρωπικό της έργο. Το σχόλιο αυτό συνόδευε μια φωτογραφία της έλικας του αεροπλάνου που την μετέφερε στο ελληνικό νησί. Η ηθοποιός περπάτησε στην περιοχή ανάμεσα από την Εφταλού προς τη Σκάλα Συκαμνιάς, συζήτησε με εθελοντές και μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων και φωτογραφήθηκε μαζί τους.
Η… άλλη Σάραντον
Η 69χρονη ηθοποιός έχει «απασχολήσει» αρκετές φορές στο παρελθόν τα ΜΜΕ με τις πολιτικές τοποθετήσεις της. Όπως δεν έχει πρόβλημα να «τσαλακώσει» το πρόσωπό της για τις ανάγκες ενός ρόλου, ομοίως δεν επιθυμεί να μείνει εκτός της πραγματικότητας και να μην εκθέσει δημοσίως τις απόψεις της.
Πριν από δύο χρόνια, μαζί με άλλους ονομαστούς καλλιτέχνες, είχε ταχθεί κατά του τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν και τον κατηγορούσε ότι ευθύνεται για τους θανάτους αθώων διαδηλωτών. Η καταγγελία της Σάραντον και άλλων 30 καλλιτεχνών είχε γίνει τότε πρωτοσέλιδο στους Times του Λονδίνου.
Η Σάραντον είναι γνωστή για την υποστήριξή της σε προοδευτικούς και αριστερούς φιλελεύθερους πολιτικούς σκοπούς. Η Σάραντον έχει εκφράσει την υποστήριξή της για διάφορους σκοπούς ανοχής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι οποίοι έχουν παρόμοια φιλοσοφία με τις ιδέες τις χριστιανικής αριστεράς.
Το 1995 ήταν μία από τους πολλούς ηθοποιούς, σκηνοθέτες και σεναριογράφους του Χόλιγουντ που έδωσαν συνέντευξη για το ντοκιμαντέρ «The Celluloid Closet», το οποίο αναφέρεται στο πως οι ταινίες του Χόλιγουντ παρουσιάζουν την ομοφυλοφιλία.
Το 1999 έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Unicef. Κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2000 στις ΗΠΑ, υποστήριξε τον Ράλφ Νάντερ για πρόεδρο. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της εκλογικής καμπάνιας το 2004, απέσυρε την υποστήριξη της από τον Νάντερ, και ήταν ένα από τα πολλά μέλη της εκστρατείας του το 2000 που ζήτησαν από τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν για τον δημοκρατικό υποψήφιο Τζον Κέρι.
Η Σάραντον ήταν η οικοδέσποινα σε ένα μέρος της συναυλίας Live 8 στο Εδιμβούργο το 2004 που είχε ως στόχο να πιέσει τους ηγέτης της G8 να προωθήσουν τα θέματα της φτώχειας στον κόσμο. Επίσης εμφανίστηκε το 2006 στη διαδήλωση της Ημέρας της Μητέρας και τον Ιανουάριο του 2007 εμφανίστηκε μαζί με τον Τιμ Ρόμπινς και την Τζέιν Φόντα στην αντιπολεμική συγκέντρωση στη Ουάσινγκτον που υποστήριζε την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ.
Τώρα ήταν η σειρά της Λέσβου να ανάψει μέσα της τη σπίθα της προσφοράς προς το κοινό καλό και να θέσει τις υπηρεσίες της στη γενικότερη προσπάθεια να γίνει γνωστό το δράμα των προσφύγων.