Η διπλωματία της Ιταλίας διέψευσε την Τετάρτη ότι σύναψε μια συμφωνία βάσει της οποίας πληρώνονται ένοπλες οργανώσεις οι οποίες ενέχονται σε εμπορία ανθρώπων για να εμποδίζονται μετανάστες να περνούν τη Μεσόγειο και να φθάνουν στις ιταλικές ακτές.
Το πρακτορείο ειδήσεων Associated Press μετέδωσε την Τρίτη ότι η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ) της Λιβύης, η οποία αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας που υποστηρίζεται από την Ιταλία πληρώνει παραστρατιωτικές οργανώσεις και τους δίνει εξοπλισμό και σκάφη για να εμποδίζουν τον απόπλου πλεούμενων με μετανάστες.
«Το υπουργείο Εξωτερικών διαψεύδει κατηγορηματικά ότι υπάρχει συμφωνία μεταξύ λίβυων διακινητών και της ιταλικής κυβέρνησης», δήλωσε στέλεχος της υπηρεσίας Τύπου και δημοσίων σχέσεων της ιταλικής διπλωματίας.
«Η ιταλική κυβέρνηση δεν κλείνει συμφωνίες με διακινητές», συμπλήρωσε ο ίδιος αξιωματούχος του ιταλικού ΥΠΕΞ, όπως μετέδωσε το ΑΜΠΕ.
Μια νέα δύναμη που συστάθηκε στην παραθαλάσσια πόλη Σαμπράτα εμποδίζει τους μετανάστες να φεύγουν, συχνά θέτοντάς τους υπό κράτηση -κατά πηγές στην περιοχή τις οποίες επικαλείται το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς- κάτι που έχει οδηγήσει σε μια απροσδόκητη, μεγάλη μείωση των αναχωρήσεων ενώ αυτή την εποχή του χρόνου συνήθως καταγράφονται οι περισσότερες.
Οι αφίξεις μεταναστών από τη Βόρεια Αφρική μειώθηκαν κατά 50% και πλέον τον Ιούλιο και κατά 80% και πλέον μέχρι στιγμής τον Αύγουστο. Η Ιταλία έχει υποδεχθεί από το 2014 περίπου 600.000 ανθρώπους που έκαναν τον διάπλου της Μεσογείου.
Σε μια προσπάθεια να επιτύχει τη μείωση των αφίξεων μεταναστών πριν από τις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου του 2018, η ιταλική κυβέρνηση ανέλαβε μια σειρά πρωτοβουλιών, συμπεριλαμβανομένων της εκπαίδευσης και της χορήγησης εξοπλισμού στην ακτοφυλακή της Λιβύης και της κατάρτισης ενός κώδικα συμπεριφοράς για τα πλοία μη κυβερνητικών οργανώσεων τα οποία παίρνουν μέρος σε επιχειρήσεις διάσωσης.
Ομως η πρόοδος που η Ευρώπη διαπιστώνει ότι καταγράφεται στη Λιβύη είναι μάλλον εύθραυστη, καθώς στη χώρα δύο αντίπαλες κυβερνήσεις συνεχίζουν να μάχονται για την εξουσία, ενώ διάφορες ένοπλες οργανώσεις μάχονται για τον έλεγχο εδαφών και των κερδών από το λαθρεμπόριο διαφόρων αγαθών, περιλαμβανομένης της εμπορίας ανθρώπων.