Το Τόκιο, το Σαν Φρανσίσκο, το Λος Αντζελες ζουν εδώ και δεκαετίες με τον φόβο ενός μεγάλου σεισμού. Πόλεις και οι τρεις πολύ κοντά ή πάνω σχεδόν σε επικίνδυνα ρήγματα, έχουν να αντιμετωπίσουν την πολύ μεγάλη πιθανότητα -σχεδόν τη βεβαιότητα- ότι μια δόνηση έξι, επτά ίσως και περισσότερων βαθμών θα συμβεί στο κοντινό μέλλον στην περιοχή τους.
Μήπως ήλθε η ώρα και για τη Ρώμη να ανησυχεί για το μέλλον της, ειδικά μετά την έξαρση των τελευταίων εβδομάδων; Ναι, αλλά όχι τόσο για το σεισμικό, επισημαίνουν οι επιστήμονες, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα The Telegraph.
Στην ευρύτερη περιοχή της Ρώμης, στους λόφους Αλμπάνι, υπάρχει ένα ηφαίστειο που προς το παρόν είναι σχετικά αδρανές, αν και έχει δώσει δείγματα εκρήξεων εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
Πρόσφατα εμφανίζει (μικρές) ενδείξεις δραστηριότητας, πράγμα που σε συνδυασμό με την σεισμική έξαρση στην ευρύτερη περιοχή του μπορεί να το έχει βάλει σε πορεία ενεργοποίησης.
Σε μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters τον περασμένο Ιούλιο (πριν από την σεισμική έξαρση των τελευταίων εβδομάδων), διεθνής ομάδα επιστημόνων ανέφερε ότι υπόγειοι χώροι αρκετά χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια γεμίζουν σταδιακά με μάγμα και προκαλούν την ανύψωση του εδάφους κατά 2-3 χιλιοστά τον χρόνο. Την τελευταία 20ετία παρατηρείται σεισμική δραστηριότητα με πολλές μικρής έντασης δονήσεις, αλλά και κάποια «τεσσάρια».
Αυτές οι διαδικασίες -ευτυχώς- εξελίσσονται πολύ αργά για τα ανθρώπινα δεδομένα. Η έκρηξη του ηφαιστείου υπολογίζεται ότι θα έρθει σε τουλάχιστον 1.000 χρόνια, ένα διάστημα που με τα γεωλογικά δεδομένα είναι πολύ μικρό.
Πάντως οι επιστήμονες είναι καθησυχαστικοί και για το ότι οι σεισμοί στην κεντρική Ιταλία δεν θα επηρεάσουν το ηφαίστειο στους λόφους Αλμπάνι. Ή μάλλον «δεν τίθεται θέμα ότι οι σεισμοί να έχουν επιπτώσεις τώρα, αν και σε 1.000 χρόνια ίσως έχουν». Οι σεισμοί προκαλούν εκρήξεις μόνο σε «ώριμα», έτοιμα να εκραγούν ηφαίστεια, προσθέτουν.
Κανένας λόγος ανησυχίας λοιπόν για το μέλλον, καθώς το ηφαίστειο, που είναι μόλις 20 χιλιόμετρα από τη Ρώμη, δεν συγκρίνεται σε επικινδυνότητα με τον (αρκετά νοτιότερο) Βεζούβιο που ξύπνησε για τελευταία φορά το 1944. Δεν θα είναι εύκολο πάντως να διώξουν εντελώς οι κάτοικοι την ανησυχία τους, όταν κάτω από το ειδυλλιακό τοπίο των λόφων κρύβεται ένας τέτοιος κίνδυνος.