Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και του Σιδηρού Παραπετάσματος, η Ρουμανία του Νικολάε Τσαουσέσκου θεωρούνταν από το Κρεμλίνο το μαύρο πρόβατο του Συμφώνου της Βαρσοβίας. «Ο αδίστακτος δικτάτορας του Βουκουρεστίου δεν συμμετείχε στις συνόδους του “ΝΑΤΟ της Ανατολής” και δεν άφηνε τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ να τον φιλάει στο στόμα, σε αντίθεση με τον Εριχ Χόνεκερ και τους άλλους ανθυπάτους της Μόσχας», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε άρθρο του ο Πάολο Γκαριμπέρτι της ιταλικής La Repubblica.
Ο ιταλός δημοσιογράφος θυμίζει πως μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και το βάρβαρο τέλος του στυγνού δικτάτορα, στους δρόμους του Βουκουρεστίου το κυρίαρχο σύνθημα ήταν «η μόνη λύση είναι μια άλλη επανάσταση». Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν συνέβη, μια πραγματική επανάσταση δεν σημειώθηκε ποτέ στη χώρα, με αποτέλεσμα επί τρεις δεκαετίες η Ρουμανία να κυβερνάται από πρώην κομμουνιστές, πολιτικούς απογόνους του Τσαουσέσκου, και να μαστίζεται από αλλεπάλληλα σκάνδαλα και εκτεταμένη διαφθορά, που την κατέστησαν μία από τις πιο φτωχές και κακοδιοικούμενες χώρες της Ευρώπης. Εντάχθηκε, όμως, πρώτα στο ΝΑΤΟ και έπειτα και στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Σήμερα, όμως, καθώς η ιστορία συνεχίζεται και επαναλαμβάνεται –στην προκειμένη περίπτωση στη Γεωργία η οποία συγκλονίζεται από φιλοευρωπαϊκές/αντιρωσικές διαδηλώσεις– φαίνεται πως κάποιοι επιδιώκουν να επαναφέρουν και το Βουκουρέστι στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας, θέτοντας εν αμφιβόλω το ότι η Ρουμανία ανήκει στο δυτικό/δημοκρατικό μπλοκ, ενδεχομένως με απώτερο σκοπό –σύμφωνα, πάντα, με τον αρθρογράφο της La Repubblica– την επιστροφή της χώρας «στο κενό μιας επικίνδυνης ουδετερότητας». Ποιοι είναι, όμως αυτοί οι κάποιοι που επιδιώκουν κάτι τέτοιο;
Ο Γκαριμπέρτι αναφέρεται στον Καλίν Γκεοργκέσκου, έναν έως πρόσφατα άγνωστο στην πολιτική σκηνή ακροδεξιό φιλορώσο εθνικιστή, ο οποίος, όμως, την 24η Νοεμβρίου αναδείχθηκε πρώτος στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών που διεξήχθησαν στη Ρουμανία. Την περασμένη Κυριακή (8η Δεκεμβρίου) επρόκειτο να διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος (αντίπαλος του Γκεοργκέσκου θα ήταν η φιλοευρωπαία Ελενα Λασκόνι, κεντροδεξιά δήμαρχος μιας μικρής πόλης), ωστόσο παρενέβη το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, ακυρώνοντας το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου και δηλώνοντας πως η όλη διαδικασία θα πρέπει να επαναληφθεί από την αρχή, εν μέσω υποψιών για ανάμειξη ενός «κρατικού παράγοντα» –ήτοι της Ρωσίας– στις εκλογές.
«Ο Καλίν Γκεοργκέσκου […] είναι δηλωμένος θαυμαστής των ρουμάνων φασιστών ηγετών της δεκαετίας του 1930 και του 1940: του Κορνέλιου Κοντρεάνου, ιδρυτή και αρχηγού της διαβόητης Σιδηράς Φρουράς […] και του φιλοναζιστή δικτάτορα Ιόν Αντονέσκου, τους οποίους χαρακτηρίζει ως “εθνικούς ήρωες”», γράφει ο ιταλός δημοσιογράφος, χαρακτηρίζοντας, με τη σειρά του, «μοιραία» την έλξη που κατά πάσα πιθανότητα ασκεί ο Βλαντίμιρ Πούτιν στον «καιροσκόπο» ακροδεξιό ρουμάνο πολιτικό, σύμφωνα με τον οποίο ο επικεφαλής του Κρεμλίνου είναι «ένας άνθρωπος που αγαπάει την πατρίδα του», όπως είχε δηλώσει στο παρελθόν.
Μιμούμενος, τρόπον τινά, τον Πούτιν, στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας ο Γκεοργκέσκου πρωταγωνίστησε σε ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στο TikTok (ο ρόλος του οποίου στην πιθανή ρωσική ανάμειξη απασχολεί τόσο την ΕΕ όσο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ) και τον δείχνει να καλπάζει πάνω σε ένα άσπρο άλογο, επικαλούμενος κατ’ επανάληψη τον Θεό, με μεσσιανική γλώσσα, τυπική της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία εξακολουθεί να έχει πολύ μεγάλη επιρροή στον πληθυσμό.
Οπως υπογραμμίζει ο Πάολο Γκαριμπέρτι, αυτό καταδεικνύει τον σημαντικό ρόλο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (επικεφαλής της οποίας είναι επίσης ένας πρώην πράκτορας της KGB) στον υβριδικό πόλεμο που διεξάγει η Ρωσία σε μεγάλη κλίμακα στην Ευρώπη -παράλληλα με τον παραδοσιακό πόλεμο με τεθωρακισμένα και κανόνια στην Ουκρανία- ειδικά σε εκείνες τις περιοχές που ήταν οι παραφυάδες της σοβιετικής αυτοκρατορίας και τώρα αποτελούν το μαλακό υπογάστριο της Δύσης την οποία ο ρώσος πρόεδρος μετατρέψει σε μεγάλο εχθρό του: από την αμφιταλαντευόμενη Σερβία (η οποία θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ αλλά αρνείται τις κυρώσεις κατά της Μόσχας) έως την αδύναμη και εκτεθειμένη Μολδαβία και από τη Βοσνία μέχρι τη Γεωργία και την Αρμενία.
«Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας πιστοποίησε, οπότε, μια ανησυχητική πραγματικότητα: “Επιχείρηση Αποσταθεροποίηση” την αποκάλεσε η βρετανική Υπηρεσία Καταπολέμησης του Εγκλήματος, αποκαλύπτοντας ένα τεράστιο δίκτυο κατασκόπων της Ρωσίας στην Ευρώπη, που χρηματοδοτούνται μέσω του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Διότι στόχος του Πούτιν είναι να αποσταθεροποιήσει τις κοινωνίες μας όχι με όπλα (τουλάχιστον προς το παρόν) αλλά με τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης», προειδοποιεί ο σχολιαστής της La Repubblica, ολοκληρώνοντας το κείμενό του.