Ηταν απ’ αυτά τα ματς που σε κάνουν να αναρωτιέσαι: πώς μπορούν να παίξουν τόσο χάλια, δυο ομάδες συνολικής αξίας 2 δισεκατομμυρίων ευρώ; Μα, ακριβώς αυτή είναι η μεγάλη πληγή του σύγχρονου, «επιστημονικού» ποδοσφαίρου: η απόλυτη προσήλωση στην τακτική. Που -στην πραγματικότητα- είναι ο φόβος της αποτυχίας, αποτυπωμένος στο σχέδιο των προπονητών.
Σε κάτι τέτοιους αγώνες σαν τον χθεσινοβραδινό (Τρίτη) στο Μάντσεστερ, στους οποίους κρίνονται πολλά, οι ποδοσφαιριστές ξεχνούν πόσο καλή μπάλα ξέρουν. Θυμούνται μόνο τι πρέπει να κάνουν, ώστε να μην παίξουν καλά οι αντίπαλοι. Ετσι, η Σίτι και η Ρεάλ Μαδρίτης -δυο ομάδες που στην επίθεση ξεχειλίζουν ταλέντο, ενώ στην άμυνα φημίζονται για τις γκάφες τους- αγωνίστηκαν με το μυαλό στη δική τους εστία. Να μη φάμε γκολ και… βλέπουμε.
Και είδαμε. Εναν από τους χειρότερους ημιτελικούς Champions League όλων των εποχών. Η πρώτη… υποψία προσπάθειας για γκολ ήρθε στο 27′. Τελική προς την εστία δεν υπήρξε, ούτε για δείγμα, στο πρώτο ημίχρονο. Κάτι που έχει συμβεί σε άλλα τέσσερα ματς φέτος. Η στατιστική επιβεβαιώνει οτι επρόκειτο για τη χειρότερη επίδοση της σεζόν. Μέχρι και οι φωτορεπόρτερς έπαψαν να σκοπεύουν τον αγωνιστικό χώρο, και έστρεψαν τους τηλεφακούς τους στην εξέδρα και στον ισπανικό πάγκο.
Στην εξέδρα καθόταν αναπαυτικά ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος δεν κατάφερε να αγωνιστεί, λόγω τραυματισμού. Με κάτι τεράστια ακουστικά στ’ αυτιά, απολάμβανε την αγαπημένη του μουσική από το φορητό του τηλέφωνο. Τόσο εγωκεντρικός που είναι, ασφαλώς θα διασκέδαζε (και) στην ιδέα οτι η δική του απουσία ευθύνεται για το άθλιο θέαμα που προσέφερε η ομάδα του. Ηταν φοβερό, να βλέπεις κοτζάμ Ρεάλ να τρέχει πίσω από την μπάλα στην πρώτη ώρα του παιχνιδιού. Αν ο CR7 ήταν μάχιμος, η εικόνα μπορεί να ήταν εντελώς διαφορετική.
Στον πάγκο των Ισπανών απαθανάτιζαν μια τεράστια τρύπα στο παντελόνι του Ζινεντίν Ζιντάν. Ναι, πάλι σκίστηκε ο τεχνικός της Ρεάλ, όπως είχε συμβεί και στον πρόσφατο επαναληπτικό με τη Βόλφσμπουργκ, στη Μαδρίτη. Τότε το είχε πάθει πανηγυρίζοντας ένα από τα τρία γκολ του Ρονάλντο. Χθες την πάτησε, επειδή το γκολ δεν ερχόταν. Ο έντονος τρόπος με τον οποίο ζει κάθε παιχνίδι, δοκιμάζει τις αντοχές των ρούχων του. Αν δεν μπορεί να κόψει τις εκρηκτικές αντιδράσεις του, θα πρέπει να φοράει κοστούμια ένα νούμερο μεγαλύτερα. Κι ας μην κολακεύουν την άψογη -παρά τα χρονάκια του- σιλουέτα του.
Πιο σοβαρό, βεβαίως, είναι το πρόβλημα με τον Ρονάλντο, ο οποίος ενδέχεται να απουσιάσει και από τη ρεβάνς, την Τετάρτη του Πάσχα. Κι αυτό γιατί δεν έπαθε υποτροπή στο τραύμα που είχε αποκομίσει στο παιχνίδι με τη Βιγιαρεάλ, αλλά αισθάνθηκε ενοχλήσεις σε διαφορετικό σημείο, πάλι στο ισχίο. Η μαγνητική, την οποία έκανε τη Δευτέρα, φανέρωσε μία νέα φλεγμονή, και ο Πορτογάλος είναι έξαλλος με τον επικεφαλής του ιατρικού επιτελείου της Ρεάλ, Χεσούς Ολμο. Τον κατηγορεί για λανθασμένη εκτίμηση στον πρώτο τραυματισμό που του παρουσιάστηκε. Μάλλον ο γιατρός φταίει, διότι -ως γνωστόν- ο Κριστιάνο είναι «ταύρος». Η τελευταία φορά που η Ρεάλ Μαδρίτης έπαιξε σε ευρωπαϊκό αγώνα της χωρίς τον Κριστιάνο στη σύνθεσή της, ήταν τη σεζόν 2013-2014. Είχε χάσει από την Ντόρτμουντ, στο «Μπερναμπέου», με 2-0.
Το 0-0 άφησε τα πάντα ανοιχτά για τον επαναληπτικό της 4ης Μαΐου στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου». Αλλά -κακά τα ψέματα- στη Μαδρίτη θα έχει προβάδισμα η Ρεάλ.
Στο πρόβλημα του Ρονάλντο ήρθε να προστεθεί και η υποτροπή που υπέστη ο Καρίμ Μπενζεμά, ο οποίος αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο. Αβέβαιος, κι αυτός, για τη ρεβάνς. Αλλά έπαθε και η Σίτι μεγάλη ζημιά. Εχασε τον Νταβίδ Σίλβα με θλάση, λίγο πριν από το τέλος του πρώτου 45λεπτου. Λογικά δεν θα ταξιδέψει στη Μαδρίτη – και το πόσο σημαντική είναι αυτή η απώλεια για τον Πελεγκρίνι, φάνηκε από χθες. Με το που βγήκε ο Σίλβα, το παιχνίδι της Σίτι έπαψε να έχει λογική.
Τα πρώτα 45 λεπτά κύλησαν με τις δυο ομάδες να φοβούνται, η μία την άλλη. Χωρίς φαντασία και δημιουργία, με αρκετά λάθη και με το νου στην άμυνα. Οι μόνες αξιοσημείωτες φάσεις ήταν μερικές… κλωτσιές του Πέπε και του Σέρχιο Ράμος σε αντιπάλους τους. Και η θλάση του Σίλβα. Στην επανάληψη, η «Βασίλισσα» κέρδισε μερικά μέτρα στο τερέν, και το πρώτο «αχ» στο «Ετιχαντ» ακούστηκε στο 71′, όταν η ψηλοκρεμαστή κεφαλιά του Χεσέ σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Τζο Χαρτ. Τις υπόλοιπες δυο ευκαιρίες των Ισπανών, τις εξουδετέρωσε ο Αγγλος γκολκίπερ, ο οποίος απέκρουσε με τα πόδια την κεφαλιά του Κασεμίρο (79′) και με… την κοιλιά το πλασέ του Πέπε (82′).
Το 0-0 άφησε τα πάντα ανοιχτά για τον επαναληπτικό της 4ης Μαΐου στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου». Αλλά -κακά τα ψέματα- στη Μαδρίτη θα έχει προβάδισμα η Ρεάλ. Διαθέτει καλύτερες μονάδες, και στο γήπεδό της μπορεί να σκοράρει… για πλάκα. Ιδίως αν παίξει ο Ρονάλντο. Διότι αυτός ο απίθανος τύπος έχει σκοράρει 16 φορές στο φετινό Champions League και έχει δώσει τέσσερις ασίστ. Που σημαίνει, οτι είναι… υπεύθυνος για το 77% των 26 γκολ που έχει πετύχει η ομάδα του στη διοργάνωση. Η στατιστική, πάντως, είναι με τη Ρεάλ: στις νοκ-άουτ διπλές ευρωπαϊκές αναμετρήσεις, όταν το πρώτο ματς έληξε 0-0, στο 65% των περιπτώσεων προκρίθηκε η ομάδα που ήταν γηπεδούχος στον δεύτερο αγώνα.
Η μεγαλύτερη ελπίδα της Σίτι θα είναι ο εγωισμός της Ρεάλ. Μπροστά στο απαιτητικό κοινό της, ίσως… ντραπεί να παίξει άμυνα, όπως έκανε χθες στο Μάντσεστερ. Αν βγει μπροστά, για να επιδείξει την ανωτερότητά της και να αρέσει στους οπαδούς της, οι ταχύτατοι μεσοεπιθετικοί της αγγλικής ομάδας θα έχουν τις ευκαιρίες τους απέναντι στην αφελή ισπανική άμυνα. Ιδίως ο Αγουέρο, ένας από τους ελάχιστους φορ στην Ευρώπη που μπορεί να σκοράρει χωρίς καν να τροφοδοτηθεί…
Η ομάδα που μας έδειξε ο Πελεγκρίνι -στο Παρίσι και στο Μάντσεστερ, στην προημιτελική φάση, αλλά και χθες βράδυ- είναι η πιο ώριμη Σίτι που είδαμε στη διοργάνωση. Εχει μάθει να παίζει με μικρότερη κατοχή μπάλας, να περιμένει συμπαγής στο δικό της μισό του γηπέδου, και να βγάζει ταχύτατες αντεπιθέσεις. Γι’ αυτό, άλλωστε, έφτασε ώς τον ημιτελικό, ενώ τα προηγούμενα χρόνια σταματούσε πάντα στους «16». Αυτή η πρόκριση σε ημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης ήταν η πρώτη -για τη Μάντσεστερ Σίτι- από την άνοιξη του 1971. Τότε, πριν από 45 χρόνια, ως κάτοχος του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης, είχε φτάσει στα ημιτελικά αντιμέτωπη με την Τσέλσι. Εχασε και στα δυο ματς, η Τσέλσι ήρθε στο παλιό Καραϊσκάκη και νίκησε τη Ρεάλ, ενώ η Σίτι περίμενε, από τότε, να ξαναζήσει μια τόσο μεγάλη βραδιά.
Ακόμη κι αν αποκλειστεί από την πιο επιτυχημένη ομάδα στον πλανήτη (δέκα φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης η Ρεάλ), η Σίτι -που πρωτογνώρισε το Champions League μόλις πριν από πέντε χρόνια- έχει ήδη πραγματοποιήσει φέτος μια εξαιρετική πορεία. Χάρη στον πραγματικό κύριο, Μανουέλ Πελεγκρίνι, τον Χιλιανό τεχνικό της, ο οποίος δεν τα παράτησε, αν και γνωρίζει οτι διάγει τις τελευταίες του εβδομάδες στο Μάντσεστερ. Περιμένοντας να παραδώσει στον Πεπ Γκουαρντιόλα που θα τον αντικαταστήσει, οδήγησε τους «Πολίτες» σε μια υπέρβαση που κανένας δεν είχε προβλέψει. Ασφαλώς ούτε ο Σεΐχης Μανσούρ, όταν βιάστηκε να του ανακοινώσει οτι το καλοκαίρι μπορεί να πηγαίνει…