Υποδύθηκε την αισθησιακή Ματίλντ στη «Γυναίκα της διπλανής πόρτας» του Φρανσουά Τριφό, την όμορφη Πιερέτ στις «Οκτώ γυναίκες» του Φρανσουά Οζόν και τη Μαρία Κάλλας στο «Callas forever» του Φράνκο Τζεφιρέλι.
Εκτός από τη σημαντική της φιλμογραφία -πάνω από 50 ταινίες σε διάστημα σχεδόν 45 ετών-, η Φανί Αρντάν υπήρξε, εκτός από «μούσα» του Τριφό και η τελευταία του σύντροφος καθώς ήταν αυτή που του έκλεισε τα μάτια, όταν ο σπουδαίος γάλλος auteur πέρασε στην αθανασία στις 21 Οκτωβρίου 1984, ύστερα από δίχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Πλέον, στα 70 της χρόνια, η Αρντάν πρωταγωνιστεί στο «La belle époque» του Νικολά Μπεντός, μια ταινία που, εκτός από ένα νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν, αποτελει και ωδή στα «καλύτερα χρόνια» ενός ζευγαριού.
Η 70χρονη ηθοποιός μίλησε στην Corriere για την ταινία και το δικό της παρελθόν, τονίζοντας πως «θα ήθελε να επιστρέψει κυρίως στις πιο δυσάρεστες στιγμές της ζωής της, επειδή στο τέλος μαθαίνεις περισσότερο από τη δυστυχία παρά από την ευτυχία».
Και ασφαλώς για τη «Γυναίκα της διπλανής πόρτας», που σύμφωνα με την ίδια υπήρξε μια τέλεια πλανητική συναστρία: «Μια σπουδαία ταινία, ένας σπουδαίος ρόλος, μια μεγάλη αγάπη».
Οσον αφορά το μεγάλο θέμα της ταινίας, δηλαδή τη νοσταλγία για το παρελθόν, η ίδια θεωρεί πως «και εγώ είμαι έτσι, όπως ο χαρακτήρας μου, η Μαριάν, στην ταινία: δεν ξεχνώ απολύτως τίποτα, είμαι μια… ανθρώπινη τράπεζα αναμνήσεων. Μου φαίνεται πολύ πιο επικίνδυνο να σκεφτόμαστε το μέλλον, γιατί σημαίνει ότι φοβόμαστε το παρόν. Η νοσταλγία δεν είναι ασθένεια, αλλά χάρισμα. Σημαίνει πως παραμένουμε ζωντανοί, γνωρίζοντας ποιοι πραγματικά είμαστε».
Σύμφωνα με την ίδια, «ο χρόνος περνάει, αλλά προς το συμφέρον μας. Αισθάνομαι όλο και περισσότερο απελευθερωμένη», σε αντίθεση με τον σύζυγό της στην ταινία, τον Βίκτορ (τον υποδύεται ο Ντανιέλ Οτέιγ), ο οποίος χάνει κάθε ενδιαφέρον του για το παρόν και το τώρα.
«[Ο Βίκτορ] Είναι ένας πολύ όμορφος χαρακτήρας, ένας συνδυασμός δύναμης και ευθραυστότητας. Δεν θέλει να αποδεχτεί πως έφτασε το τέλος τού μεταξύ μας έρωτα. Είναι σκληρό για τον ίδιο να τον αποτινάξει και αρνείται να παραιτηθεί» σημειώνει.
Τι ζητάει λοιπόν η 70χρονη Αρντάν πλέον από τον κινηματογράφο;
«Να μπορώ ακόμη να εκπλαγώ. Η μεγάλη πολυτέλεια της ζωής μου ήταν ανέκαθεν να είμαι ελεύθερη να υποδύομαι μόνο τους χαρακτήρες που μου άρεσαν» επισημαίνει με νόημα, προσθέτοντας πως αυτό ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση του Νικολάς Μπεντός, ο οποίος της μετέδωσε το όραμά του.
Παραδέχεται πως στην κανονική της ζωή είναι μια «γυναίκα των σπηλαίων», που δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πως ακομη και στην ηλικία των 70 εξακολουθεί να αποζητά εναγωνίως και πρωτίστως την αγάπη, και όχι μόνο την ερωτική, αλλά και εκείνη για τους φίλους μας, την οικογένειά μας και τα εγγόνια που έχει αποκτήσει από τα τρία της παιδιά.
«Τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία. Μου φαίνεται ασήμαντο να σπαταλάω τη ζωή μου λαμβάνοντας υπόψη πράγματα όπως η δόξα, η δύναμη και τα χρήματα. Δεν αξίζουν απολύτως τίποτα σε σύγκριση με την αγάπη» καταλήγει.