Τα καλά νέα είναι ότι, λόγω του πραξικοπήματος, η ιδέα της μετακίνησης μεταναστών στον Νίγηρα εγκαταλείφθηκε οριστικά. Τα κακά νέα, όμως, είναι όλα τα υπόλοιπα. Οι αφίξεις-ρεκόρ μεταναστών στη Βρετανία θέτουν μια σοβαρή δοκιμασία στην κυβέρνηση του Ρίσι Σουνάκ, παρότι ένα από τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα του Brexit ήταν ακριβώς αυτό της «ανάκτησης του ελέγχου των βρετανικών συνόρων» από τους μισητούς από τους Βρετανούς γραφειοκράτες των Βρυξελλών.
Σε αυτό το πλαίσιο η τελευταία υπόθεση είναι η μεταφορά ανθρώπων -εν αναμονή της έγκρισης ή της απόρριψης του αιτήματος χορήγησης ασύλου- στη Νήσο της Αναλήψεως (Ascension Island), ένα απρόσιτο νησί στον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό, σε απόσταση 1.600 χιλιομέτρων από τις ακτές της Αφρικής και 2.300 χιλιομέτρων από εκείνες της Νότιας Αμερικής, το οποίο ανήκει στο βρετανικό υπερπόντιο έδαφος της Νήσου της Αγίας Ελένης (όπου εξορίστηκε ο Ναπολέων) που βρίσκεται 1.287 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά. Οπως αναφέρει ο Ματέο Περσιβάλε της Corriere della Sera σε ανταπόκρισή του από το Λονδίνο, ο Κάρολος Δαρβίνος που το επισκέφτηκε το 1836 κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του με το πολεμικό ιστιοφόρο «Beagle», το χαρακτήρισε ως «φριχτό».
Ωστόσο η υπόθεση της μεταγωγής των μεταναστών και των προσφύγων που καταφτάνουν στη Γηραιά Αλβιώνα στον Νότιο Ατλαντικό, δεν είναι το πιο επείγον από τα ζητήματα που καλείται να διαχειριστεί ο Ρίσι Σούνακ (ο οποίος αυτές τις ημέρες βρίσκεται στις ΗΠΑ για διακοπές με την οικογένειά του, και παρακολουθείται στενά από τα βρετανικά ταμπλόιντ, ακόμη και κατά τη διάρκεια που ασκείται σε ένα πολυτελές γυμναστήριο της Σάντα Μόνικα υπό τους ήχους των τραγουδιών της Τέιλορ Σουίφτ).
Πιο επείγουσα στην παρούσα φάση όσον αφορά τους μετανάστες και τους πρόσφυγες είναι η διαχείριση της κατάστασης εντός της Βρετανίας, καθώς τη Δευτέρα άρχισε η μετεγκατάσταση μερικών εξ αυτών σε μια φορτηγίδα ονόματι Bibby Stockholm που είναι αγκυροβολημένη στο λιμάνι του Πόρτλαντ.
Εφτασαν εκεί (και θα συνεχίσουν να φτάνουν) από ξενοδοχεία της Οξφόρδης, του Μπρίστολ, του Τόρμπεϊ και του Μπόρνμουθ, με το πρόβλημα των ξενοδοχείων να χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, καθώς η βρετανική κυβέρνηση καταβάλλει έξι εκατομμύρια στερλίνες την ημέρα (περί τα επτά εκατομμύρια ευρώ) για τη φιλοξενία χιλιάδων ανθρώπων σε ξενοδοχεία. «Η ιδέα της φορτηγίδας προέκυψε απλά για να εξοικονομηθούν χρήματα ενώ οι λίστες αναμονής των αιτούντων άσυλο επιμηκύνονται τρομακτικά», συνοψίζει ο ιταλός δημοσιογράφος.
Σημειώνει επίσης ότι ούτε τα βρετανικά ταμπλόιντ χαρίζονται στη κυβέρνηση σχετικά με την πολιτική της φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων σε ξενοδοχεία. Πριν από δύο μήνες – αναφέρει ενδεικτικά ο Περσιβάλε – είχαν αναδείξει υπέρ το δέον και άκρως επικριτικά τη διαμαρτυρία μεταναστών από το Ιράν που αρνούνταν να εγκατασταθούν σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο του Λονδίνου, ζητώντας να τους παραχωρηθούν μονά δωμάτια, και κατέληξαν, τελικά, να κατασκηνώσουν στον δρόμο.
Δεδομένης της αδυναμίας διαχείρισης των ολοένα περισσότερων προσφύγων και μεταναστών που καταφτάνουν στη Βρετανία, η εξέταση του «plan Β», δηλαδή της μεταγωγής τους εκτός των εθνικών συνόρων μέχρι την εξέταση (έγκριση ή απόρριψη) των αιτήσεών τους για τη χορήγηση ασύλου, αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση.
Οπως θυμίζει στο κείμενό του ο ιταλός απεσταλμένος στη Βρετανία, μόλις πριν από δεκατέσσερις μήνες, όταν η κυβέρνηση Τζόνσον, η οποία όδευε προς το τέλος της, πρότεινε να χρησιμοποιηθεί η Ρουάντα «ως πάρκινγκ για μετανάστες» που επιθυμούν να ζήσουν στη Βρετανία, υπογράφοντας μια συμφωνία συνεργασίας 160 εκατομμυρίων ευρώ με το Κιγκάλι, ο τότε πρίγκιπας Κάρολος, προβαίνοντας σε μια άνευ προηγουμένου παραβίαση της παραδοσιακής πολιτικής ουδετερότητας του Στέμματος (το οποίο δεν σχολιάζει ποτέ τις όποιες κυβερνητικές επιλογές) άφησε να διαρρεύσει ότι «έμεινε άναυδος».
Ειδικά όσον αφορά την υπόθεση της μεταγωγής προσφύγων και μεταναστών σε απόσταση έξι χιλιάδων χιλιομέτρων σε μια υπερπόντια κτήση της Βρετανίας στον Νότιο Ατλαντικό, αγνοώντας όλα τα υπόλοιπα πολιτικά και ανθρωπιστικά ζητήματα που θα μπορούσαν να προκύψουν, θα προκαλούνταν μια σειρά πολύπλοκων οργανωτικών/διαχειριστικών προβλημάτων, δεδομένου ότι το νησί των 88 τετραγωνικών χιλιομέτρων έχει μόνο 800 κατοίκους και δεν είναι προφανώς εξοπλισμένο κατάλληλα για να μετατραπεί σε καταυλισμό για πρόσφυγες και μετανάστες. Ακόμη και η Daily Mail, μια εφημερίδα που σίγουρα δεν τάσσεται υπέρ των προσφύγων και των μεταναστών, χαρακτήρισε τη Νήσο της Αναλήψεως ως «ηφαιστειακό βράχο στη μέση του πουθενά».
Στην παρούσα φάση το σχέδιο συνεργασίας με το Κιγκάλι έχει μπλοκαριστεί από ένα δικαστήριο, αλλά η κυβέρνηση αναμένει την τελική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου τον Οκτώβριο, ούτως ώστε να δει πώς θα πορευτεί.