Σε πέντε, άντε το πολύ δεκαπέντε χρόνια, οι τράπεζες θα έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης. Επειδή θα έχει νικήσει η επανάσταση; Όχι, απαντά ο Αντονι Τζένκινς, πρώην επικεφαλής της Barclays. Και τότε; Τι μπορεί να προκαλέσει μια καταστροφή που θα αποδειχθεί τόσο μοιραία για τις τράπεζες όσο είχε αποδειχθεί και εκείνη για τους δεινόσαυρους; Με άλλα λόγια, ποιος είναι ο μετεωρίτης;

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η υποθετική εξαφάνιση αφορά τις παραδοσιακές τράπεζες, δηλαδή τις τράπεζες όπως τις γνωρίσαμε τα τελευταία πενήντα χρόνια. Και ο μετεωρίτης στην περίπτωσή τους είναι η τεχνολογική εξέλιξη – μια εξέλιξη που έχουν ζήσει ήδη  στο πετσί τους άλλοι κλάδοι όπως τα πρακτορεία ταξιδίων και τα βίντεο κλαμπ.

«Προς το παρόν ο κλάδος βιώνει ένα “Uber moment”: ο μετασχηματισμός του οφείλεται στις εφαρμογές που έχει κανείς διάθεσή του στο κινητό του» λέει στην τηλεόραση του Bloomberg ο πρώην τραπεζίτης. Ο πραγματικός μετεωρίτης όμως είναι το Kodak moment – και η αναφορά στον κολοσσό του φωτογραφικού φιλμ που εξαφανίστηκε από την επέλαση της τεχνολογίας είναι σαφής.

«Το Kodak moment είναι εντελώς διαφορετικό», εξηγεί ο ο Τζένκινς. «Είναι η στιγμή όπου οι πελάτες αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ένας εντελώς διαφορετικός και καλύτερος τρόπος για να κάνουν τα πράγματα που θέλουν, καθιστώντας το σημερινό σύστημα εντελώς απαρχαιωμένο».

Πρακτικά, η τράπεζα θα είναι στην οθόνη του κινητού. Και με τέτοια ευκολία ποιος κάθεται να περιμένει στην ουρά ενός ταμείου;

Φωτό: Θα είναι εκεί μέχρι να πέσει ο μετεωρίτης. Πηγή: Shutterstock/Anton Violin

«Στις περισσότερες από τις μισές startup της Σίλικον Βάλεϊ ο συνιδρυτής είναι μετανάστης. Είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε να προσελκύουμε αυτά τα πολύ δημιουργικά άτομα. Η Αμερική πρέπει να συνεχίσει να είναι προορισμός για τους πιο φιλόδοξους μετανάστες».

Είναι περίπου αυτό που είπε και ο Μπάνκσι με τον δικό του τρόπο σε έναν τοίχο του Καλαί όπου απεικόνισε τον Στιβ Τζομπς, ο πατέρας του οποίου ήταν από το Χομς της Συρίας, σαν μετανάστη. Αυτό είναι και το πνεύμα του Νιτίν Νοχρία, του ανθρώπου που από το 2010 βρίσκεται στην κεφαλή της Σχολής Επιχειρήσεων του Χάρβαρντ. Ο τίτλος της παρέμβασής του που φιλοξένησαν οι Financial Times δεν θα μπορούσε να είναι πιο σαφής: «Ο απομονωτισμός σκοτώνει το αμερικάνικο όνειρο».

Αν και αντιλαμβάνεται τους λόγους για τους οποίους ο αντιμεταναστευτικός λόγος του Ντόναλντ Τραμπ βρήκε τέτοια απήχηση, ο Νοχρία υπενθυμίζει ότι μέρος της αμερικανικής ισχύος βασίζεται στην εξωστρέφειά της, ιδιότητα που εντοπίζεται στον πυρήνα της ικανότητάς της να εφευρίσκει συνεχώς νέες υπηρεσίες και προϊόντα. Όπως προσθέτει όμως, «μια αποτελεσματική παγκόσμια ηγεσία απαιτεί γενναιοδωρία, έμπνευση και μια αντίληψη που ξεπερνά το “οφθαλμός αντί οφθαλμού” και το παιχνίδι του μηδενικού αθροίσματος».

Ο γεννημένος στην Ινδία Νιτίν Νοχρία περιγράφει δηλαδή ό,τι δεν είναι ο γεννημένος στη Νέα Υόρκη Ντόναλντ Τραμπ.

Φωτό: Αν δεν μπορεί να τα διαβάζει ο Τραμπ, τουλάχιστον ας τα βλέπει. Πηγή: cnn.com

Κάποτε ήταν ο «μαγικός κόσμος». Αλλά έπειτα από έξι χρόνια ανελέητων συγκρούσεων ο ζωολογικός κήπος του Χαλεπίου δεν έχει χάσει μόνο τη μαγεία του. Εχει αφήσει και τα ζώα του στο έλεος των βομβαρδισμών και του μίσους ανάμεσα στους ανθρώπους που κρατούν τα κλειδιά των κλουβιών τους. Ο μαγικός κόσμος μετατράπηκε σε ένα σύμπαν ασιτίας, βρόμας, τρόμου και θανάτου πίσω από τα κάγκελα.

Να όμως που μέσα στον όλεθρο του πολέμου κάποιοι σκέφτηκαν να μεταφέρουν τους τρεις εναπομείναντες λέοντες, τις δυο τίγρεις, τις δυο αρκούδες και τις δυο ύαινες σε ένα καταφύγιο στη δυτική Τουρκία. Και αυτοί οι κάποιοι, μας πληροφορεί η Corriere della Sera, είναι η Four Paws International, βρετανική οργάνωση για την προστασία των ζώων.

Ο άνθρωπος όμως που τα φρόντισε όλο αυτό το διάστημα της κόλασης στον μαγικό κόσμο ήταν ένας σύρος οδηγός ασθενοφόρου, ο Μαχάμεντ Αλλά Τζαλεέλ. Αυτός έδινε έναν καθημερινό αγώνα για να εξασφαλίσει την τροφή τους. «Ενας φανταστικός άνθρωπος που ακόμη και τις ημέρες των πιο σκληρών συγκρούσεων κατάφερνε να βρει φρέσκο κρέας, έστω κι αν η ποσότητα μόλις που επαρκούσε για να τα κρατήσει στη ζωή» έγραψε ο αμερικανός δημοσιογράφος Ερικ Μαργκόλις.

Δεν είναι μια ιστορία με ζώα αυτή. Είναι μια ιστορία για τον θρίαμβο του ουμανισμού.

Φωτό: Του αξίζει καλύτερη τύχη. Πηγή: Four Paws International

Εχει αυξηθεί θεαματικά, γράφουν οι Times, ο αριθμός των γυναικών που συμμετέχουν σε τρομοκρατικές ενέργειες στην Ευρώπη. Το 2017, λένε τα στοιχεία που συνέλεξε η εφημερίδα από το αμερικανικό ινστιτούτο Heritage Foundation, γυναίκες συμμετείχαν στο 23% των επιθέσεων από ενώ τα δυο προηγούμενα χρόνια ήταν 13% και 5% αντίστοιχα. Πρόκειται αναμφίβολα για επιτυχία του ISIS που πλέον έχει αλλάξει στρατηγική: «Εάν πρώτα ο στόχος των τζιχαντιστών ήταν να ταξιδέψουν οι γυναίκες στα μέρη τους, ο στόχος τώρα είναι να παραμείνουν στην Ευρώπη» εξηγεί ο αναλυτής Ρόμπιν Σίμκοξ. Το κατεξοχήν μέσο της πειθούς είναι τα σόσιαλ μίντια, ενώ το ίδιο μέσο χρησιμοποιείται για τη στρατολόγηση των εφήβων. Τρόμος.

Φωτό: Η όσφρησή του, η ζωή μας. Πηγή: Reuters/Gonzalo Fuentes