Η Μαράια Κάρεϊ -γεννηθείσα στις 27 Μαρτίου 1970- δεν χρήζει πολλών συστάσεων.
Είναι αμερικανίδα πασίγνωστη τραγουδίστρια, στιχουργός, παραγωγός και λίγο από ηθοποιός. Τη γνωρίσαμε το 1990, όταν -έπειτα από την καθοδήγηση του Τόμι Μοτόλα, της Columbia Records- κυκλοφόρησε το πρώτο ομώνυμο στούντιο άλμπουμ της, το οποίο έγινε πολυ-πλατινένιο και τα τραγούδια που περιείχε σκαρφάλωσαν στους πίνακες επιτυχιών, παγκοσμίως.
Το 1993 ακολουθεί ο γάμος της με τον Μοτόλα και η επιτυχία της συνεχίζεται με τα μεγάλα hits «Emotions» (1991), «Music Box» (1993), και «Merry Christmas» (1994) τα οποία την κατέστησαν ως την καλλιτέχνιδα με τις υψηλότερες πωλήσεις στην Columbia Records. Το άλμπουμ της «Daydream», του 1995, έμεινε στην ιστορία της μουσικής, αφού το δεύτερο σινγκλ από το άλμπουμ «One Sweet Day», ντουέτο με τους Boyz II Men, έσπασε κάθε ρεκόρ και παρέμεινε στην κορυφή του Billboard Hot 100 chart για 16 εβδομάδες – ακόμα παραμένει το μακροβιότερο #1 τραγούδι στην ιστορία των αμερικανικών charts.
Το 1997 χώρισε με τον σύζυγό της -οι κακές γλώσσες είπαν ότι δεν τον χρειαζόταν άλλο στην καριέρα της- και το 2000 αποχωρεί από την Columbia Records και υπογράφει συμβόλαιο με τη Virgin Records έναντι $100 εκατομμυρίων δολαρίων. Το 2001, πριν από την κυκλοφορία της πρώτης της ταινίας, (Glitter) όπου συμμετείχε, η Μαράια εισάγεται σε κλινική, έπειτα από σωματικό και συναισθηματικό σοκ που υπέστη, λόγω σοβαρής εξάντλησης. Τουλάχιστον, αυτό άφησε η ίδια να διαρρεύσει στον Τύπο, όπως αποδείχτηκε σήμερα, δεκαεπτά χρόνια μετά.
Τότε, πίσω από τον νευρικό κλονισμό, της διέγνωσαν διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ, όπως έγραψε ο Guardian. Το ότι τότε υπήρξε διάγνωση, δεν σημαίνει ότι εμφανίστηκε εκείνη τη χρονική στιγμή, ήταν κάτι από το οποίο έπασχε πολλά χρόνια, απλώς δεν υπήρχαν οι αντίστοιχες συνθήκες για να το εκδηλώσει. Σε κάθε περίπτωση, ήταν κάτι που, φυσικά, έμεινε ένα καλά κρυμμένο μυστικό. «Δεν ήθελα να το πιστέψω», παραδέχεται σήμερα, μιλώντας στο περιοδικό People. Και όχι, απλώς, δεν ήθελε να το πιστέψει, αλλά αρνείτο να υποβληθεί σε θεραπεία, κάτι που άλλαξε έπειτα από «τα πιο δύσκολα χρόνια που έχω περάσει ποτέ», όπως σημείωσε η ίδια.
Η διπολική διαταραχή (γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη) χαρακτηρίζεται από τις απότομες μεταπτώσεις της διάθεσης και της συμπεριφοράς του ατόμου, καθώς και με μεταβολές στα επίπεδα ενέργειας. Η ένταση και η συχνότητα των επεισοδίων μανίας και κατάθλιψης εξαρτάται από τη συγκεκριμένη μορφή της νόσου. Οπως εξήγησε στο People ο κλινικός ψυχολόγος δρ Κέβιν Τζιλιλάντ, η διπολική διαταραχή Ι είναι η σοβαρότερη μορφή της διαταραχής. Χαρακτηρίζεται από επεισόδια μανίας που διαρκούν τουλάχιστον μία εβδομάδα, τα οποία διαταράσσουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα του ατόμου. Η διπολική διαταραχή ΙΙ χαρακτηρίζεται επίσης από επεισόδια μανίας και κατάθλιψης, με τη διαφορά ότι η μανία είναι πολύ πιο ήπια (υπομανία). «Η υπομανία κάνει τη συμπεριφορά του ατόμου απρόβλεπτη» αναφέρει ο ψυχολόγος.
Η ακριβής αιτιολογία της διπολικής διαταραχής παραμένει μέχρι και σήμερα άγνωστη, θεωρείται όμως ότι πηγάζει πιθανώς από έναν συνδυασμό γενετικών (κληρονομικών) και περιβαλλοντικών παραγόντων. Οι δύο πυλώνες της θεραπείας της διπολικής διαταραχής είναι η φαρμακευτική αγωγή και η ψυχοθεραπεία, ωστόσο ο Τζιλιλάντ υπογραμμίζει πως σημαντικό για τον διπολικό είναι επίσης να προσπαθεί να διατηρεί ένα πρόγραμμα, μια ρουτίνα στην καθημερινότητά του. Μικρά καθημερινά πράγματα, όπως η διατροφή και ο ύπνος, επηρεάζουν τη διάθεση είτε θετικά είτε αρνητικά, επομένως επηρεάζουν και την εξέλιξη της διπολικής διαταραχής, αναφέρει ο ειδικός.
Εννοείται, πάντως, πως ένας από τους λόγους που η Κάρεϊ απέφευγε τη θεραπεία, ήταν ο φόβος της πως θα αποκαλυπτόταν πως πάσχει από αυτή τη διαταραχή. «Μέχρι πρόσφατα ζούσα σε άρνηση και την απομόνωση, με τον διαρκή φόβο ότι κάποιος θα με αποκαλύψει», εξήγησε.
«Ηταν τόσο βαρύ φορτίο και απλά δεν μπορούσα να το κάνω πλέον. Υποβλήθηκα σε θεραπεία, έβαλα θετικούς ανθρώπους στον κύκλο μου και επέστρεψα σε αυτό που αγαπώ: να γράφω τραγούδια», πρόσθεσε. Οσο για την απόφασή της να μιλήσει για όλα αυτά δημόσια, είπε ότι το έκανε επειδή -τώρα, πια- είναι σε καλή συναισθηματική κατάσταση και ελπίζει ότι «θα φτάσουμε σε ένα σημείο που δεν θα είναι στιγματισμένοι οι άνθρωποι που βιώνουν μόνοι τους καταστάσεις.
Αρχικά η ίδια πίστευε ότι έπασχε από κάποια διαταραχή ύπνου. «Ομως, δεν ήταν φυσιολογική αϋπνία και δεν ήμουν ξαπλωμένη, ξύπνια, μετρώντας προβατάκια. Δούλευα ασταμάτητα… Ημουν οξύθυμη και φοβόμουν διαρκώς ότι θα απογοητεύσω τους άλλους», είπε, προσθέτοντας ότι κατά περιόδους έπεφτε σε κατάθλιψη. «Ενιωθα τόσο μόνη και θλιμμένη, ακόμη και ένοχη ότι δεν έκανα αυτό που έπρεπε για την καριέρα μου».
Η Μαράια πρόσθεσε ότι τώρα πια παίρνει αγωγή, η οποία «δεν την κάνει να νιώθει πολύ κουρασμένη ή νωθρή» και τώρα δουλεύει πάνω σε ένα νέο άλμπουμ, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει εντός του 2018.
Τώρα πια, εξηγούνται όλα. Οι περίεργες συμπεριφορές και αντιδράσεις της, κατά καιρούς, το γεγονός ότι άλλαξε μουσική ρότα και από τα πιο ψαγμένα τραγούδια έπεσε με τα μούτρα στα μοδάτα, τα mainstream, τα εύκολα σουξεδάκια που απευθυνόταν στη μάζα και της απέφεραν πολλά χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό της. Ταυτόχρονα, πολλοί τότε, σε όλον τον πλανήτη, επισήμαιναν, με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο, ότι είχε πέσει και με τα μούτρα στο φαγητό και στα γλυκά και πως από ένα μινιόν, γλυκό κορίτσι κατέληξε η τριπλή σε όγκο. Σε όλα αυτά προστέθηκαν οι αισθητικές επεμβάσεις που εκείνη έκανε, σχολιάστηκε ακόμα και για τα ρούχα που φορούσε.
Κάποια από τα παραπάνω, λοιπόν, τα οποία έκανε ή δεν έκανε η Κάρεϊ, οφείλονται στη διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ, από την οποία υπέφερε επί σειρά πολλών ετών. Ισως και μια ζωή ολόκληρη. Και εάν κάποιος θα έπρεπε να την ψέξει για κάτι, αυτό είναι η κρυψίνοιά της σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Για το οποίο, εάν μιλούσε, ίσως να κατάφερνε με τη δύναμη της αναγνωρισιμότητάς της να ξεθωριάσει αυτό το στίγμα που κουβαλούν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη. Εστω και τώρα, όμως, δεν είναι αργά. Και το πολύ σημαντικό βήμα, αυτό της παραδοχής, έγινε από την Κάρεϊ.
Πλέον, που γνωρίζουμε τι της συμβαίνει, δεν αλλάζει η άποψή μας για το πόσο σπουδαία είναι σε αυτά που έχει κάνει – ακόμα κι αν δεν μας αρέσουν όλα τα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει. Βασικά, ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει την έκταση και το βάθος της φωνής της, η οποία φθάνει τις 5 οκτάβες και μπορεί να χαρακτηριστεί ως μέση υψίφωνος.
Και, βασικά, κάποιοι που τη λοιδόρησαν για τις όποιες επιλογές της, της οφείλουν μια συγγνώμη. Και ίσως και μια υπόκλιση, επειδή είχε το θάρρος να παραδεχτεί από τι πάσχει.