Ευχάριστες ήττες, δεν υπάρχουν στα σπορ. «Ανώδυνες», όμως, ναι. Ο Γιούργκεν Κλοπ τα είπε πολύ ωραία, ως συνήθως, αμέσως μετά τον αγώνα της ομάδας του με την Ιντερ στο «Ανφιλντ», στη φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ: «Η τέχνη του ποδοσφαίρου είναι να χάνεις τα σωστά παιχνίδια. Αν υπήρχε ένα ματς που είχαμε την πολυτέλεια να χάσουμε, αυτό ήταν το αποψινό. Δεν πετάω στα σύννεφα, όμως είμαι χαρούμενος που προκριθήκαμε».
Η Λίβερπουλ είχε να επιδείξει μόνο νίκες στην εφετινή διοργάνωση, όμως η χθεσινή (Τρίτη) δεν ήταν «η βραδιά της». Το μαρτυρούν και τα τρία δοκάρια, που σταμάτησαν μια κεφαλιά του Μάτιπ και δύο προσπάθειες του Σαλάχ. Η Ιντερ πέτυχε ένα γκολ, αλλά δεν ήταν αρκετό. Οι «Reds» είχαν νικήσει στην πρώτη αναμέτρηση των δυο ομάδων, στο Μιλάνο, με 2-0. Ετσι, έφτασαν στους προημιτελικούς για τέταρτη φορά την τελευταία πενταετία, με μια σταθερότητα που θυμίζει τις «χρυσές» εποχές του πιο… ευρωπαϊκού αγγλικού συλλόγου. Μάλιστα, ο Κλοπ χρειάζεται μόλις μια τέτοια πρόκριση ακόμη, για να «ισοφαρίσει» το αντίστοιχο ρεκόρ του θρυλικού Μπομπ Πέισλι: του ανθρώπου που οδήγησε τη Λίβερπουλ στην κατάκτηση τριών Κυπέλλων Πρωταθλητριών Ευρώπης (1977, 1978, 1981).
Για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια, ο Μάρτιος βρήκε τη Λίβερπουλ να διεκδικεί τα τρόπαια όλων των διοργανώσεων στις οποίες συμμετέχει, εντός και εκτός Αγγλίας.
♦ Ηδη, κέρδισε το Λιγκ Καπ, νικώντας την Τσέλσι -στα πέναλτι- στον τελικό της 27ης Φεβρουαρίου. Αυτός ο 66ος τίτλος της, την ανέβασε στην κορυφή της λίστας με τις πιο επιτυχημένες ομάδες της Αγγλίας, δίπλα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
♦ Μερικές μέρες μετά, προκρίθηκε στους «8» του Κυπέλλου Αγγλίας, το οποίο κατέκτησε για τελευταία φορά -μέχρι σήμερα- το 2006. Ο Κλοπ το ποθεί, κι ας μην είναι το σπουδαιότερο «ασημικό» στον εφετινό του ορίζοντα. Γιατί, αν το «σηκώσει», θα γράψει ιστορία: θα γίνει ο πρώτος προπονητής στα χρονικά του συλλόγου που θα του έχει χαρίσει όλους τους εγχώριους τίτλους, συν την ευρωπαϊκή Κούπα.
♦ Στην Πρέμιερ Λιγκ, τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμη: η απόσταση των 12 βαθμών από την πρωτοπόρο της κατάταξης, Μάντσεστερ Σίτι, μειώθηκε στους 6 (με τη Λίβερπουλ να έχει δώσει ένα ματς λιγότερο). Μετά το 2-2 με την Τσέλσι (2 Ιανουαρίου) μέχρι χθες, οι «Κόκκινοι» κέρδισαν και τα 12 παιχνίδια που έπαιξαν, σε όλες τις διοργανώσεις.
♦ Και στο Τσάμπιονς Λιγκ, η ομάδα έφτασε, χθες, στους «8».
Ολοι στη Λίβερπουλ ονειρεύονται το «quadruple»: να πανηγυρίσουν και τα τέσσερα τρόπαια που διεκδικούν τούτη τη σεζόν. Αλλά και μόνο το γεγονός ότι ανοίγεται μπροστά τους αυτή η προοπτική, αποδεικνύει ότι ο Κλοπ έχει επαναφέρει τον σύλλογο στο ιστορικό του μέγεθος. Το λες και «θαύμα», αν αναλογιστείς ότι στην πενταετία που προηγήθηκε της άφιξής του, η ομάδα είχε κατακτήσει μόνον ένα Λιγκ Καπ (2012), αν και είχε δαπανήσει για μεταγραφές περίπου 450 εκατ. ευρώ.
Η Λίβερπουλ του 2015-2016, που ο γερμανός τεχνικός παρέλαβε από τον Μπρένταν Ρότζερς τον Οκτώβριο του 2015, είχε… ξεχάσει τι θα πει νίκη. Η Λίβερπουλ του Κλοπ έπαιξε τελικό Γιουρόπα Λιγκ και Λιγκ Καπ στην πρώτη του, κιόλας, σεζόν. Μέχρι το 2016 είχε γίνει ομάδα. Και από το 2018 έγινε, ξανά, Λίβερπουλ. Εκείνη τη χρονιά έφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, την επόμενη το κατέκτησε, πρωταγωνίστησε στην πιο συναρπαστική μονομαχία ever για τον τίτλο της Πρέμιερ Λιγκ του 2019, τον κέρδισε το 2020, έμεινε αήττητη για έναν ολόκληρο χρόνο… Και σήμερα, διαθέτει, ίσως, το καλύτερο ρόστερ των τελευταίων ετών – πληρέστερο και πιο ποιοτικό κι από εκείνα των μεγάλων θριάμβων του 2019 και του 2020.
Ακούγεται απίθανο, όμως είναι πραγματικότητα. Από το μεταγραφικό «πάρε – δώσε» της τετραετίας 2018-2022, οι «Reds» έβγαλαν και κέρδος, έστω ελάχιστο. Με στοχευμένες επιλογές, κλείνοντας τα αυτιά του στην «γκρίνια» για την αξία κάποιων από τους παίκτες του, και εξελίσσοντας τους ποδοσφαιριστές που είχε στα χέρια του, ο Κλοπ δημιούργησε μια ομάδα που οι περισσότεροι «ουδέτεροι» φίλαθλοι θα ήθελαν να απολαύσουν στον εφετινό τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο Παρίσι. Εναντίον της Μάντσεστερ Σίτι, κατά προτίμηση: της άλλης «υπερομάδας» αυτής της εποχής.