Με καταγεγραμμένες τις αντιδράσεις των πολιτικών κομμάτων και ηγεσιών στην υποψηφιότητα του Κώστα Τασούλα, το ενδιαφέρον πλέον στρέφεται στα διαδικαστικά και στην πλειοψηφία που θα κατορθώσει να συγκεντρώσει η πρόταση του Πρωθυπουργού για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Παρά τις (αναμενόμενες) αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και την άρνησή της να στηρίξει τη μετάβαση του Προέδρου της Βουλής στο Μέγαρο της Ηρώδου Αττικού –η Κοινοβουλευτική Ομάδα το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συνεδριάζει νωρίς το πρωί της Πέμπτης για να αποφασίσει δική της υποψηφιότητα και ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει αποκηρύξει τον κ. Τασούλα, επιμένοντας στην περίπτωση της Λούκα Κατσέλη–, το κλίμα στην ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας, από αμήχανο τις τελευταίες εβδομάδες, μετατράπηκε αυτοστιγμεί σε σχεδόν πανηγυρικό.
Αμέσως μετά την ανακοίνωση του Πρωθυπουργού την Τετάρτη, βουλευτές της συμπολίτευσης μιλούσαν για «μια καλή μέρα» και έσπευδαν στο γραφείο του κ. Τασούλα για να τον συγχαρούν.
Απομένει πλέον η διαδικασία των, κατά τα αναμενόμενα, τεσσάρων ψηφοφοριών και η καταγραφή των ψήφων με τις οποίες θα πιστοποιηθεί η προεδρική εκλογή – κατά πάσα βεβαιότητα στις 12 Φεβρουαρίου.
Προεξοφλούνται οι θετικές ψήφοι του συνόλου της ΚΟ της ΝΔ, στις οποίες, κατά τα διαφαινόμενα, θα προστεθούν:
– Οι θετικές ψήφοι του Αντώνη Σαμαρά και του Μάριου Σαλμά, οι οποίοι ως γνωστόν έχουν διαγραφεί από τη ΝΔ.
– Οι πέντε ψήφοι των Σπαρτιατών. Ηδη ο Βασίλης Στίγκας έχει σπεύσει να πλέξει το εγκώμιο του κ. Τασούλα λέγοντας ότι «είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, ένας άνθρωπος που έχει μεγάλη πολιτική εμπειρία, με καλή αίσθηση του χιούμορ, και θεωρώ ότι θα ανεβάσει αρκετά επίπεδα την Προεδρία της Δημοκρατίας. Θα είναι ένας Πρόεδρος, όπως αρμόζει στην Ελλάδα».
–Η ψήφος του ανεξάρτητου πρώην βουλευτή της Ελληνικής Λύσης Παύλου Σαράκη και
–Οι ψήφοι τουλάχιστον τριών ανεξάρτητων βουλευτών, εκείνων που ψήφισαν τον Προϋπολογισμό, και ενδεχομένως ορισμένων ακόμη.
Εφόσον αυτά επιβεβαιωθούν, ο κ. Τασούλας φαίνεται ότι ξεκινά με μια δεξαμενή τουλάχιστον 167 ψήφων.
Ενα τέτοιο αποτέλεσμα θα απέχει, προφανώς, πολύ από τη διαμόρφωση κλίματος ευρείας συναίνεσης, πέραν των ορίων της Κεντροδεξιάς.
Παρά ταύτα, θα κλείσει έναν κύκλο ασύμμετρης πολιτικής αναστάτωσης για ένα θέμα μικρής πολιτικής βαρύτητας.