Σύμφωνα με νέα μελέτη, που δημοσιοποιήθηκε μέσω του περιοδικού Nature, το στρώμα πάγου που καλύπτει τη Γροιλανδία έχει χάσει 20% περισσότερο πάγο από όσο πίστευαν οι επιστήμονες, κάτι που συνεπάγεται πιθανά προβλήματα για τους ωκεανούς, άνοδο της στάθμης της θάλασσας, κ.λπ.
Προηγουμένως, οι ερευνητές είχαν υπολογίσει ότι το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας έχασε περίπου 5.000 γιγατόνους τις τελευταίες δεκαετίες. Η νέα εκτίμηση προσθέτει επιπλέον 1.000 γιγατόνους. Το θέμα προέβαλε η Washington Post.
Η πρόσθετη απώλεια προέρχεται από περιοχή που δεν είχε υπολογιστεί στο παρελθόν, αφού αφορά τον πάγο που χάνεται στην άκρη του παγετώνα, στο σημείο επαφής με το νερό. Πριν από αυτή τη μελέτη οι εκτιμήσεις αφορούσαν κυρίως τις αλλαγές μάζας στο εσωτερικό του πάγου, οι οποίες προκαλούνται από την τήξη στην επιφάνεια. Η μελέτη παρέχει βελτιωμένες μετρήσεις της απώλειας πάγου και της απόρριψης λιωμένου νερού στον ωκεανό.
«Μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στους παγετώνες που έχουμε τώρα και να δούμε πώς συμπεριφέρονται» δήλωσε ο Μάικλ Γουντ, εκ των συγγραφέων της μελέτης και ερευνητής στο Moss Landing Marine Laboratories του Πανεπιστήμιο Σαν Χοσέ. «Αυτό θα μας δώσει μια αίσθηση του τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον όσον αφορά την απώλεια πάγου στη Γροιλανδία».
Οι ερευνητές παρακολούθησαν αλλαγές σε 207 παγετώνες στη Γροιλανδία, κάθε μήνα από το 1985 έως το 2022. Ανέλυσαν περισσότερες από 236.000 δορυφορικές εικόνες και σημείωσαν τις διαφορές στις άκρες των παγετώνων. Υπολόγισαν τον όγκο και τη μάζα των αλλαγών στον πάγο.
Οι παγετώνες μπορούν να χάσουν πάγο με πολλούς τρόπους. Αλλαγή μπορεί να συμβεί όταν μεγάλα κομμάτια πάγου σπάσουν στην άκρη. Μπορούν επίσης να χάσουν πάγο όταν αυτός λιώνει πιο γρήγορα από ό,τι σχηματίζεται. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι συνολικά 1.034 γιγατόνοι πάγου χάθηκαν σε όλους τους παγετώνες.
Η απώλεια επιταχύνθηκε από τον Ιανουάριο του 2000, με τους παγετώνες να χάνουν συνολικά 42 γιγατόνους κάθε χρόνο. Το φαινόμενο δεν έχει δείξει σημάδια επιβράδυνσης. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι σχεδόν κάθε παγετώνας συρρικνώθηκε.
«Αυτό αφορά κάθε τμήμα της Γροιλανδίας» δήλωσε ο Τσαντ Γκριν, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και μέλος του εργαστηρίου Jet Propulsion της NASA. «Βασικά, δεν υπάρχει μέρος της Γροιλανδίας που να είναι ασφαλές από την κλιματική αλλαγή» ανέφερε.
Η πολική επιστήμονας Τουίλα Μουν, αν και δεν συμμετείχε στην έρευνα, είπε πως η μελέτη τονίζει ότι πρέπει να προσέχουμε τις εκτεταμένες περιφερειακές αλλαγές που συμβαίνουν σε ολόκληρη τη Γροιλανδία.
Ο παγετώνας Zachariae Isstrom στη ΒΑ Γροιλανδία έχασε 160 γιγατόνους τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Ο παγετώνας Jakobshavn στη Δυτική Γροιλανδία (που λέγεται ότι απελευθέρωσε το παγόβουνο που βύθισε τον «Τιτανικό») έχασε 88 γιγατόνους. Ο παγετώνας Humboldt στη Βόρεια Γροιλανδία έχασε 87 γιγατόνους, και αν έλιωνε τελείως θα μπορούσε να ανεβάσει την παγκόσμια στάθμη της θάλασσας κατά 7 ίντσες (περί τα 17 εκατοστά).
Το γλυκό νερό από τον παγετώνα ίσως έχει πιο άμεση επίδραση στους ωκεανούς και στην κατανομή της θερμότητας σε όλον τον κόσμο, λένε οι συγγραφείς της μελέτης. Οι αλλαγές αυτές ίσως επηρεάσουν σημαντικά τις ανθρώπινες κοινωνίες, με πρόκληση ακραίων καιρικών φαινομένων και διατάραξη των μοτίβων βροχοπτώσεων.
Ο Γκριν και οι συνεργάτες του προειδοποιούν ότι το πρόσθετο γλυκό νερό ίσως αποδυναμώσει την Atlantic Meridional Overturning Circulation ή AMOC, η οποία κυκλοφορεί το θερμό νερό από τις τροπικές περιοχές προς την Ευρώπη και στέλνει πιο κρύο νερό στα νότια.
Συμπερασματικώς, θεωρείται βέβαιο ότι η συνεχιζόμενη απώλεια πάγου και το λιώσιμο στη Γροιλανδία θα συνιστούν μακροπρόθεσμα ένα σοβαρό πρόβλημα: θα μειώσουν το AMOC κατά 15% μέσα στην πεντηκονταετία και θα το εξασθενήσουν σημαντικά μέχρι το 2100.