Αφότου τα έψαλε δίχως περιστροφές στα μέλη της ειδικής επιτροπής της αμερικανικής Γερουσίας για την κλιματική αλλαγή, προτρέποντας τους πολιτικούς να ακούσουν όχι τα μικρά παιδιά, αλλά τους επιστήμονες, η Γκρέτα Τούνμπεργκ ολοκλήρωσε τη διήμερη επίσκεψή της στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, υπογραμμίζοντας πως «δεν είναι καιρός για όνειρα», πως «ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε», όλοι, πολίτες και πολιτικοί, και να αναλάβουμε δράση.
Πάντως η ίδια κυριολεκτικά δεν σταματά ούτε λεπτό να αγωνίζεται για τα «πράσινα» ιδανικά της, αδιαφορώντας για όσους υποτιμούν τις όποιες προσπάθειές της ή την επικρίνουν ποικιλοτρόπως. Και το ότι συνεχίζει ακάθεκτη τον αγώνα της είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Αυτό τουλάχιστον πιστεύει ο Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος αφότου άλλαξε τον κόσμο, ιδρύοντας τη Microsoft, βάλθηκε στη συνέχεια να τον σώσει ή έστω να τον καλυτερέψει, ιδρύοντας, μαζί με τη σύζυγό του, το Bill & Melinda Gates Foundation. «Είμαι ενθουσιασμένος με όλα όσα κάνουν οι νέοι όπως η Γκρέτα Τούνμπεργκ. Ολη αυτή η ενέργεια που αναπτύσσεται είναι φανταστική. Συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση του κόσμου, ζήτημα ιδιαίτερα σημαντικό όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, γιατί οι χειρότερες συνέπειες θα εκδηλωθούν στο μέλλον» σημείωσε ο δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε στον Κλάους Γκάιγκερ, δημοσιογράφο της Die Welt.
Ωστόσο ο Μπιλ Γκέιτς δεν εκπλήσσεται τόσο με την ενεργητικότητα της Γκρέτα και των δεκάδων χιλιάδων συνομηλίκων της ανά τον κόσμο, που συχνά είναι πιο συνειδητοποιημένοι από τους «ενημερωμένους» ενήλικες όσον αφορά τον τρομακτικό αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής.
Περισσότερο έκπληξη και συγχρόνως ανησυχία του προκαλεί το ότι «τα τελευταία χρόνια η κλιματική αλλαγή συζητήθηκε ελάχιστα, παρότι αποτελεί μείζον ζήτημα εδώ και μια δεκαετία. Αυτά τα χρόνια συνέχισα να ασχολούμαι με την κλιματική αλλαγή και έμαθα πολλά. Η εξέλιξή της με θορύβησε ιδιαίτερα επειδή νοιάζομαι πολύ για την Αφρική. Το ότι η ήπειρος η οποία συμβάλλει ελάχιστα στην κλιματική αλλαγή θα είναι η πρώτη που θα υποστεί τις συνέπειες αποτελεί τραγική ειρωνεία» σημείωσε ο Γκέιτς ως πρόεδρος του Bill & Melinda Gates Foundation επίκεντρο των δράσεων του οποίου είναι η αφρικανική ήπειρος.
Και δεν παρέλειψε να επικρίνει και τον εγωκεντρισμό των ανεπτυγμένων χωρών. «Σπανίως γίνεται λόγος για το πώς θα πρέπει να προσαρμοστούν όλοι όσοι θα υποστούν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Και όποτε γίνεται λόγος, αφορά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τον αντίκτυπο στους παράκτιους πληθυσμούς. Αλλά η χειρότερη συνέπεια της κλιματικής αλλαγής για τους πιο φτωχούς ανθρώπους είναι το ότι δεν θα μπορούν να καλλιεργούν τις τροφές που έχουν ανάγκη».
Για να γίνει πιο συγκεκριμένος ο Γκέιτς αρκέστηκε να αναφέρει μόνον πως «στις φτωχές χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής περίπου το 40% των παιδιών υποσιτίζεται. Συχνά οι γονείς αυτών των παιδιών είναι αγρότες. Σε ανάλογη κατάσταση βρίσκονται 700 εκατομμύρια αγρότες ενώ εκτιμάται πως το 2040 ως αριθμός των καλλιεργειών που θα καταστρέφονται από ακραία καιρικά φαινόμενα θα είναι διπλάσιος σε σχέση με σήμερα. Και κατά τα επόμενα χρόνια οι σοδειές θα είναι όλο και πιο φτωχές εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής».
Για να αντιμετωπιστεί το φάσμα του μαζικού λιμού που απειλεί ήδη εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους «πρέπει να διπλασιαστεί η παραγωγικότητα στα χωράφια της Αφρικής». Για να συμβεί, όμως, αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθούν νέοι σπόροι πιο ανθεκτικοί στα έντονα καιρικά φαινόμενα, ούτως ώστε να διατηρείται σε φυσιολογικά επίπεδα ή και να αυξάνεται η σοδειά ακόμα και σε περιόδους λειψυδρίας ή αύξησης των θερμοκρασιών. Αυτό, ωστόσο, σημαίνει πως κάποια στιγμή θα πρέπει να αξιοποιηθεί και η γενετική μηχανική, παρά τις αντιδράσεις πολλών χωρών, ευρωπαϊκών κυρίως, του ανεπτυγμένου κόσμου.
«Στην Ευρώπη δεν υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά που πεθαίνουν από υποσιτισμό» υπενθύμισε ο Γκέιτς, υποστηρίζοντας πως πρέπει να αποφασίσουν οι επιστήμονες και οι ειδικοί της Αφρικής (όχι της Ευρώπης ή της Αμερικής) εάν θα καταφύγουν τελικά στη γενετική μηχανική.
Οσον αφορά τις εκβιομηχανισμένες χώρες, ζωτικής σημασίας για τον Γκέιτς είναι να υπολογιστεί επακριβώς το υψηλότατο κόστος της κλιματικής αλλαγής ώστε να αναζητηθούν στη συνέχεια στοχευμένες και καινοτόμες λύσεις για τον δραστικό περιορισμό του.
Οπότε, και εάν προβούν στον εν λόγω υπολογισμό, οι αναπτυγμένες χώρες θα πρέπει να έχουν κατά νου, πέραν όλων των άλλων, και το γεγονός πως στην Υποσαχάρια Αφρική ζουν ήδη ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι, ενώ έως το τέλος του αιώνα θα έχουν τριπλασιαστεί.
Το να μεταναστεύσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι σε ανεπτυγμένες χώρες είναι, σύμφωνα με τον Γκέιτς, «και πολιτικά και πρακτικά αδύνατο». Αλλά τα αναπτυγμένα κράτη πρέπει να προβούν στις κατάλληλες ενέργειες ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης αυτών των ανθρώπων σε τοπικό επίπεδο. Γιατί, αν δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους και δεν έχουν νερό να πιουν, ενστικτωδώς θα αποπειραθούν να αναζητήσουν τα απαραίτητα για τη ζωή εκεί όπου θα υπάρχουν ακόμα.