Πέρασαν οκτώ χρόνια από την τελευταία φορά που ο ISIS (Ισλαμικό Κράτος) ανέλαβε την ευθύνη για κάποια επίθεση σε γερμανικό έδαφος. Ηταν Χριστούγεννα του 2016 όταν ένας Τυνήσιος έριξε το φορτηγό που οδηγούσε πάνω σε περαστικούς στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου, δίπλα σε μία εκκλησία.
Από τότε κανένα άλλο από τα 12 σοβαρά επεισόδια βίας δεν φέρει επισήμως την υπογραφή του ISIS. Μέχρι τα μαχαιρώματα στο Ζόλινγκεν βέβαια, όπου ο Σύρος όρμησε σε διαβάτες για να τους σφάξει. Οι διεθνείς αναλυτές συμφωνούν ότι η Γερμανία των 972.000 Σύρων και των άλλων μουσουλμανικών μειονοτήτων έχει πλέον μπει στο στόχαστρο των τζιχαντιστών.
Η ανταποκρίτρια της Corriere della Sera έγραψε ότι η σχέση των Γερμανών με τους Σύρους είναι «περίπλοκη» και θέτει και άλλα ζητήματα πέρα από το προφανές και μείζον, της δημοσίας τάξης και ασφάλειας. «Αν το καλοκαίρι του 2015 ήταν εκείνο του καλωσορίσματος των προσφύγων από πλευράς Ανγκελα Μέρκελ, το εφετινό πιστοποιεί το τέλος των ψευδαισθήσεων».
Χωρίς να υπεισέλθει σε πεδία πολιτικής κριτικής και δη καθυστερημένης κατά μία δεκαετία περίπου, η ανταπόκριση επισήμανε και κάτι άλλο που προξένησε η «φιλόξενη στάση» τής τότε καγκελαρίου: «Γέννησε, μεταξύ άλλων, και την Εναλλακτική για τη Γερμανία, το ακροδεξιό AfD. Σήμερα, και σε αντίθεση με το 2015, φαίνεται ότι όλα αυτά τα γνωρίζουν άπαντες, και οι δεξιοί και οι αριστεροί».
Η ανταποκρίτρια θυμήθηκε τη δεκαετία του ’60, όταν στη Γερμανία πήγαν με σκοπό να δουλέψουν στα μεταπολεμικά εργοστάσια της βασισμένης στα ξένα χέρια ανάπτυξης χιλιάδες Ιταλοί, Ελληνες και Τούρκοι, φτωχοί άνθρωποι, με τις ευλογίες των κυβερνήσεών τους και κατόπιν αυστηρών ελέγχων κατά την είσοδό τους.
«Και οι Τούρκοι εθνικιστές ήταν, μουσουλμάνοι, ωστόσο κοσμικοί» έγραψε, ίσως αγνοώντας ότι ως «κοσμικός Τούρκος» δεν λογίζεται ο ανεξίθρησκος ή άθεος λιμπερτίνος που αντιλαμβάνονται οι Δυτικοί, αλλά ο οπαδός του Ατατούρκ και των επιγόνων του… «Ολοι αυτοί οι εργάτες ονειρεύονταν ένα ‘‘μοντέρνο’’ μέλλον μέσα από τη δουλειά».
Φαίνεται ότι οι σύροι πρόσφυγες δεν έχουν ανάλογα όνειρα το 2024, περί εργασίας και ενσωμάτωσης, τουλάχιστον ορισμένοι από αυτούς. Η ανταποκρίτρια σημείωσε ότι «αυτός ο πληθυσμός, του 2015, προερχόταν από πόλεμο» και παραδέχθηκε ότι στις τάξεις των Σύρων υπάρχουν άνθρωποι που πολέμησαν στη Συρία (υπέρ ποίου, άραγε, και εναντίον ποίου;), όπως και τζιχαντιστές.
«Πρέπει να πάτε στα δυο παλιά αεροδρόμια του Βερολίνου, ώστε να καταλάβετε πόσα έχει κάνει η Γερμανία για αυτούς. Σειρές τα κοντέινερ, ποδήλατα μπροστά στις κατοικίες, δωρεάν μαθήματα γλώσσας. Πολλοί Σύροι μπόρεσαν να μάθουν λίγα γερμανικά. Ξοδεύτηκαν και πόροι. Οταν όμως το 2023, επιπλέον 300.000 αλλοδαποί ζήτησαν άσυλο, η κυβέρνηση του Ολαφ Σολτς είπε ‘‘Stop, χορτάσαμε!’’».
Στη συνέχεια η ανταποκρίτρια θύμισε «δύο σημαντικά γεγονότα που έβλαψαν τη σχέση Γερμανών και Σύρων και τη σημάδεψαν». Ανέφερε ότι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2016, στην Κολωνία, και με βάση επίσημα κρατικά στοιχεία, «1.200 γυναίκες υπέστησαν σεξουαλική επίθεση και 2.000 παιδιά επιδόθηκαν σε συμμοριτισμό».
Το άλλο τραυματικό στοιχείο είναι, κατά την ανταποκρίτρια, «ο αντισημιτισμός που διακατέχει τους Σύρους, ο οποίος εκδηλώθηκε δημόσια με τον πόλεμο στη Γάζα». Οι Σύροι της Γερμανίας, «μπολιασμένοι με μίσος για το Ισραήλ, αδιαφορούν για το βάρος του ναζιστικού παρελθόντος και δεν αποδέχονται τη δέσμευση της Γερμανίας υπέρ του Ισραήλ». Ετσι τώρα «δεν έχουν τη συμπάθεια ούτε την ανοχή των Γερμανών».