Στη σκιά του σκανδάλου Ντιαμέλ, που συντάραξε τη Γαλλία πριν από έναν χρόνο, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να απαγορεύσει την αιμομιξία, η οποία, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, εξακολουθεί να μην είναι παράνομη στη χώρα.
Σύμφωνα με την ισχύουσα γαλλική νομοθεσία, η αιμομιξία απαγορεύεται μόνο αν εμπλέκονται παιδιά. Ο Αντριέν Τακέ, υπουργός υπεύθυνος για την προστασία των παιδιών, δήλωσε ότι η κυβέρνηση θέλει να ποινικοποιήσει τις αιμομικτικές σχέσεις, ακόμα και αν και οι δύο εμπλεκόμενες μεριές είναι άνω των 18 ετών.
Οπως αναφέρουν οι Times, βάσει της προτεινόμενης νομοθεσίας, τα ξαδέλφια θα μπορούν να παντρευτούν, ενώ οι υπουργοί δεν έχουν διευκρινίσει αν θα αφορά και τις οικογένειες με θετούς γονείς.
«Οποια και αν είναι η ηλικία, δεν έχεις σεξουαλικές σχέσεις με τον πατέρα σου, τον γιο σου ή την κόρη σου», είπε ο υπουργός. «Δεν είναι θέμα ηλικίας, είναι θέμα συναινούντων ενηλίκων. Πολεμούμε την αιμομιξία. Τα μηνύματα πρέπει να είναι ξεκάθαρα».
Η Λορέν Μπουαγιέ, πρόεδρος της φιλανθρωπικής οργάνωσης για την προστασία των παιδιών «Les Papillons», χαιρέτισε την ανακοίνωση: «Η αιμομιξία είναι κοινωνικά απαγορευμένη, αλλά όχι νομικά, και είναι σημαντικό να γίνει. Μία σεξουαλική σχέση ανάμεσα σε έναν γονιό και ένα παιδί έχει να κάνει και με την άσκηση ελέγχου, ακόμα και αν το παιδί είναι ενήλικο, γι’ αυτό η αιμομιξία είναι μια συγκεκριμένη πράξη που απαιτεί συγκεκριμένη νομοθεσία».
Η Ισαμπέλ Ομπρί, πρόεδρος της οργάνωσης «Face à L’inceste», που προσφέρει βοήθεια σε θύματα αιμομιξίας, είπε ότι η Γαλλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία είναι οι μόνες ευρωπαϊκές χώρες χωρίς νομοθεσία που απαγορεύει την αιμομιξία ανάμεσα σε ενηλίκους και οι μόνες που δεν προστατεύουν τα παιδιά που γεννιούνται λόγω αιμομικτικών σχέσεων.
Το φαινόμενο, στη Γαλλία τουλάχιστον, είναι απόρροια της Γαλλικής Επανάστασης, η οποία το 1791 πολέμησε οτιδήποτε θύμιζε τη χριστιανική ηθική του παλιού καθεστώτος, αφαιρώντας από τον ποινικό κώδικα πράξεις όπως η βλασφημία, η σοδομία και η αιμομιξία.
Το κοινωνικό ταμπού έσπασε επιτέλους πέρυσι, με την κυκλοφορία ενός βιβλίου που αποκάλυπτε ότι ο διαπρεπής πολιτικός επιστήμονας, συνταγματολόγος και τέως ευρωβουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ολιβιέ Ντιαμέλ, ετών 71, κακοποιούσε σεξουαλικά τον έφηβο θετό γιο του, τη δεκαετία του ’80. Ο ίδιος παραδέχθηκε τις πράξεις του, αλλά τα αδικήματα είχαν παραγραφεί.
Λόγω της δημοσιότητας που έλαβε το σκάνδαλο, άλλα θύματα αιμομιξίας, που κρατούσαν επί δεκαετίες τη σιωπή τους, φανέρωσαν τις ιστορίες τους. Υπό την κοινωνική πίεση, η κυβέρνηση πέρασε νόμο που ποινικοποιεί το σεξ με συγγενή κάτω των 18 ετών.
Η πράξη αυτόματα θεωρείται βιασμός, εκτός αν ο θύτης έχει λιγότερα από πέντε χρόνια διαφορά από το θύμα. Στην περίπτωση αυτή, θεωρείται σεξουαλική επίθεση. Η νομοθεσία περιλάμβανε και τις θετές οικογένειες. Ομως, όπως σημείωσε η Μπουαγιέ, «το πρόβλημα με τον νόμο είναι ότι αφήνει να εννοηθεί ότι πάνω από την ηλικία των 18, η αιμομιξία επιτρέπεται».
Η Ομπρί ανέφερε ότι δεν είναι σίγουρη για τις προθέσεις της κυβέρνησης και ότι υποπτεύεται πως διάλεξε αυτή τη χρονική στιγμή για να προτείνει τη νέα νομοθεσία, μόλις 100 ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές, ώστε να έχει το δικαίωμα ο Μακρόν, αν εκλεγεί ξανά πρόεδρος, να την αποσύρει. «Οι υπουργοί είχαν την ευκαιρία να περάσουν αυτή τη νομοθεσία εξαρχής πέρυσι, όμως δεν το έκαναν και δεν καταλαβαίνω γιατί ο Τακέ το κάνει τώρα. Νομίζω ότι είναι εκλογική μανούβρα».
Περιέργως, υπάρχουν πάντως και αυτοί που είναι αντίθετοι στο νομοσχέδιο. Η Μαρί Ντοσέ, γνωστή δικηγόρος στη Γαλλία, είπε ότι διαφωνεί με την πλήρη απαγόρευση των αιμομικτικών σχέσεων. Θεωρεί ότι ένας πατέρας που διατηρεί σεξουαλική σχέση με τη θετή κόρη του, η οποία είναι άνω των 18 ετών, δεν πρέπει να διωχθεί ποινικά. «Αν θεσπίσεις ως ποινικό αδίκημα οποιαδήποτε σεξουαλική σχέση αυτού του είδους, παίρνεις το ρίσκο να κρατήσεις αιχμάλωτη τη Δικαιοσύνη», είπε.