Την Παρασκευή 23 Αυγούστου άρχισαν στη Γαλλία οι διαβουλεύσεις του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν με τις αντιπροσωπείες των κομμάτων προς σχηματισμό νέας κυβέρνησης υπό νέο πρωθυπουργό. Το «σπορ» δεν είναι βέβαια… ολυμπιακό, όμως θα αποτελέσει πραγματικό άθλο η εξεύρεση οποιασδήποτε λύσης κοινοβουλευτικώς –και οπωσδήποτε κοινωνικώς– ανεκτής, αν όχι αποδεκτής.
Από τις πληροφορίες που διακίνησαν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης προκύπτει ότι πρέπει να θεωρείται δεδομένη η απόρριψη της οικονομολόγου Λουσί Καστέ, την οποία πρότεινε ο υπό τον αριστεριστή Ζαν-Λικ Μελανσόν συνασπισμός κομμάτων Λαϊκό Μέτωπο. Κατά τα φαινόμενα, ο Μακρόν θα επιδιώξει να σχηματιστεί κεντρώα κυβέρνηση, βασισμένη ενδεχομένως σε ορισμένους ρεπουμπλικανούς και σοσιαλδημοκράτες πολιτικούς.
Ως γνωστόν, το Λαϊκό Μέτωπο κέρδισε τις περισσότερες έδρες στη Βουλή, αν και σε επίπεδο λαϊκής αποδοχής συνετρίβη από το κόμμα των Λεπέν-Μπαρντελά, το λεγόμενο και ακροδεξιό, το οποίο έλαβε τρία εκατομμύρια ψήφους περισσότερες. Παρά ταύτα και λόγω των «καπαρωμένων» εδρών, το Λαϊκό Μέτωπο πιέζει να λάβει την προεδρική εντολή σχηματισμού της νέας κυβέρνησης. Ο Μακρόν αντιτείνει ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να υποστηρίζεται «από μεγάλη και συμπαγή πλειοψηφία».
Η Καστέ πήγε στα Ηλύσια με θέσεις που υπέσκαπταν εξ ορισμού την υποψηφιότητά της. Η βασικότερη από αυτές αφορά την κατάργηση της λεγόμενης συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης, η οποία ανέβασε τα όρια συνταξιοδότησης κατά δύο έτη, προκάλεσε τη σφοδρή διαμαρτυρία των εργαζομένων της Γαλλίας και, τελικά, δεν πέρασε καν από τη Βουλή με ψηφοφορία, όμως έγινε νόμος του κράτους με προεδρικό διάταγμα. Από μόνη της αυτή η θέση βάλλει κατά του «υπαρκτού μακρονισμού».
Οποιον ή όποια και αν διορίσει ο Μακρόν πρωθυπουργό όμως, το πρόβλημα διακυβέρνησης της Γαλλίας δεν θα λυθεί εύκολα. Η ψήφιση του Προϋπολογισμού του 2025 είναι μία από τις πολλές προκλήσεις που θα βρει μπροστά του, μάλιστα σε περίοδο που η Γαλλία πιέζεται από την Κομισιόν και τις αγορές ομολόγων σε δημοσιονομικό επίπεδο. Το ποιος θα γίνει τελικά πρωθυπουργός παραμένει μυστήριο.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Γαλλίας, ο Μακρόν μπορεί να διορίσει πρωθυπουργό όποιον θέλει, ωστόσο ο διορισμένος στον θώκο πολιτικός πρέπει να επιβιώσει από προτάσεις μομφής στη Βουλή.