Από την εποχή των Beatles, η ποπ μουσική χρησιμοποιεί ηχογραφήσεις της φύσης για να εμπλουτίσει τις παραγωγές των τραγουδιών της. Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ ήταν από τους πρώτους που το έκανε, ενσωματώνοντας το μελωδικό κελάηδημα ενός αρσενικού κότσυφα στο τραγούδι των Σκαθαριών «Blackbird», το 1968.
Ακολούθησαν πολλοί άλλοι καλλιτέχνες, κάποιοι εκ των οποίων χρησιμοποίησαν φυσικούς ήχους σε περίοπτη θέση στις συνθέσεις τους, όπως οι ELO και η Ιρλανδή Enya (στα τραγούδια «Thunder And Lightning» και «Africa II» αντίστοιχα) και οι Bρετανοί Talk Talk με τους ήχους της ζούγκλας (στην εισαγωγή της επιτυχίας τους «Such a Shame»).
Αυτοί οι ήχοι χρησιμοποιούνται χωρίς αναφορά στη σύνθεση των τραγουδιών – κάτι που αλλάζει πια. Μια νέα πρωτοβουλία θα αναγνωρίσει τη φύση ως επίσημο καλλιτέχνη σε μεγάλες πλατφόρμες ροής, συμπεριλαμβανομένων των Spotify και Apple Music. Οι μουσικοί που χρησιμοποιούν φυσικούς ήχους στις ηχογραφήσεις τους μπορούν να επιλέξουν να συμπεριλάβουν τη «Φύση» ως συμμετέχουσα στις συνθέσεις – και ένα μερίδιο των κερδών τους θα διανεμηθεί για περιβαλλοντικούς σκοπούς.
«Ολοι μας χρησιμοποιούμε ήχους από γλάρους, κύματα και ανέμους – τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσουμε δικαιώματα στη φύση», λέει σε δημοσίευμα του BBC ο βετεράνος συνθέτης και παραγωγός Μπράιαν Ινο, ο οποίος έχει κάνει ένα remix του τραγουδιού «Get Real», της συνεργασίας του με τον αείμνηστο Ντέιβιντ Μπόουι, για το συγκεκριμένο project.
Καλλιτέχνες που έχουν συνεισφέρει τραγούδια στο πρώτο κύμα κυκλοφοριών περιλαμβάνουν τους London Grammar, Τομ Γουόκερ και Ελι Γκούλντινγκ, η οποία έκανε μια νέα μίξη του τραγουδιού της «Brightest Blue» προσθέτοντας κελαηδήματα πουλιών του Αμαζονίου. Η σταρ της εναλλακτικής ποπ Aurora κυκλοφορεί επίσης ένα νέο κομμάτι, το «A Soul With No King», με τους ήχους των καταπράσινων, πυκνών δασών της γενέτειράς της, Νορβηγίας.
Ο Ινο θεωρεί «συναρπαστική» τη δουλειά με «μη μουσικές πηγές». Οι φυσικοί ήχοι είναι κάπως ακατέργαστοι, λέει, και αυτό αποτελεί πρόκληση στην παραγωγή τραγουδιών. Στη νέα μίξη του «Get Real» ενισχύει την παράνοια των στίχων του Μπόουι με τους τραχείς ήχους υαινών, μελισσών και αγριόχοιρων.
Με τίτλο «Sounds Right» (Ακούγεται Σωστό), το project είναι το πνευματικό τέκνο του Μουσείου για τα Ηνωμένα Εθνη «UN Live», που ελπίζει ότι θα συγκεντρώσει 40 εκατ. δολάρια (37,5 εκατ. ευρώ) στα πρώτα τέσσερα χρόνια των κυκλοφοριών του. Η κατηγορία «Φύση» στους τίτλους καλλιτεχνών στο Spotify θα περιλαμβάνει και φυσικούς ήχους του πλανήτη – από τροπικά δάση μέχρι ήχους ωκεανών. Το 70% των κερδών θα χρηματοδοτεί προγράμματα συντήρησης.
Ο Ινο, γνωστός αρχικά ως μέλος των Roxy Music και μετέπειτα διάσημος σόλο μουσικός και παραγωγός, αποτελεί βασικό μέρος του project, μέσω της φιλανθρωπικής του οργάνωσης EarthPercent, την οποία ίδρυσε το 2001 και συνεργάζεται με τη μουσική βιομηχανία για την υποστήριξη «αξιόπιστων και επιδραστικών» περιβαλλοντικών φορέων. Είναι επίσης η οργάνωση που θα διανείμει τα κέρδη του «Sounds Right».
Οι οικολογικές οργανώσεις θα επιλέγονται από ένα ανεξάρτητο συμβουλευτικό πάνελ στο οποίο συμμετέχουν ο καθηγητής αστροφυσικής Μπράιαν Κοξ, η καθηγήτρια κλιματολογίας Τασμίν Εντουαρντς και ο οικολόγος ακτιβιστής Νίμο Μπάσεϊ, πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Φίλοι της Γης. Τρέχοντες στόχοι του πάνελ είναι προσπάθειες συντήρησης στη Μαδαγασκάρη και στα νησιά του Ινδικού Ωκεανού, καθώς και η πρόληψη της εξόρυξης βαθέων υδάτων.
Ο Ινο και η Aurora μοιράζονται την πεποίθηση ότι η μουσική μπορεί να κάνει τη διαφορά στον πλανήτη, χωρίς «κηρύγματα» για την κλιματική αλλαγή, καθώς οι επιπτώσεις της αρχίζουν να γίνονται συντριπτικά καταστροφικές. Ωστόσο, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η επείγουσα δράση μπορεί να περιορίσει τις χειρότερες επιπτώσεις – και οι δύο καλλιτέχνες πιστεύουν ότι υπάρχουν λόγοι για να παραμείνουν αισιόδοξοι.
Ο Ινο, αδηφάγος αναγνώστης επιστημονικών περιοδικών, υποστηρίζει ότι οι πρόοδοι της επιστήμης για την κλιματική αλλαγή, παρότι δεν τυγχάνουν ευρέων δημοσιευμάτων, είναι λόγος για να αισθανόμαστε αισιόδοξοι. Το σημαντικότερο, λέει, είναι το γεγονός ότι οι υποδομές που διαιωνίζουν την ανθρώπινη εκμετάλλευση του πλανήτη μας έχει αρχίσει να ξεριζώνεται.
«Οι ηλικιωμένοι, όπως εγώ, πεθαίνουν σιγά σιγά» εξηγεί στο BBC. «Το ίδιο και οι άνθρωποι που διευθύνουν τις εταιρείες ορυκτών καυσίμων, και εκείνοι που πληρώνουν διαφημιστικές εταιρείες για να πουν ψέματα για το τι πραγματικά συμβαίνει στο περιβάλλον. Δεν πιστεύω ότι θα έχουν βήμα και φωνή όσο περνάει ο χρόνος – και πίνω στον θάνατό τους» συμπληρώνει δεικτικά.