Μια ομάδα ερευνητών μελέτησε δύο μεγάλα είδη πύθωνα για 12 μήνες σε φάρμες στην Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ – όπου το κρέας του φιδιού θεωρείται λιχουδιά – και διαπίστωσε ότι εκτρέφονται πιο εύκολα και αποτελεσματικά από άλλα ζώα.
Η έρευνά τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports, υποδηλώνει ότι η εκτροφή πυθώνων θα μπορούσε να προσφέρει μια λύση στην αυξανόμενη επισιτιστική κρίση σε όλο τον κόσμο, η οποία επιδεινώνεται από την κλιματική αλλαγή αλλά και το φαινόμενο Ελ Νίνιο, όπως η έντονη ξηρασία που πλήττει την Αφρική.
Η μελέτη
Οι ερευνητές, οι οποίοι μελέτησαν περισσότερους από 4.600 πύθωνες, διαπίστωσαν ότι οι πύθωνες αναπτύχθηκαν γρήγορα τον πρώτο χρόνο της ζωής τους και χρειάζονταν λιγότερη τροφή σε σχέση με άλλα εκτρεφόμενα ζώα, συμπεριλαμβανομένων του κοτόπουλου, του βόειου κρέατος, του χοιρινού, του σολομού — ακόμη και των γρύλων.
Τα φίδια τρέφονταν με άγρια τρωκτικά, υποπροϊόντα χοιρινού κρέατος και ψάρια. Επαιρναν έως και 45 γραμμάρια την ημέρα, με τα θηλυκά να αναπτύσσονται ταχύτερα από τα αρσενικά, όπως αναφέρει η Washington Post.
Τα φίδια δεν τρέφονταν ποτέ με το ζόρι και οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ερπετά μπορούσαν να μένουν νηστικά για μεγάλη περίοδο χωρίς να χάσουν μεγάλη μάζα σώματος, πράγμα που σήμαινε ότι χρειαζόταν λιγότερος κόπος για την εκτροφή τους.
Χρειάζονται λίγο νερό
«Χρειάζονται πολύ λίγο νερό. Ενας πύθωνας μπορεί να ζήσει από την υγρασία στις φολίδες του. Το πρωί, απλώς ενυδατώνεται από τις φολίδες του και αυτό του είναι αρκετό», είπε ο Ντάνιελ Νατούς, ερπετολόγος και ειδικός στη βιοποικιλότητα. «Θεωρητικά θα μπορούσαμε απλώς να σταματήσουμε να το ταΐζουμε για ένα χρόνο».
Σε έναν κόσμο όπου οι επιστήμονες προβλέπουν ότι η κλιματική αλλαγή θα οδηγήσει σε πιο ακραίες καιρικές και περιβαλλοντικές συνθήκες, ένα είδος που είναι ανθεκτικό στη θερμότητα, στην έλλειψη τροφής και ικανό να παράγει πρωτεΐνη «πολύ πιο αποτελεσματικά από οποιοδήποτε άλλο είδος έχει μελετηθεί μέχρι σήμερα» είναι «σχεδόν ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα», είπε ο Νατούς.
Εχει γεύση κοτόπουλου
Τα φίδια έχουν από καιρό γίνει βρώσιμα στην Ασία, όπου χρησιμοποιούνται – εκτός από παραδοσιακά φάρμακα – σε πιάτα όπως η περίφημη σούπα φιδιού του Χονγκ Κονγκ. Τα τελευταία χρόνια, φάρμες φιδιών έχουν αναπτυχθεί σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία και την Κίνα, καλύπτοντας την αυξανόμενη ζήτηση για κρέας και δέρματα φιδιών, που χρησιμοποιούνται σε δερμάτινα είδη πολυτελείας.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, ο Νατούς έτρωγε ψητό φίδι, σοταρισμένο σε κάρυ. Περιέγραψε ότι η γεύση του είναι παρόμοια με εκείνη του κοτόπουλου. Επειδή τα φίδια δεν έχουν άκρα, είναι σχεδόν όλο το κρέας ωφέλιμο, ενώ φιλετάρεται εξαιρετικά εύκολα.
Ακόμα κι έτσι όμως, ο Νατούς αναγνωρίζει ότι τα φίδια είναι απίθανο να αποτελέσουν μέρος της δυτικής διατροφής σύντομα. Στην πατρίδα του την Αυστραλία, είπε ότι «καλό φίδι είναι μόνο το σκοτωμένο φίδι».
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι πύθωνες της Βιρμανίας θεωρούνται χωροκατακτητικό είδος, αφού πολλαπλασιάστηκαν στη Φλόριντα, όπου και κυνηγούνται.
Ωστόσο ο Νατούς δεν βλέπει ότι στο μέλλον θα μπορούσε η κατανάλωση φιδιών να δώσει λύση στο πρόβλημα υπερπληθυσμού πυθώνων στην Αμερική, αλλά διακρίνει μια πιθανή λύση για τους κατοίκους σε μέρη όπως η Αφρική, όπου η επισιτιστική ανασφάλεια είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα καθώς οι κλιματικές καταστροφές ξεπερνούν κάθε καινοτομία στις γεωργικές τεχνικές.