Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα έκανε το πιο αστείο «τσαφ» της καριέρας του. Είχε άγχος. Ναι, αυτός ο τεράστιος παίκτης, με τις περισσότερες ποδοσφαιρικές παραστάσεις από κάθε σύγχρονό του, στο δεύτερο ντεμπούτο του με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε το «τρακ του πρωτάρη». Το ένιωθε, πως τα βλέμματα όλου του Κόσμου -κι όχι μόνον των θεατών στο «Ολντ Τράφορντ»- ήταν στραμμένα πάνω του. Ισως, περισσότερο παρά ποτέ στη μυθική του καριέρα.
Η ιστορική επιστροφή του Κριστιάνο Ρονάλντο στον σύλλογο που το 2003 τον απέκτησε (από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας) ως μέγα ταλέντο και το 2009 τον παραχώρησε (στη Ρεάλ Μαδρίτης) ως σούπερ-σταρ με ποσό – ρεκόρ για την εποχή, δεν μεταδόθηκε στη Βρετανία. Ούτε, καν, στις παμπ, μέσω live-streaming, λόγω του τηλεοπτικού «μπλακ-άουτ» που ισχύει στη χώρα τα Σάββατα από τις 14:45 έως τις 17:15 (ώρα Αγγλίας), προκειμένου οι φίλαθλοι να γεμίζουν τα γήπεδα των τοπικών τους ομάδων. Οταν ανακοινώθηκε το πρόγραμμα της αγωνιστικής οι τηλεοπτικοί πάροχοι της Πρέμιερ Λιγκ δεν γνώριζαν ότι ο «CR7» θα έπαιρνε μεταγραφή στη Γιουνάιτεντ (και οτι θα αγωνιζόταν για πρώτη φορά εναντίον της Νιούκαστλ), ώστε να ζητήσουν αλλαγή ώρας του παιχνιδιού. Στο εξωτερικό, όμως (και στην Ελλάδα), το συγκεκριμένο ματς κατέγραψε την υψηλότερη τηλεθέαση απ’ όλα τα «εισαγόμενα» αυτό το Σαββατοκύριακο.
Από τις σουίτες τον παρακολουθούσε η Δόνα Μαρία Ντολόρες, η μητέρα του, κλαίγοντας από συγκίνηση πίσω από μια σημαία της Πορτογαλίας. Και από την εξέδρα των VIP, ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον, περήφανος που «έβαλε το χεράκι του» ώστε η Γιουνάιτεντ να ξανασμίξει με τον αγαπημένο του μαθητή. Ακόμη και ο συνιδιοκτήτης του συλλόγου, Αβραάμ Γκλέιζερ, που είχε σχεδόν δύο χρόνια να πατήσει στο «Ολντ Τράφορντ», ήταν εκεί. Ο Κριστιάνο χρειάστηκε μερικά λεπτά μέχρι να βρει τη συγκέντρωσή του. Τον βοήθησε ένα εύκολο γκολ, στο 45’+2′. Πέτυχε κι άλλο, υπέροχο αυτό, στο 62′. Εγινε ο δεύτερος γηραιότερος παίκτης που σκοράρει δύο φορές σε αγώνα του αγγλικού πρωταθλήματος. Εστω απέναντι σε μια από τις πιο αδύναμες ομάδες της εφετινής Πρέμιερ Λιγκ, πραγματοποίησε ονειρεμένο ντεμπούτο και γνώρισε την αποθέωση.
Πρέπει να δεις την ταυτότητά του, για να πιστέψεις ότι αυτός ο παίκτης τον προσεχή Φεβρουάριο θα κλείσει τα 37. Σύμφωνα με το BBC, στο σπριντ που έκανε προτού πετύχει το δεύτερό του γκολ έτρεξε με 32,5χλμ./ώρα! Στην ηλικία, περίπου, που άλλοι θρύλοι των γηπέδων αποχώρησαν από τη δράση, κι άλλοι επέλεξαν να ολοκληρώσουν την καριέρα τους μακριά από την Ευρώπη, σε συνθήκες ήπιου ανταγωνισμού.
Ο Ρονάλντο -το «φαινόμενο»- και ο Κακά αποσύρθηκαν στα 35. Ο Ζιντάν και ο Ροναλντίνιο, στα 36. Ο Μαραντόνα έδωσε τις τελευταίες του παραστάσεις με την Μπόκα Τζούνιορς. Ο Πελέ, με την NY Cosmos. Ο Τσάβι Ερνάντες στα 36 του άφησε την Μπαρτσελόνα για την αραβική Αλ-Σαΐντ. Ο Ανρί, για τους Ρεντ Μπουλς της Νέας Υόρκης. Ενώ ο Πορτογάλος, γύρισε εκεί που έπαιζε μέχρι τα 24 του χρόνια: στο κορυφαίο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της Γης. Σήμερα, μάλιστα, η Πρέμιερ Λιγκ είναι πιο γρήγορη και πιο δυνατή απ’ όσο τη θυμάται.
Ο Κριστιάνο δεν είναι ένας ήλιος που δύει. Βρίσκεται, ακόμη, στο μεσουράνημά του. Εστω κι αν έχει αλλάξει κάποια πράγματα στο παιχνίδι του, ώστε να εξοικονομεί δυνάμεις. Εφυγε από την Ιταλία με απολογισμό 81 γκολ σε 97 ματς. Μετά τα 30 του έχει πετύχει 402 τέρματα σε 351 αγώνες (σε όλες τις διοργανώσεις). Από τη χρονιά που κατέκτησε το τελευταίο της πρωτάθλημα κι έπειτα, η Γιουνάιτεντ δεν είχε «κυνηγό» που να σκοράρει πιο συχνά απ’ όσο ο Ρονάλντο.
Στην ομάδα με την οποία κέρδισε το πρώτο Τσάμπιονς Λιγκ και την πρώτη «Χρυσή Μπάλα» της καριέρας του, ο Κριστιάνο έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα από τα γκολ του: αυτοπεποίθηση, εγωϊσμό, νοοτροπία νικητή, ακόρεστη δίψα για διακρίσεις – όλα αυτά που τόσο της έλειψαν από τότε που ο Σερ Αλεξ βγήκε στη σύνταξη. Αν και στη δεύτερη θητεία του στο Μάντσεστερ δεν θα έχει συμπαίκτες όπως ο Κιν, ο Γκιγκς, ή ο Σκόουλς, κανείς δεν αμφιβάλλει ότι μπορεί να ξανακάνει το «Ολντ Τράφορντ» ευτυχισμένο.
Στη Μαδρίτη και το Τορίνο ο Ρονάλντο ενδιαφέρθηκε περισσότερο για τα δικά του, προσωπικά ρεκόρ, και λιγότερο για τη συλλογική ευημερία. Αλλά ούτε στη Ρεάλ, ούτε στη Γιουβέντους τον αγάπησαν, όσο στο Μάντσεστερ. Στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» συχνά τον αποδοκίμαζαν, και με τον πρόεδρο Πέρεθ δεν είχε τις καλύτερες δυνατές σχέσεις. Με τη «Γηραιά Κυρία» δεν ταίριαξαν, όσο περίμεναν. Ενώ στον «γάμο» του με τη Γιουνάιτεντ, ευτύχησαν και οι δύο. Για χάρη της ο «CR7» μπορεί να γίνει πολύ πιο ομαδικός.
Φυσικά, δεν θα αγνοήσει τις ευκαιρίες για νέα ρεκόρ, που ανοίγονται μπροστά του. Ενας από τους στόχους του θα είναι το «χρυσό» παπούτσι της εφετινής Πρέμιερ Λιγκ. Εαν το κατακτήσει, στα 37 του, θα είναι ο γηραιότερος που θα τα έχει καταφέρει (ο Τζέιμι Βάρντι τη σεζόν 2019-2010 ήταν 33).
Αλλά η σπουδαιότερη επιδίωξη είναι κοινή: ο τίτλος του πρωταθλητή. Τον οποίο ο Ρονάλντο θα πιστωθεί όσο κανένας άλλος παίκτης στο παρελθόν.