«Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί επιτρέπεται ο κόσμος να πηγαίνει σε συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις με περιορισμένο αριθμό θεατών, αλλά οι φίλαθλοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν αγώνες με τους ίδιους ακριβώς περιορισμούς;», ρώτησε από τον λογαριασμό της στο Twitter η Κατερίνα Στεφανίδη.
«Ή, είναι σαν τις βδέλλες κάθε βράδυ στα κλαμπ/μπαρ», συνηγόρησε η πρωταθλήτρια του τένις, Μαρία Σάκκαρη.
Η διαδικτυακή συζήτηση δεν άργησε να φουντώσει.
«Γιατί οι φίλαθλοι μπορεί και να παίξουν ξύλο, οπότε θα υπάρξει συνωστισμός. Ενώ στις θεατρικές παραστάσεις, (οι θεατές) θα είναι καθιστοί, στην ίδια πάντα απόσταση», εξήγησε ένας από τους followers της Κατερίνας.
«Εχεις δει πολλά ξύλα να παίζονται σε αγώνες στίβου; Τένις; Ιστιοπλοΐας; Ιππασίας; Κωπηλασίας;», του απάντησε εκείνη.
«Να στο εξηγήσω εγώ… απλούστατα», παρενέβη ένας άλλος ακόλουθος. «Στην είσοδο της συναυλίας αρκούν δυο τρεις σεκιουριτάδες, ενώ στο γήπεδο θα χρειαστούν δυο τρεις διμοιρίες ΜΑΤ, κι αν φτάσουν!».
«Καλά, όντως. Και αν έρθεις σε στάδιο στίβου συγκεκριμένα, υπάρχουν ΜΑΤ ανά δυο θέσεις, να μας κρατάνε μην πλακωθούμε», αποκρίθηκε η Κατερίνα, που έχει ταλέντο και στο χιούμορ.
Κάποιος σχολίασε πως οι πανηγυρισμοί και τα επεισόδια στα γήπεδα φέρνουν τους θεατές επικίνδυνα κοντά. «Ενώ στις συναυλίες, που τραγουδάνε και φτύνουν ο ένας πάνω στον άλλον…», αντέτεινε η σούπερ-σταρ του επί κοντώ.
Ενας άλλος χρήστης ανέφερε πως η διάκριση αυτή οφείλεται σε οικονομικούς λόγους: «Οι ΠΑΕ ζουν από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τους χορηγούς, ενώ οι καλλιτέχνες, από τα εισιτήρια». Για να διαφωνήσει η Στεφανίδη: «Δεν είμαστε όλοι ΠΑΕ. Υπάρχουν πολλά αθλήματα, τα οποία θεωρούνται ερασιτεχνικά. Αυτά δεν μας ενδιαφέρουν, φαντάζομαι…».
Αν διαβάσει κανείς ολόκληρη την ηλεκτρονική αλληλογραφία, που κράτησε ώρες, θα αντιληφθεί πως το καίριο ερώτημα της Στεφανίδη, το οποίο δεν διατύπωσε ευθέως, ήταν άλλο: Αν είναι επικίνδυνο να ανοίξουν τα γήπεδα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ για το κοινό, επειδή οι οπαδοί «πλακώνονται», ή αγκαλιάζονται για να πανηγυρίσουν, γιατί θα πρέπει η… μπάλα της απαγόρευσης να πάρει και τα αθλήματα που δεν εξάπτουν τα πάθη;
Την απάντηση την έδωσε, την επόμενη μέρα, η ίδια στον εαυτό της: «Η τραγική αλήθεια από την χθεσινή μου ανάρτηση είναι μια. Στην Ελλάδα, αθλητισμός = ποδόσφαιρο/μπάσκετ. Εχουμε κορυφαίους αθλητές σε ενόργανη, ιστιοπλοΐα, κολύμβηση, τένις, στίβο και πολλά άλλα. Αλλά ο αθλητισμός είναι δυο ομαδικά αθλήματα μόνο. Και όλοι οι φίλαθλοι είναι οπαδοί». Σε αυτό το πικρό συμπέρασμα την οδήγησαν και κάποιοι «χούλιγκαν» που παρεισέφρησαν στη συζήτηση, χλευάζοντας την κορυφαία ελληνίδα αθλήτρια όλων των εποχών.
Δέκα λεπτά αργότερα πόσταρε τέσσερις εικόνες της από το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στίβου του 2019, με φόντο τις εξαιρετικά αραιοκατοικημένες εξέδρες. Και τις συνόδευσε με το εξής «δηλητηριώδες» σχόλιο: «Οι χιλιάδες οπαδοί στις κερκίδες πίσω μου δημιουργούν σοβαρά επεισόδια και χιλιάδες αστυνομικοί έρχονται στο κατάμεστο Παμπελοποννησιακό στάδιο να μας σώσουν. Εμείς κάναμε social distancing (κρατήσαμε τις αποστάσεις) και πριν από τον κορονοϊό».
Το «τιτίβισμά» της δεν ήταν, απλώς, ένα ερώτημα, αλλά κι ένα μεγάλο παράπονο. Δικαιολογημένο. Η Στεφανίδη των πέντε χρυσών, δυο αργυρών και τριών χάλκινων μεταλλίων σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, δεν έχει εισπράξει τα credits που της αξίζουν. Μόνο ανήμερα των θριάμβων της. Το ίδιο ισχύει για τον Λευτέρη Πετρούνια, και για άλλους τεράστιους έλληνες πρωταθλητές. Γιατί είμαστε έθνος της μπάλας, της ασπρόμαυρης και της πορτοκαλί. Του οπαδικού τσαμπουκά. Της νίκης των συλλογικών χρωμάτων που ο καθένας υποστηρίζει.
Είμαστε; Ισως όχι τόσο, όσο πολλοί πιστεύουν. Υπάρχει και η αθέατη πλευρά του φεγγαριού. Χιλιάδες πραγματικοί φίλαθλοι, που δεν θα τους βρεις… στην απογραφή. Επειδή έπαψαν να πηγαίνουν στο γήπεδο, σταμάτησαν να αγοράζουν αθλητικές εφημερίδες, δεν είναι γραμμένοι σε κάποιο σύνδεσμο, δεν κάνουν ντόρο στις εξέδρες και στα πληκτρολόγια. Ολοι αυτοί, που λίγο πριν γεννηθεί η Κατερίνα (1990) γέμιζαν ασφυκτικά το Ολυμπιακό Στάδιο για να δουν αγώνες του ΟΦΗ, του Ηρακλή, της Λάρισας, αλλά και στίβο, τώρα απολαμβάνουν τα σπορ από την αυτοεξορία τους. Αναγνωρίζουν τις αξίες, και λατρεύουν τους αθλητές και τις αθλήτριες σαν τη Στεφανίδη. Εστω, από μακριά.