Η αδελφή του Μαρκ Ζάκερμπεργκ σταμάτησε να εργάζεται στο Facebook επειδή βαρέθηκε να είναι «η μόνη γυναίκα στα γραφεία της εταιρείας».
Η 36χρονη Ράντι Ζάκερμπεργκ, η μεγαλύτερη από τις αδελφές του Μαρκ, ξεκίνησε να εργάζεται στο Facebook το 2004 ως υπεύθυνη για την επέκταση της πλατφόρμας σε νέες αγορές, όταν στην εταιρεία εργάζονταν 50 άτομα.
Οπως γράφουν οι Times, το 2011, αποχώρησε από την εταιρεία γιατί δεν μπορούσε να ανεχτεί άλλο την απουσία γυναικών στην εταιρεία.
«Ηθελα τόσο πολύ να δω έναν κόσμο, όπου υπήρχαν πολύ περισσότερες γυναίκες στην αίθουσα. Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, μετά από 15 χρόνια, τα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο λίγο. Ακόμα και σήμερα, η συμβουλή μου στις γυναίκες που θέλουν να εργαστούν στη Σίλικον Βάλεϊ, είναι να έχουν όνομα που είναι και αντρικό. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσες φορές κατάφερα να μπω σε συσκέψεις εκείνα τα πρώτα χρόνια, επειδή άκουγαν το Ράντι και νόμιζαν ότι είμαι άντρας. Οπότε έχω κάνει σκοπό της ζωής μου να χρησιμοποιήσω τη μεγάλη μου τύχη και να κρατήσω την πόρτα ανοιχτή για άλλες γυναίκες», λέει η ίδια.
Οταν έφυγε από το Facebook, η Ζάκερμπεργκ ίδρυσε την εταιρεία παιδικής ψυχαγωγίας Zuckerberg Media, ενώ έγραψε και δύο παιδικά βιβλία που απευθύνονται σε κορίτσια.
«Αισθανόμουν περίεργα για τους ρόλους των φύλων στη Σίλικον Βάλεϊ. Μου άρεσε πολύ αυτό που έκανα στο Facebook αλλά δεν άντεχα να είμαι η μόνη γυναίκα σχεδόν σε όλα τα γραφεία. Ηθελα να γίνω μέρος της λύσης όχι του προβλήματος για αυτό και έπρεπε να απομακρυνθώ για να μπορέσω να καταλάβω γιατί χάνουμε τις γυναίκες».
Από το 2011, το Facebook έχει κάνει κάποια βήματα προόδου όσον αφορά αυτό το θέμα. Το ποσοστό των γυναικών που εργάζονται σήμερα εκεί, είναι 36%, ενώ στις τεχνικές θέσεις, είναι μόλις το 22%. Και το δεξί χέρι του Μαρκ Ζάκερμπεργκ είναι μία γυναίκα, η Σέριλ Σάντμπεργκ.
Πριν φύγει από την εταιρεία, η Ράντι βοήθησε στη δημιουργία της υπηρεσίας απευθείας αναμετάδοσης βίντεο από το κινητό, Facebook Live, η οποία λανσαρίστηκε το 2016. Η εφαρμογή όμως, έχει χρησιμοποιηθεί για να μεταδώσει «ζωντανά» αυτοκτονίες, βίαιες επιθέσεις και φόνους.
«Πιστεύω ότι είμαστε πολύ νέοι και ιδεαλιστές όταν το φτιάχναμε. Θυμάμαι να νομίζουμε ότι δώσαμε φωνή σε όλους και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Μόνο μετά από χρόνια, ξύπνησα και είπα, ω θεέ μου, δώσαμε φωνή στον καθένα. Πιέζουμε τόσο πολύ τους νέους να δημιουργήσουν εταιρείες που βγάζουν δισ. δολάρια. Πώς να μπορούν να σκεφτούν τις μελλοντικές συνέπειες όσων δημιουργούν; Το Facebook ετοιμάζει εφαρμογές με καλές προθέσεις, αλλά εξαιτίας των υποχρεώσεων προς τους μέτοχους, δεν υπάρχει ο χρόνος να κάτσουν να σκεφτούν, όλα αυτά τα εργαλεία που φτιάχνουμε, πώς θα χρησιμοποιηθούν;», προσθέτει η ίδια.
