Στην κοιλιά του κτήνους, όπως οι ίδιες τη χαρακτηρίζουν, δηλαδή στην περίφημη φουάρ τέχνης Frieze στο Λονδίνο εφορμούν οι Guerilla Girls. Kαι αυτή τη φορά δεν θα μιλήσουν μόνο για τον σεξισμό στην Τέχνη που ανδροκρατείται, τις αδικίες του συστήματος της κουλτούρας, τις διακρίσεις, αλλά και τον ρόλο του πλούτου. Τι ακριβώς είναι αυτή η ομάδα;
Οι ίδιες συστήνονται ως εξής: «Είμαστε φεμινίστριες που φοράμε μάσκες εκδικητών στην παράδοση του Ρομπέν των Δασών, του Μπάτμαν, της Wonder Woman. Με ποιον τρόπο εκθέτουμε τον σεξισμό, τον ρατσισμό και τη διαφθορά σε τέχνη, πολιτική και ποπ κουλτούρα; Με στοιχεία, χιούμορ και εξωφρενικό οπτικό υλικό. Αποκαλύπτουμε όσα δεν έχουν ειπωθεί, όσα έχουν παραβλέψει οι επίσημες αρχές. Tα τελευταία χρόνια έχουμε κάνει εμφανίσεις σε 90 πανεπιστήμια και μουσεία και έχουμε γράψει άρθρα σε New York Times, Washington Post, New Yorker κ.α.».
Η ομάδα δημιουργήθηκε το 1985 και το πιο γνωστό τους πόστερ παρουσιάζει μια γυμνή γυναίκα που φορά μάσκα γορίλα και είναι ξαπλωμένη με τον τρόπο της «Μεγάλης Οδαλίσκης» του Ζαν Ογκίστ Ντομινίκ Ενγκρ. Κάτω από την εικόνα αναγράφεται: «Πρέπει να είναι γυμνές οι γυναίκες για να μπουν στο μουσείο Met;»
Καθώς αυτή τη στιγμή η δράση τους ξετυλίγεται στο Λονδίνο, στην Τate και στην Whitechapel Gallery, έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι θα έρθουν και στην Αθήνα, στις 9 Μαρτίου (ναι, μια μέρα μετά την Γιορτή της Γυναίκας…) στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Παρέμβαση-έργο τους έχουμε δει ξανά στη χώρα μας στο πλαίσιο της Art Athina. Μέχρι να έρθουν τον προσεχή Μάρτιο, θα τις βλέπουμε αυτές τις μέρες να καταγγέλλουν ότι «υπάρχει μια συνεχής αύξηση ιδιωτικών μουσείων που συγκροτούνται από δισεκατομμυριούχους συλλέκτες τέχνης. Όλα τους στην πραγματικότητα προστατεύουν τις εξαιρετικά δαπανηρές συνήθειες τους στην τέχνη».
Η αμερικανική κολεκτίβα παρουσιάζει ως τις 5 Μαρτίου στην Whitechapel Gallery (στην Ελλάδα την γνωρίζουμε από την συνεπιμέλεια σημαντικών εκθέσεων μαζί με τον ΝΕΟΝ στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη και στους κήπους της Γαλλικής Σχολής Αθηνών) την έκθεση με τίτλο «Is It Even Worse in Europe». Παραπέμπει ο τίτλος στην αφίσα που είχαν κυκλοφορήσει το 1986, την οποία επαναπροσεγγίζουν μετά από την ανάθεση της Whitechapel. Συνδυάζοντας το περίφημο χιούμορ τους, πληροφορίες, γραφιστικά, επεκτείνουν την καμπάνια τους και στον δημόσιο χώρο με τεράστια μπάνερ που έχουν εγκαταστήσει μπροστά στην θρυλική γκαλερί. Εκθέτουν επίσης νέα πόστερ και παρουσιάζουν τα στοιχεία της τελευταίας τους έρευνας που έκαναν σε 383 μουσεία σε 29 χώρες της Ευρώπης.
Κορυφαία μουσεία και πολιτιστικοί οργανισμοί στην Ευρώπη ερωτήθηκαν για την εκπροσώπηση των γυναικών στα έργα που παρουσιάζουν. Εξ αυτών, 282 αρνήθηκαν να απαντήσουν (μερικά δεν ανταποκρίθηκαν καν για να μεταφέρουν την αρνητική απάντηση), ανάμεσά τους το Pompidou στο Παρίσι, το Rijksmuseum στο Αμστερνταμ, το Haus der Kunst στο Μόναχο. Τα ονόματά τους έχουν γραφτεί στο πάτωμα για να μπορεί το κοινό να τα πατάει…
Ταυτόχρονα, ως τις 9 Οκτωβρίου τρέχει το εβδομαδιαίο πρόγραμμα που κάνουν στο νέο εκθεσιακό χώρο της Tate Exchange. Εχουν μάλιστα εγκαταστήσει ένα γραφείο παραπόνων όπου συλλέγουν νέα στοιχεία και μαρτυρίες για την έρευνά τους.
Και ναι, οι ακτιβίστριες με τις μάσκες γορίλα προγραμματίζουν να επισκεφθούν τη Frieze. «Δε νομίζω ότι είμαστε οι μόνοι στον κόσμο της τέχνης που ανησυχούμε για το μέλλον των μουσείων που αναπτύσσονται στα χέρια των ολιγαρχών» δήλωσε στην Art Newspaper το μέλος της ομάδας… Φρίντα Κάλο. Ποια είναι αυτά; Αρκεί κανείς να κοιτάξει τι γράφει το τεράστιο μπάνερ που έχει αναρτηθεί στην πρόσοψη του Museum Ludwig στην Κολονία για την έκθεση τους «We Call it Ludwig» που παρουσιάζουν με αφορμή των εορτασμό των 40 χρόνων του μουσείων. Εκεί μεταξύ άλλων αναγράφονται το Fondation Louis Vuitton στο Παρίσι, το Garage Museum στη Μόσχα και το Broad στο Λος Αντζελες. Η ομάδα εκτιμά ότι τα μουσεία των ισχυρών συλλεκτών επικεντρώνουν στην τέχνη λευκών και ανδρών καλλιτεχνών και έτσι δεν αντιπροσωπεύει την διαφορετικότητα και την πολυμορφία της παραγωγής σύγχρονης τέχνης. Η Τέχνη γίνεται εργαλείο καπιταλιστικής επένδυσης περιθωριοποιώντας ομάδες καλλιτεχνών ισχυρίζονται.