Σαράντα τέσσερα χρόνια μετά το σκάνδαλο Γουότεργκέιτ, ο Καρλ Μπέρνσταϊν και ο Μπομπ Γούντγουορντ είναι ακόμη «πεινασμένοι» – δημοσιογραφικά μιλώντας.
Το δίδυμο των βετεράνων ρεπόρτερ της Washington Post, γνωστό κι ως Woodstein, από τον συνδυασμό των επιθέτων τους, πίστευαν πως αποκαλύπτοντας το σκάνδαλο που ουσιαστικά έριξε τον πρόεδρο Νίξον στις 8 Αυγούστου του 1974, είχαν δει… τον πάτο του βαρελιού της αμερικανικής πολιτικής.
Υπολόγιζαν όμως χωρίς τον Ντόναλντ Τραμπ και τις μηχανορραφίες «βυζαντινού» τύπου που εδώ και ενάμιση χρόνο εξυφαίνονται στα άδυτα της Δυτικής Πτέρυγας του Λευκού Οίκου.
Και επιστρέφουν για να προειδοποιήσουν την αμερικανική κοινή γνώμη πως «το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ αντηχεί μέχρι σήμερα, στην εποχή του Τραμπ».
Η αφορμή για την επιστροφή τους; Το νέο βιβλίο με τίτλο «Φόβος: ο Τραμπ στον Λευκό Οίκο», του Γούντγουορντ, που πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 11 Σεπτεμβρίου.
Ο τίτλος είναι χαρακτηριστικός καθώς περιγράφει το κλίμα τρομοκράτησης πολλών πρώην και νυν αξιωματούχων οι οποίοι δέχτηκαν να μιλήσουν και ενώ προηγουμένως είχαν δεχθεί ευθείες ή πλάγιες απειλές από τον -απρόθυμο να συνεργαστεί με κάθε τρόπο- Λευκό Οίκο.
Μήπως λοιπόν ένας εκ των ρεπόρτερ που αποκάλυψε το Γουότεργκέιτ θα καταφέρει να «ξεσκεπάσει» και τα πάσης φύσεως σκάνδαλα της θητείας Τραμπ;
Αυτός είναι ο αρχικός στόχος, όπως λέει ο Γούντγουορντ.
Σύμφωνα με τον εκδοτικό οίκο, το βιβλίο θα αποκαλύψει «τη βασανιστική ζωή εντός του Λευκού Οίκου του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και το πώς ο Αμερικανός πρόεδρος λαμβάνει αποφάσεις για μεγάλα θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής». Το εξώφυλλο θα είναι κόκκινου χρώματος και θα έχει μία φωτογραφία κοντινής λήψης από το πρόσωπο του Τραμπ σε στιγμή αμηχανίας.
Από την πλευρά της, η Διεύθυνση Επικοινωνίας του Λευκού Οίκου δεν έκανε κάτι για να τον βοηθήσει στην έρευνα ή στη συγγραφή του βιβλίου. Για παράδειγμα, όταν ο Γούντγουορντ προσέγγισε τον (τότε) εκπρόσωπο Τύπου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Μάικλ Αντον ζητώντας μία συνέντευξη με τον (τότε) Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Χέρμπερτ Ρέιμοντ ΜακΜάστερ, το αίτημα απορρίφθηκε.
Ωστόσο, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Politico, κάποιοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι εξυπηρετώντας τις προσωπικές τους σκοπιμότητες ως «μοναχικοί λύκοι» μίλησαν με τον Γούντγουορντ, με δική τους πρωτοβουλία. Μερικοί μάλιστα του διέθεσαν ώρες από τον χρόνο τους, υπό τον φόβο να μην είναι οι τελευταίοι που θα μείνουν για του μιλήσουν και να προσφέρουν τη δική τους άποψη για τα γεγονότα.
Και ο… έτερος Καππαδόκης στο πλευρό του
Στο πλευρό του έσπευσε από την πρώτη στιγμή κι ο «παλιόφιλός» του, Μπέρνσταϊν. Και πως να μη συμβεί αυτό, όταν ο τελευταίος ευθύνεται, μαζί με άλλους δύο ρεπόρτερ του CNN, για την προ ημερών αποκάλυψη του ισχυρισμού του πρώην δικηγόρου του Τραμπ, του Μάικλ Κόεν, ότι ο ρεπουμπλικανός υποψήφιος γνώριζε εκ των προτέρων για τη συνάντηση του Ιουνίου του 2016 μεταξύ του γιου του, Ντον Τζούνιορ, και ρώσων αντιπροσώπων στις ΗΠΑ.
«Νομίζω ότι ζούμε σε μια επικίνδυνη εποχή για την Αμερική, επειδή έχουμε έναν πρόεδρο που δεν σέβεται το κράτος δικαίου ή την αλήθεια. Οπότε είναι αναπόφευκτες κάποιες συγκρίσεις με το Γουότεργκεϊτ» είπε ο Μπέρνσταϊν μιλώντας στον βρετανικό Guardian.
«Είναι προφανές ότι υπάρχουν ομοιότητες, μεταξύ των οποίων και η ιστορία σχετικά με την υπονόμευση της εκλογικής διαδικασίας. Επίσης σε αμφότερες τις περιπτώσεις έχουμε μια απόπειρα συγκάλυψης, αλλά και την έρευνα από ειδικούς εισαγγελείς».
Ωστόσο οι διαφορές είναι αυτές που κατά τον Μπέρνσταϊν είναι ακόμη βαθύτερες – και ταυτόχρονα πιο ανησυχητικές:
«Το σκάνδαλο RussiaGate του Τραμπ είναι χειρότερο από το Γουότεργκεϊτ υπό την έννοια ότι το πολιτικό σύστημα δούλευε καλά τότε, πράγμα που δεν ισχύει σήμερα. Κανένας πρόεδρος δεν έχει κάνει ό,τι ο Τραμπ, να χαρακτηρίσει δηλαδή “εχθρό του λαού” τα αμερικανικά ΜΜΕ και την 1Η Τροπολογία του συντάγματός μας που προβλέπει την ελεύθερη έκφραση. Πρόκειται για μια φράση που συνδέεται με τους μεγαλύτερους τυράννους του 20ού αιώνα» επισημαίνει.
Ο Μπέρνσταϊν έζησε πολλούς προέδρους, αλλά θεωρεί πως ο Τραμπ είναι sui generis: «Θα πίστευε κανείς ότι και ο Νίξον ήταν αντίστοιχα πολύ ξεχωριστός και ιδιαίτερος, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους. Αν χαρακτηρίζαμε τον Τραμπ «παθολογικό ψεύτη», δεν θα μπορούσαμε ποτέ να πούμε το ίδιο για τον Νίξον, ο οποίος σε κάποιες περιπτώσεις είχε συλληφθεί να ψεύδεται προκειμένου να κρύψει την ενοχή του σε κάποια πράγματα, που είναι πταίσμα σε σχέση με αυτό που κάνει καθημερινά ο Τραμπ» τονίζει.
«Ο Τραμπ είναι εκεί έξω και εξαπολύει τη δημαγωγική του επίθεση στους θεσμούς της ελεύθερης δημοκρατίας» συμπληρώνει, θεωρώντας πως «έχει απολυταρχικές τάσεις».
«Τα ΜΜΕ δεν είναι εχθροί του αμερικανικού λαού: αντιθέτως, είμαστε η τελευταία του ελπίδα απέναντι σε έναν πρόεδρο με δικτατορικές και απολυταρχικές τάσεις και απόψεις» καταλήγει ο Μπέρνσταϊν.