Ο Γουέσλι Κλαρκ, πρώην διοικητής του ΝΑΤΟ –την εποχή της επέμβασης στο Κόσοβο, μάλιστα–, συνομιλώντας με την ιταλική Repubblica ανέλυσε τις κινήσεις της Ρωσίας στο εν κρίσει Καζακστάν και απεφάνθη ότι ο πρόεδρός της, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, αποσκοπεί «στην επανασύσταση της σοβιετικής αυτοκρατορίας» (χωρίς τα σφυροδρέπανα, βέβαια). Προς επίτευξη αυτού του στόχου του, «ο Πούτιν χρησιμοποιεί κάθε ευκαιρία για να αποκαταστήσει τη ρωσική κυριαρχία στην Ευρασία». Από αυτή τη φιλοδοξία του Πούτιν εξηγείται, κατά τον Κλαρκ, και η στάση των Δυτικών: «Αφού θέλει να ξαναχτίσει τη σοβιετική αυτοκρατορία, οι δυτικοί σύμμαχοι οφείλουν να τον αποτρέψουν».
Ο Κλαρκ χαρακτήρισε την αποστολή ρωσικών στρατευμάτων στο Καζακστάν «βίαιη επέμβαση» και την εξήγησε ως εξής: «Θέλει να κρατήσει στη ζωή ένα φιλικό προς τη Ρωσία καθεστώς, επειδή φοβάται ότι τυχόν πτώση του θα είχε επιπτώσεις στην ίδια τη Ρωσία, στο εσωτερικό της». Τη χαώδη κατάσταση η οποία προηγήθηκε της ρωσικής αποστολής τη χαρακτήρισε «αυθόρμητη», χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει την πηγή του… αυθορμητισμού: «Ισως εμπλέκονται ισλαμικά στοιχεία, ακόμα και κινεζικά. Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα, όμως είναι πιθανό εξωτερικές δυνάμεις να εκμεταλλεύτηκαν τη δυσαρέσκεια που υπέβοσκε στην κοινωνία». Και, είπε ότι η «λαϊκή δυαρέσκεια» αφορούσε κυρίως τις τιμές τις ενέργειας.
Η Repubblica ρώτησε τον αμερικανό βετεράνο ΝΑΤΟϊκό να της εξηγήσει γιατί «κάλεσαν ρωσικές δυνάμεις» στο Καζακστάν. Τότε ο Κλαρκ απάντησε ότι ο Καύκασος και η Κεντρική Ασία είναι «στα πόδια» της Ρωσίας, «άρα ο Πούτιν θέλει να διασφαλίσει ότι θα διατηρήσει τον έλεγχο». Και έδωσε σαν παράδειγμα το προηγούμενο της ρωσικής επιχείρησης στην Ουκρανία (Κριμαία): «Στην Ουκρανία επετέθη με σκοπό να ανοικοδομήσει τη ρωσική σφαίρα επιρροής στην Ανατολική Ευρώπη. Τώρα υπάρχουν προβλήματα στο Καζακστάν, έτσι αντέδρασε δυναμικά και γρήγορα ώστε να μη χαθεί ο έλεγχος». Ο Κλαρκ προεξόφλησε πογκρόμ εις βάρος των διαδηλωτών του Καζακστάν και δήλωσε άγνοια για το πότε οι Ρώσοι θα αποχωρήσουν από εκεί.
Χαρακτηριστική της σκέψης του Κλαρκ είναι η πρόθεση αναγωγής στο ρωσικό επίπεδο όσων συμβαίνουν τώρα στο Καζακστάν: «Τον Πούτιν τον ενδιαφέρει να μείνει ζωντανό το καθεστώς. Αν πέσει, αυτό θα είναι πολύ αρνητικό μήνυμα όχι μόνο για τις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες του ιδίου, αλλά και για την επικράτησή του μέσα στη Ρωσία».
Το Ουκρανικό του παρόντος
Αναφερόμενος στο παρόν Ουκρανικό, ο Κλαρκ είπε ότι ο Πούτιν θέλει να χτυπήσει όχι μόνο το Κίεβο, αλλά τις ΗΠΑ, τη Δύση, και το ΝΑΤΟ. Οσον αφορά τη στάση των Δυτικών στις συνομιλίες της Γενεύης, ο Κλαρκ ζήτησε από το πολιτικό προσωπικό της πατρίδας του (αλλά και γενικά από τους Δυτικούς) να πιέσουν τη Ρωσία «ώστε να αποσύρει τον στρατό της από το Ντονμπάς και να επιστρέψει την Κριμαία στην Ουκρανία». Κατόπιν οι Ρώσοι πρέπει να κάνουν κάτι ακόμη, κατά τον Κλαρκ: «Πρέπει να προχωρήσουν οι ίδιοι στην αποκλιμάκωση, ανακαλώντας τις μονάδες που έχουν αναπτυχθεί κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία».
Η τελευταία ερώτηση των Ιταλών προς τον Κλαρκ έγινε για τη σχέση της Ουκρανίας με το ΝΑΤΟ, αφού, ως γνωστόν, η Ρωσία έχει απαιτήσει η συγκεκριμένη χώρα που κείται δίπλα της να μην ενταχθεί επ’ ουδενί στην Ατλαντική Συμμαχία. Ο Κλαρκ είπε απερίφραστα ότι «η Ρωσία δεν πρέπει να έχει τον τελευταίο λόγο στις επιλογές των δημοκρατικών χωρών» και ότι «το ζήτημα εναπόκειται στους Ουκρανούς» (αν το θέλουν, ας ενταχθούν, δηλαδή), υπό την προϋπόθεση ότι «το ΝΑΤΟ θα κρίνει κατά πόσον είναι έτοιμοι για την ένταξη».