«Ατομο παντελώς στερούμενο ηθικών αναστολών» χαρακτηρίζεται ο συζυγοκτόνος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, στο σκεπτικό της Εισαγγελίας Ανηλίκων, η οποία του αφαιρεί τη γονική μέριμνα της μικρής Λυδίας και αναθέτει την προσωρινή επιμέλειά της στην γιαγιά της και μητέρα της δολοφονημένης Καρολάιν Κράουτς, στην Αλόννησο.
Αναφερόμενη στην διάπραξη της δολοφονίας και τη στέρηση της μητρικής φροντίδας της μικρής Λυδίας δια βίου, η εισαγγελία σημειώνει: «…Επιχείρησε ενέργεια που αντιστρατεύεται το συμφέρον του τέκνου του και ειδικότερα κατέλυσε την σχέση μητέρας-κόρης, θανατώνοντας την μητέρα της ανήλικης και ματαιώνοντας ωσαύτως οριστικά την δυνατότητα εδραίωσης του τόσο σημαντικού για τη ζωή και την ανέλιξη αυτής, συναισθηματικού δεσμού».
Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, η εισαγγελέας Ανηλίκων που μελέτησε το φάκελο της δικογραφίας στάθμισε ιδιαίτερα στο δεδομένο ότι ο δράστης:
- Εχει ήδη στερηθεί την ελευθερία του ως προσωρινά κρατούμενος και άρα αδυνατεί αντικειμενικώς να επιμεληθεί της ανήλικης κόρης του
- Φέρεται σε επίπεδο σοβαρών ενδείξεων ενοχής, να έχει εγκληματική διαγωγή, καθώς από το μέχρι τώρα συλλεγέν στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας αποδεικτικό υλικό, υπάρχουν τουλάχιστον σοβαρές ενδείξεις ενοχής για τα προαναφερθέντα ποινικά αδικήματα για τα οποία του ασκήθηκε ποινική δίωξη,
- Ειδικά φέρεται σε επίπεδο σοβαρών ενδείξεων ενοχής να έχει διαπράξει το εκ του ά, 299 παρ.1 Π.Κ. έγκλημα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως στρεφόμενο σε βάρος μέλους της οικογένειας του και ενώπιον άλλου μέλους της οικογένειας του και δη ανηλίκου (άρθρο 1 παρ.1,3 Ν. 3500/2006). Σημειώνεται εξάλλου ότι σύμφωνα με το άρθρο 1532 εδ. β’ περ. στ’ του ά. 1532 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το ά. 14 Ν. 4800/2021 -έναρξη ισχύος σύμφωνα με το άρθρο 30 του ίδιου Νόμου από 16-9-2021- η καταδίκη του γονέα, με οριστική δικαστική απόφαση, για ενδοοικογενειακή βία συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας,
- Πέραν της σκληρότητας της ίδιας της πράξης που του αποδίδεται (ανθρωποκτονία σε βάρος της νεαρής συζύγου του καθ’ ο χρόνο το θύμα δεν μπορούσε να αντισταθεί και προσφάτως μητέρας ενώπιον του ανηλίκου τέκνου του), ο Αναγνωστόπουλος επέδειξε αναλγησία, ψυχραιμία και απάθεια και ανέπτυξε άμεσα και οργανωμένα μεθοδική δράση συγκάλυψης του εγκλήματός του, προκειμένου να αποφύγει την τιμωρία, επιχειρώντας να παραπλανήσει τις Αρχές, μη διστάζοντας να προβεί στην διάπραξη και άλλου κακουργήματος (φόνος ζώου συντροφιάς) αλλά και άλλων πλημμελημάτων στην συνέχεια (ψευδείς καταθέσεις στις Αρχές, κατάσταση άλλων υπόπτων κακουργήματος) αλλά και μεταχειριζόμενος ακόμη και το ανήλικο (11 μηνών περίπου τότε) τέκνο του, το οποίο τοποθέτησε επάνω στο άψυχο σώμα της μητέρας του, μέχρι την άφιξη της Αστυνομίας, ως μέρος της σκηνοθεσίας τόπου θανατηφόρας ληστείας, καθιστώντας και αυτό ωσαύτως θύμα εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας,
Ακόμα, η εισαγγελέας ανηλίκων της Αθήνας, επικαλείται στη διάταξή της, τις εκθέσεις των κοινωνικών λειτουργών, που έχουν θετικό αποτύπωμα και για τα δύο οικογενειακά περιβάλλοντα. Σημαντικά πλεονεκτήματα παρουσιάζει κατά την κρίση της, ως τόπος διαβίωσης, η Αλόνησσος, που πέραν όλων των άλλων εξασφαλίζει και την αναγκαία απόσταση από τον τόπο όπου θα εξελιχθεί η δίκη, που κατά τα διαφαινόμενα θα επακολουθήσει και από την λογικά επόμενη υπερδιέγερση συναισθημάτων στο συγγενικό περιβάλλον του πατέρα της.