Θα μπορούσε να είχε επιλέξει μια γυναίκα, έναν έγχρωμο ή έναν μετριοπαθή πολιτικό. Αντ’ αυτού, ο Ντόναλντ Τραμπ επέλεξε έναν «mini-me», δηλαδή το… αντίγραφό του σε νεότερη ηλικία.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι ο υποψήφιος αντιπρόεδρός του στις εκλογές είναι ο Τζέι Ντι Βανς, γερουσιαστής του Οχάιο και φίλος του γιου του, Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ.
Ο 39χρονος Βανς έχει κάνει στροφή 180 μοιρών, όσον αφορά τον Τραμπ, αλλά αυτό στην πολιτική δεν προκαλεί έκπληξη πλέον.
Όπως σημειώνει ο Guardian, το 2016 είχε αποκαλέσει τον πρώην πρόεδρο «Χίτλερ» και δημαγωγό που «οδηγεί τη λευκή εργατική τάξη σε ένα πολύ σκοτεινό μέρος».
Παράλληλα, είχε χαρακτηρίσει τον εαυτό του ως κάποιον που «δεν θα είναι ποτέ υπέρ του Τραμπ» και είχε γράψει: «Ο Τραμπ κάνει τους ανθρώπους για τους οποίους νοιάζομαι, να φοβούνται. Οι μετανάστες, οι μουσουλμάνοι κ.λπ. Τον θεωρώ καταδικαστέο».
Φυσικά, όλες αυτές τις αναρτήσεις ο Βανς τις έχει σβήσει προ πολλού, όταν όχι μόνο πήρε το μέρος του Τραμπ, αλλά έγινε και θερμός υποστηρικτής του, ενώ υπερασπίστηκε με περίσσιο πάθος τον ισχυρισμό του πρώην προέδρου περί εκλογικής νοθείας, στις εκλογές του 2020.
Από το 2016 και μετά, η πορεία του γερουσιαστή συμβαδίζει με αυτήν του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.
Εχει ταχθεί υπέρ του «MAGA», («κάνετε την Αμερική σπουδαία ξανά», το γνωστό λαϊκιστικό σύνθημα του Τραμπ), ενώ συμφωνεί με τον πρώην πρόεδρο στις αμβλώσεις, στο Μεταναστευτικό και τον απομονωτισμό των ΗΠΑ.
Η προθυμία του να εγκαταλείψει τις αρχές του δείχνει ότι δεν πρόκειται να σταθεί απέναντι στον Τραμπ και υπέρ της υπεράσπισης της δημοκρατίας, όπως έκανε ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς το 2021, επισήμανε ο Ντέιβιντ Σμιθ, επικεφαλής του γραφείου του Guardian στην Ουάσινγκτον.
Ο Τραμπ ακολούθησε το εγχειρίδιο του Μπιλ Κλίντον, ο οποίος τη δεκαετία του 1990 επέλεξε τον Αλ Γκορ, έναν νεαρό μετριοπαθή από τον Νότο, που έμοιαζε ιδεολογικά στον υποψήφιο των Δημοκρατικών.
Ο Βανς θεωρείται διάδοχος ενός 78χρονου αρχιστράτηγου που έχει ήδη υπηρετήσει μια θητεία.
Το 2016, ο Τραμπ επέλεξε τον βαθιά θρησκευόμενο Πενς για να πείσει τους ευαγγελιστές ότι ένας σταρ του ριάλιτι με αμφιλεγόμενο παρελθόν και τρεις γάμους άξιζε της ψήφου τους.
Τώρα πια, αυτοί οι θρησκευόμενοι δεξιοί ψηφοφόροι είναι φανατικά στο πλευρό του και ο Τραμπ δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα. Αλλωστε, τους έκανε δώρο τρεις συντηρητικούς δικαστές στο Ανώτατο Δικαστήριο, που ανέτρεψαν το συνταγματικό δικαίωμα των γυναικών να επιλέγουν αν θέλουν άμβλωση ή όχι, πάγιο αίτημα των πιστών χριστιανών στις ΗΠΑ.
Παρόλα αυτά, ο Βανς αποτελεί ένα στοίχημα, γράφει ο Guardian. Πολλοί νόμιζαν ότι για να πάρει με το μέρος του τις γυναίκες ψηφοφόρους, που προτιμούν σαφώς τους Δημοκρατικούς, θα διάλεγε μία υποψήφια αντιπρόεδρο ή έναν μαύρο υποψήφιο, για να φέρει στο στρατόπεδό του αφροαμερικανούς ψηφοφόρους, που παραδοσιακά ψηφίζουν Δημοκρατικούς.
Όμως ο Τραμπ επέλεξε έναν λευκό άντρα με ιδέες σαν τις δικές του, θέλοντας να επιβεβαιώσει έτσι την κυριαρχία του είδους του στις ΗΠΑ.
Ο Βανς έχει γράψει το «Hillbilly Elegy», τα απομνημονεύματά του που έχουν γίνει μπεστ σέλερ, το οποίο, παράλληλα με τη ζωή του, αναφέρεται στην πολιτισμική κρίση των λευκών Αμερικανών της εργατικής τάξης, κάτι που τον κάνει δημοφιλή στις τάξεις τους, τουλάχιστον στις κεντρικές πολιτείες.
Αμέσως μετά την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Τραμπ, ο Βανς έγραψε ένα εμπρηστικό tweet ενοχοποιώντας την ομάδα του Τζο Μπάιντεν για την ρητορική της, που «οδήγησε άμεσα στην απόπειρα».
Αργότερα, ωστόσο, ο Τραμπ φάνηκε να αλλάζει τον τόνο του, απευθύνοντας έκκληση για εθνική ενότητα ζητώντας να πέσουν οι τόνοι.
Δήλωσε στην εφημερίδα Washington Examiner ότι ξαναγράφει την ομιλία του στο συνέδριο των Ρεπουμπλικανών. «Είναι μια ευκαιρία να ενώσουμε τη χώρα. Μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία», είπε.
Αυτό θα ήταν έξυπνη πολιτική, μια ευκαιρία για τον Τραμπ να χρησιμοποιήσει ένα τηλεοπτικό κοινό εκατομμυρίων για να επηρεάσει ανεξάρτητους και μετριοπαθείς ψηφοφόρους στις κρίσιμες πολιτείες.
Αν έστω και λίγοι πιστέψουν το αφήγημά του ότι η απόπειρα τον άλλαξε, θα μπορούσε να είναι αρκετό για να πάρει με το μέρος του τους εκλέκτορες, σημείωσε ο βρετανός δημοσιογράφος.
Ο Βανς, από την άλλη, μπορεί να γίνει το αντίβαρο σε μία ενδεχόμενη πιο «συνετή» εκδοχή του Τραμπ και να αναλάβει να καθησυχάσει τους φανατισμένους εθνικιστές ότι οι ακραίες θέσεις του δεν έχουν αλλάξει.
Αυτό περιλαμβάνει και το ζήτημα της Ουκρανίας. Θα ήταν πολιτικά έξυπνο εκ μέρους του Τραμπ να καθησυχάσει τους Ρεπουμπλικανούς ότι δεν θα αφήσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν να κάνει ό,τι θέλει.
Αλλά θα έχει στο πλάι του τον Βανς, ο οποίος ψήφισε κατά του συμπληρωματικού πακέτου βοήθειας των 60 δισ. δολαρίων προς το Κίεβο και έχει δηλώσει την αντίθεσή του σχεδόν σε κάθε πρόταση για τη συνέχιση της χρηματοδότησης του πολέμου από τις ΗΠΑ.
Μιλώντας σε συνέδριο των Συντηρητικών τον Φεβρουάριο, ο υποψήφιος αντιπρόεδρος είχε πει σχετικά: «Νομίζω ότι είναι παράλογο να αφιερώνουμε τόσους πόρους, τόση προσοχή και τόσο χρόνο σε μια συνοριακή σύγκρουση 6.000 μίλια μακριά, όταν τα δικά μας νότια σύνορα είναι “ορθάνοιχτα”. Πρέπει να επικεντρωθούμε περισσότερο στα προβλήματά μας κοντά στην πατρίδα μας».
Και αν το αφεντικό του αποπειραθεί ξανά να επιτεθεί στην αμερικανική δημοκρατία, μην περιμένετε ότι ο Βανς θα σταθεί εμπόδιο, κατέληξε ο Guardian.