Η εντολή που έχει δώσει ο Εμανουέλ Μακρόν για τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας είναι σαφής: «δράση σε όλα τα μέτωπα», όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Ισως είναι πιο σωστό να μιλάμε για πόλεμο και για «πολεμική» διαταγή από τον γάλλο πρόεδρο, τονίζει ο Monde, ξεδιπλώνοντας τις τακτικές του. Η προσοχή του Εμανουέλ Μακρόν δεν περιορίζεται στα όρια της Γαλλίας και καλύπτει όλη την ΕΕ, ενώ δεν τον αφήνει αδιάφορο και η εσωτερική διάσταση, καθώς η χώρα του απέχει ενάμιση χρόνο από τις προεδρικές εκλογές.
Η επίθεση στα παλιά γραφεία του Charlie Hebdo τον Σεπτέμβριο, η στυγερή δολοφονία του καθηγητή Σαμουέλ Πατί στα μέσα Οκτωβρίου και, λίγες ημέρες αργότερα, η τρομοκρατική επίθεση στη Νίκαια, κινητοποίησαν τον γάλλο πρόεδρο. Τρία σοβαρά, αιματηρά περιστατικά μέσα σε ένα μήνα, όλα από δράστες που έφτασαν στη Γαλλία από τρίτες χώρες.
Ο Μακρόν ανακοίνωσε καταρχάς ότι θα καταπολεμήσει την παράνομη μετανάστευση, ελέγχοντας καλύτερα τα σύνορα της Γαλλίας με διπλασιασμό των φρουρών. Οι τρομοκράτες εκμεταλλεύονται τη μεταναστευτική ροή, εξήγησε ο Μακρόν, τονίζοντας ότι η δράση πρέπει να κατευθυνθεί κατά ενδογενών και εξωγενών απειλών.
Ο καλύτερος έλεγχος πρέπει να επεκταθεί και στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, τονίζει ο Μακρόν, που υπενθυμίζει ότι ο δράστης της επίθεσης στη Νίκαια είχε φτάσει στην Ευρώπη μέσω της Λαμπεντούζα, στην Ιταλία. «Ο κίνδυνος είναι παντού», λέει με αφορμή την περίπτωση του καταγόμενου από τη Βόρεια Μακεδονία, αλλά και αυστριακού πολίτη, τρομοκράτη στη Βιέννη.
Ως προς το ζήτημα του ελέγχου, ο γάλλος πρόεδρος τάσσεται υπέρ των «εκ βάθρων αλλαγών» σε ό,τι αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία μέσα στην ΕΕ, στο πλαίσιο της Συνθήκης Σένγκεν. Οι προτάσεις του θα παρουσιαστούν τον Δεκέμβριο στη Σύνοδο Κορυφής, με προοπτική να εγκριθούν το πρώτο εξάμηνο του 2022 όταν η Γαλλία θα ασκεί την προεδρία της ΕΕ. Θα πρέπει ακόμη να βελτιωθεί και η ανταλλαγή πληροφοριών.
Χθες Πέμπτη, ο Μακρόν, που επισκέφτηκε συνοριακό πέρασμα με την Ισπανία, ήταν σαφής ως προς τις προθέσεις του. «Πρέπει να σκεφτούμε από την αρχή τη δομή της Σένγκεν, να ενισχύσουμε την κοινή προστασία στα σύνορα με μια πραγματική αστυνομική δύναμη στα εξωτερικά σύνορα», είπε από το Λε Περτί, πάνω στα Πυρηναία. «Γνωρίζουμε πώς να το κάνουμε αυτό για το νόμισμα, πρέπει να το κάνουμε και για την ασφάλεια», τόνισε.
Από το 2015 η Γαλλία υποβάλλει σε ελέγχους όσους περνούν τα σύνορά της, επικαλούμενη τις εξαιρέσεις που προβλέπει η Συνθήκη Σένγκεν, επεσήμανε το Politico.
Η διπλωματική διάσταση και ο Τριντό
Πέρα από την Ευρώπη, η διπλωματία και η επιρροή της Γαλλίας σε ευαίσθητες ζώνες, όπως η Βόρεια Αφρική, θα μπορούσαν να δώσουν απαντήσεις. Ηδη στα τέλη Οκτωβρίου ο Μακρόν είχε συναντηθεί με τον ομόλογό του από την Τυνησία Καΐς Σαγέντ, με την τρομοκρατία να είναι στην ατζέντα των συνομιλιών.
Την Πέμπτη ο Μακρόν συνομίλησε με τον πρωθυπουργό του Καναδά Τζάστιν Τριντό, έπειτα από τα σχόλια του τελευταίου για την ελευθερία της έκφρασης με αφορμή τα σκίτσα του «Charlie Hebdo».
Ο Τριντό είχε καταδικάσει τις επιθέσεις στη Γαλλία, όπως αυτή στη Νίκαια, αλλά είπε ότι η «ελευθερία της έκφρασης δεν είναι απεριόριστη». Πρόσθεσε ότι «το χρωστάμε στους εαυτούς μας να ενεργούμε με σεβασμό σε άλλους και να προσπαθούμε να μην τραυματίζουμε αυθαίρετα ή αχρείαστα αυτούς με τους οποίους μοιραζόμαστε μια κοινωνία και ένα πλανήτη. Δεν μπορούμε να φωνάζουμε “φωτιά!” μέσα σε ένα γεμάτο θέατρο».
Ο καναδός πρωθυπουργός αργότερα ανασκεύασε εν μέρει και το τηλεφώνημα με τον γάλλο ηγέτη ήλθε να αποκαταστήσει τις σχέσεις, ανέφερε το BBC.
Η άλλη πτυχή του αγώνα κατά της τρομοκρατίας αφορά την υπεράσπιση του κοσμικού χαρακτήρα του γαλλικού κράτους. «Η Γαλλία μάχεται κατά του ισλαμικού αυτονομισμού, ποτέ κατά του Ισλάμ», έγραψε ο γάλλος πρόεδρος από τις στήλες των Financial Times. Ο νόμος κατά του αυτονομισμού θα έλθει στο γαλλικό υπουργικό συμβούλιο στις αρχές Δεκεμβρίου.
Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνούμε, σημειώνει ακόμη ο Monde, ότι ο Μακρόν έχει μπροστά του και τις προεδρικές εκλογές του 2022. Αν θέλει να εξασφαλίσει την επανεκλογή του, ανέφερε στη γαλλική εφημερίδα κυβερνητική πηγή, ο πρόεδρος πρέπει να δείξει ότι δεν είναι υπερβολικά ανεκτικός σε αυτό το πεδίο, όπως τον κατηγορούν η Δεξιά και η Ακροδεξιά, οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν.
Εκεί όμως εδράζεται η διαφορά προσεγγίσεων μεταξύ Μακρόν και αντιπολίτευσης. Την ώρα που τα κόμματα πιέζουν και ζητούν μια εθνική λύση, ο Μακρόν είναι υπέρ μιας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία όμως και δεν θα αφήνει πεδίο στην αντιπολίτευση –και ειδικά τη Λεπέν– να κερδίσει ψήφους.