Πώς εξηγείται η εξαγορά του Politico από τον Axel Springer; Γιατί ο κορυφαίος γερμανικός εκδοτικός όμιλος επέλεξε να δαπανήσει ένα δισεκατομμύριο δολάρια για να εξαγοράσει τον αμερικανικό ειδησεογραφικό ιστότοπο που εξειδικεύεται στην αμερικανική πολιτική σκηνή και όσα συμβαίνουν στην Ουάσιγκτον;
Καταρχάς πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει ένα σημαντικό προηγούμενο: ο όμιλος Springer και το Politico αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις του το 2014, λανσάροντας από κοινού την επόμενη χρονιά το Politico Europe που εστιάζει την προσοχή του στις Βρυξέλλες και στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.
Μέσω της νέας συμφωνίας, στην κυριότητα των Γερμανών περνάει το Politico και το υπόλοιπο 50% του Politico Europe, μαζί με τις έντυπες εκδόσεις του οργανισμού, καθώς επίσης και το Protocol, ειδησεογραφικός ιστότοπος που ειδικεύεται στην τεχνολογία, τον οποίο επίσης ίδρυσε ο Ρόμπερτ Ολμπρίτον, ο «πατέρας» του Politico. Ωστόσο το αρχικό ερώτημα παραμένει αναπάντητο: γιατί ο μεγαλύτερος εκδοτικός όμιλος της Ευρώπης εξαγόρασε έναντι πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων έναν από τους πιο δημοφιλείς δημοσιογραφικούς / πολιτικούς ιστοτόπους της πρωτεύουσας των ΗΠΑ;
Λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση όπως διαμορφώνεται τους τελευταίους μήνες στον κλάδο της ενημέρωσης, η περίοδος σίγουρα δεν ενδείκνυται για τόσο τολμηρές και δαπανηρές επιχειρηματικές κινήσεις. «Συνολικά η κυκλοφορία των εφημερίδων (έντυπων και ψηφιακών) στις ΗΠΑ μειώθηκε εκ νέου κατά 6% πέρυσι και σήμερα αντιστοιχεί στο 50% του 2007. Παρότι τα έσοδα από την ψηφιακή διαφήμιση εκτινάχθηκαν εν μέσω της πανδημίας στα 152 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο στις ΗΠΑ, τα οφέλη δεν ρέουν προς τους ειδησεογραφικός ιστοτόπους. Την περυσινή χρονιά, για πρώτη φορά, το Facebook, η Google και η Amazon απορρόφησαν την πλειονότητα των διαφημιστικών δαπανών στις ΗΠΑ», δεν παρέλειψε να επισημάνει στο ρεπορτάζ της η Μπρουκ Μάστερς των Financial Times.
Τα τελευταία χρόνια οι μεγάλοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί ποντάρουν κυρίως στις συνδρομές για να αυξήσουν τα έσοδά τους και κάποιοι κατέγραψαν σημαντικές αυξήσεις, εν μέσω των παρατεταμένων λοκντάουν και των προεδρικών εκλογών. «Αλλά τώρα το ενδιαφέρον μειώνεται. Η τηλεθέαση κατά τις ώρες αιχμής σε καθένα από τα τρία κύρια ειδησεογραφικά καλωδιακά δίκτυα των ΗΠΑ μειώθηκε κατά περισσότερο από 35% στο δεύτερο τρίμηνο του έτους σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, με το CNN να τα πηγαίνει χειρότερα. Οι New York Times ανακοίνωσαν πρόσφατα ότι η αύξηση των συνδρομητών επιβραδύνεται. Οι επισκέψεις στους ιστοτόπους της Washington Post, της Wall Street Journal και της USA Today ήταν όλες μειωμένες κατά τουλάχιστον 10% τον περασμένο Ιούλιο σε σχέση με πέρυσι». Την ίδια ώρα, με την πλάτη στον τοίχο βρίσκονται και ειδησεογραφικοί ιστότοποι που πριν από λίγα χρόνια διεκδικούσαν με αξιώσεις κομμάτι της πίτας των διαφημιστικών εσόδων, όπως το Vice και το BuzzFeed.
Ιδού γιατί προκαλεί εντύπωση το ότι ο όμιλος Springer επέλεξε να δαπανήσει ένα τεράστιο ποσό για το Politico. Δεν θα έπρεπε, ωστόσο, γιατί ο κατεξοχήν πολιτικός δημοσιογραφικός οργανισμός των ΗΠΑ αποτελεί εξαίρεση. Το γεγονός πως απευθύνεται κυρίως σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό – σε όλους όσοι κινούν τα νήματα στην Ουάσιγκτον και στους παρατρεχάμενούς τους – αλλά και το ότι η κίνηση στον ιστότοπό του αυξήθηκε κατά 28% μέσα σε δώδεκα μήνες, από τον περυσινό έως τον φετινό Ιούλιο, «προσελκύουν την προσοχή διαφημιστών που θέλουν να βάλουν στο στόχαστρό τους ένα κοινό που ασκεί μεγάλη επιρροή, και με το οποίο, παρά την όλη εξόρυξη δεδομένων (data mining) το Facebook και η Google δεν μπορούν να ταιριάξουν», εξηγεί η δημοσιογράφος των Financial Times.
Επισημαίνει επίσης πως το 50% των εσόδων του Politico προέρχεται από την υπηρεσία Politico Pro, μέσω της οποίας καρπώνεται αρκετά εκατομμύρια από τα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια που δαπανούν κάθε χρόνο οι αμερικανοί λομπίστες για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Το Politico Pro είναι γνωστό ως το «Bloomberg της πολιτικής» και προσφέρει «δεδομένα, καταλόγους και λεπτομερή κάλυψη του νομοθετικού έργου και των διαδικασιών χάραξης πολιτικής» με το αντίτιμο της συνδρομής να φτάνει έως τα 10.000 δολάρια.
Οσον αφορά τον στρατηγικό και συνάμα πολιτικό στόχο του Axel Springer, επίσημα φιλοδοξεί να καταστεί «ο κύριος εκδότης ψηφιακών Μέσων στον δημοκρατικό κόσμο». Συγχρόνως, ωστόσο, ο γερμανικός εκδοτικός κολοσσός επιδιώκει ο πόλεμος κατά των απόλυτων κυρίαρχων του Διαδικτύου να συνεχιστεί μακριά από την Ευρώπη, μέσα στην έδρα τους, στις ΗΠΑ δηλαδή, όπου τα μέλη του Κογκρέσου αναζητούν ήδη τρόπους για περιορίσουν την τρομακτική ισχύ που κατέχουν.
«Ο διευθύνων σύμβουλος του Springer Ματίας Ντέφνερ μάχεται δημοσίως κατά της Google και άλλων πλατφορμών από το 2014. Οι περισσότερες από τις προσπάθειές του έως σήμερα στρέφονταν προς τις Βρυξέλλες, αλλά το Politico του προσφέρει μία αμερικανική πλατφόρμα. Ενα βήμα και μία επικερδής αμερικανική επιχείρηση σε ένα», αναφέρει η Μπρουκ Μάστερς, διερωτώμενη «ποιος θα μπορούσε να αντισταθεί;».