Ο Κιμ Γιόνγκ-ουν επιθεωρεί ένα άγημα και το επιτελείο του 2ου Σώματος του Βορειοκορεατικού Στρατού | KCNA via REUTERS
Επικαιρότητα

Γιατί η Κίνα δεν θέλει στρατιώτες του Κιμ στην Ουκρανία

Τα ανταλλάγματα που θα πάρει η Πιονγκγιάνγκ από το Κρεμλίνο αν πολεμήσει τις δυνάμεις του Κιέβου θα τη βοηθήσουν να ενισχυθεί στρατιωτικά και ενδεχομένως να απογαλακτισθεί από την κινεζική επιρροή και προστασία
Protagon Team

Αν και το θέμα παραμένει αναπόδεικτο, οι Δυτικές κυβερνήσεις θεωρούν δεδομένο ότι βορειοκορεάτες στρατιώτες θα επιχειρήσουν στην Ουκρανία επειδή αυτή είναι η εκτίμηση του Κιέβου, της Σεούλ, ακόμη και του αμερικανικού Πενταγώνου (ο υπουργός Αμυνας Λόιντ Οστιν δήλωσε ότι «διαθέτει στοιχεία πως βορειοκορεατικά στρατεύματα βρίσκονται ήδη στη Ρωσία»). Στην ίδια γραμμή, φυσικά, κινούνται και οι New York Times, δίνοντας συγχρόνως και άλλη, ευρύτερη διάσταση στο συγκεκριμένο σενάριο: πρώτον, ότι οι βορειοκορεάτες στρατιώτες που πήγαν στη Ρωσία αριθμούν «χιλιάδες» και, δεύτερον, ότι οι αναμενόμενες εξελίξεις αναγκαστικώς θα επηρεάσουν και την Κίνα.

Οι ΝΥΤ έγραψαν ότι «η απόφαση της Βόρειας Κορέας να στείλει στρατεύματά της για να βοηθήσει τη Ρωσία να υποτάξει την Ουκρανία μπορεί να βάλει έναν άλλο σύμμαχο του Κρεμλίνου, την Κίνα, σε δύσκολη διπλωματική θέση». Και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «θα δοκιμαστούν οι δεσμοί της Βόρειας Κορέας με την Κίνα, διότι το Πεκίνο έχει ήδη ανησυχήσει από την αστάθεια που σπέρνει η Πιονγκγιάνγκ στη Βόρεια Ασία, τόσο με το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της όσο και με τις απειλές της να αφανίσει τη Νότια Κορέα».

Και συνέχισαν οι Νεοϋορκέζοι: «Η Βόρεια Κορέα πυροδοτεί έναν πόλεμο στην Ευρώπη ο οποίος μπορεί να βαθύνει την αντιπαράθεση για την παγκόσμια τάξη, αντιπαράθεση που φέρνει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους [το ΝΑΤΟ] απέναντι στον άξονα των αντιδυτικών δυνάμεων με επικεφαλής την Κίνα και τη Ρωσία». Η λογική του δημοσιεύματος εδράζεται στην εκτίμηση ότι «η Κίνα προσπάθησε να πλασαριστεί στη διεθνή σκηνή σαν ειρηνοποιός δύναμη», καταγγέλλοντας συγχρόνως τις ΗΠΑ πως διεξάγουν έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο.

«Τώρα, αν οι σύμμαχοι της Κίνας, οι Βορειοκορεάτες, πολεμήσουν δυνάμεις που υποστηρίζονται από τη Δύση και μάλιστα το κάνουν για λογαριασμό ενός από τους στενότερους εταίρους του Πεκίνου, υπονομεύεται η [περί ειρηνοποιού κράτους] κινεζική θεωρία». Ομως, όπως επισήμαναν οι Δυτικοί αναλυτές και μετέφερε το δημοσίευμα των Νew Υork Τimes, υπάρχει και κάτι επιπλέον, μάλλον σημαντικότερο από τις απλές εντυπώσεις, το οποίο ανησυχεί την κινεζική ηγεσία.

Η Κίνα φοβάται ότι το ρωσικό αντάλλαγμα για τις πολεμικές υπηρεσίες των Βορειοκορεατών θα είναι σημαντικές πληροφορίες στρατιωτικής τεχνολογίας. Αν συμβεί αυτό, θα ενθαρρυνθεί το καθεστώς του Βορρά να ενεργήσει πιο επιθετικά κατά της Νότιας Κορέας, αλλά και να απογαλακτισθεί από την κινεζική προστασία και επιρροή. Σημειωτέον ότι η Βόρεια Κορέα, «ως απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο κράτος», εξαρτάται απολύτως από την Κίνα σε βασικούς τομείς, όπως είναι το εμπόριο αγαθών και εν γένει η βοήθεια.

«Η προκλητική συμπεριφορά της Βόρειας Κορέας έχει ήδη απαντηθεί με μια τριμερή συμμαχία ασφαλείας μεταξύ των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας, η οποία υπεγράφη στο Καμπ Ντέιβιντ πέρυσι. Η Κίνα έχει χαρακτηρίσει αυτήν την κίνηση των Αμερικανών ασιατικό ΝΑΤΟ και πλέον έχει την αίσθηση ότι περικυκλώνεται η ίδια από τις ΗΠΑ και από τους συμμάχους τους». Σε ό,τι αφορά το Ουκρανικό, «η Κίνα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει εμβαθύνει τις σχέσεις της με τη Ρωσία, σε αντίθεση με τη Δύση». Και στο συγκεκριμένο ζήτημα, των βορειοκορεατών στρατιωτών, «είναι άγνωστον αν η Κίνα γνώριζε εκ των προτέρων τα σχέδια της Πιονγκγιάνγκ, αν και δεν σχολίασε οτιδήποτε σχετικά με αυτό».

Κλείνοντας το κείμενό τους με νύξη στα των BRICS και στα της συνόδου στο Καζάν, οι ΝΥΤ έγραψαν ότι ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ επανέλαβε τις νουθεσίες του ειρηνοποιού, καλώντας όλες τις χώρες να μη ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Από πλευράς τους οι Αμερικανοί λένε ότι η Κίνα μπορεί να βοηθήσει στον τερματισμό των συγκρούσεων αποσύροντας την υποστήριξή της προς τη Ρωσία και σταματώντας να αγοράζει ρωσικά ορυκτά καύσιμα ή να δίνει στο Κρεμλίνο τεχνολογικά προϊόντα διπλής χρήσης, είτε εμπορκής είτε στρατιωτικής.