Στο τέλος του Αυγούστου, κατά τη διαδικασία κύρωσης της ΑΟΖ με την Αίγυπτο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωνε την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης από τα 6 στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο Πέλαγος, δηλαδή ως το Ταίναρο, ως αποτέλεσμα της συμφωνίας για ΑΟΖ με την Ιταλία που είχε προηγηθεί αμέσως μετά του Αγίου Πνεύματος.
Και μπορεί αυτή η διευθέτηση να ήταν ένα μήνυμα για το τι μέλλει γενέσθαι στο Ιόνιο, υπήρχε όμως μια σημαντική εκκρεμότητα, αυτή της Αλβανίας. Πρόκειται για μια… πονεμένη ιστορία για την ελληνική διπλωματία, καθώς το 2009, επί Ντόρας Μπακογιάννη στο υπουργείο Εξωτερικών, είχε συναφθεί συμφωνία οριοθέτησης, η οποία στη συνέχεια ανετράπη από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανία. Κατά διαβολική σύμπτωση, την προσφυγή τότε είχε κάνει ο νυν πρωθυπουργός της γείτονος Έντι Ράμα, ενώ σφοδρός πολέμιος της ήταν και ο νυν πρόεδρος της Αλβανίας, Ιλίρ Μέτα, ο οποίος σήμερα λειτουργεί ως de facto ηγέτης της αλβανικής αντιπολίτευσης.
Υπό αυτό το πρίσμα, το σημερινό ταξίδι του Νίκου Δένδια στην Αλβανία και οι επαφές του με τον Ράμα, τον υπουργό Εξωτερικών Τσακάι, αλλά και τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης Μπάσα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον ως προς το ζήτημα της ΑΟΖ. Ρεαλιστικά, μια συμφωνία με την Αλβανία θεωρείται εξαιρετικά δύσκολη σε αυτή τη φάση, με δεδομένη και την εσωτερική πολιτική κατάσταση στη γείτονα. Η Αθήνα, όμως, δεν θέλει να αφήσει την εκκρεμότητα να επικρέμαται. Γι’ αυτό και ο κ. Δένδιας, ιδίως στις επαφές του με Μέτα, Ράμα και Μπάσα, θα θέλει να «πάρει τη θερμοκρασία» για το ενδεχόμενο αλλαγής της κατεύθυνσης των επαφών των δύο χωρών: αντί για μια συμφωνία, δηλαδή, οι δύο χώρες να κατευθυνθούν προς τη σύναψη ενός κοινού συνυποσχετικού για την παραπομπή της υπόθεσης στη Χάγη. Αυτό, πέραν του πρακτικού σκέλους του ζητήματος, θα έστελνε με σαφήνεια το μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν φοβάται τη Χάγη, ακόμα και αν η απόφαση του Δικαστηρίου είναι σαφές ότι δεν θα δικαιώσει 100% τις ελληνικές επιδιώξεις.
Στη λογική του κλεισίματος των εκκρεμοτήτων, δε, η η κυβέρνηση θα φέρει στη Βουλή εντός των επόμενων εβδομάδων και το νομοθέτημα για την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στο Ιόνιο. Μετά την τεχνική προεργασία που απαιτείτο-από το κλείσιμο των κόλπων ως τη χάραξη των γραμμών βάσης-, αυτές τις μέρες αναμένεται η έγκριση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το επίμαχο Προεδρικό Διάταγμα και στη συνέχεια το νομοθέτημα θα πάρει τον δρόμο για το Κοινοβούλιο.
Η ελληνική κυβέρνηση, όμως, δεν μένει μόνο εκεί. Όπως ρητά έχει πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο τραπέζι είναι και η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. και στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο. Το πού και το πότε, βεβαίως, είναι αποτέλεσμα λεπτών χειρισμών.
Πρώτη προτεραιότητα, όμως, είναι η περιοχή νοτίως της Κρήτης. Προεργασία έχει γίνει χωρίς τυμπανοκρουσίες, όπως είχε γίνει αντιστοίχως και στην περίπτωση του Ιονίου. Κατά πληροφορίες, η όποια ανακοίνωση θα έπεται της δρομολόγησης ψήφισης της επέκτασης στο Ιόνιο, με τον κ. Μητσοτάκη να διατηρεί την προνομία του χρόνου και τρόπου της όποιας ανακοίνωσης.