Πολλά προβλήματα δημοσίων οικονομικών έχει η Αίγυπτος, η οποία ήδη αγκιστρώθηκε στη σωτήρια αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δίχως ελπίδα απαγκίστρωσης… Σύμφωνα με το Bloomberg, η Νειλοχώρα είναι το Νο2 στη λίστα των χωρών που πιθανότατα θα χρεοκοπήσουν – διότι η Ουκρανία κρατάει γερά στα χέρια της τα τενεκεδένια σκήπτρα. Με τη σειρά της και με βαριά καρδιά η Corriere della Sera απεφάνθη ότι η Δύση πρέπει να κλείσει τη μύτη της και να καταπιεί το φάρμακο: «Η Αίγυπτος των στρατιωτικών και του Αμπντελφατάχ αλ-Σίσι, η οποία δεν είναι, βέβαια, δημοκρατία, πρέπει να διασωθεί». Για ποιον λόγο νοιάστηκαν οι Ιταλοί για την Αίγυπτο; Διότι το είπε το βρετανικό περιοδικό Economist, αλλά και διότι οι Αμερικανοί «έχουν έτοιμο ένα σενάριο για τη μεταπολεμική περίοδο στη Μέση Ανατολή, βασισμένο στην ισραηλινοαιγυπτιακή ειρήνη», μάλλον εμπεδωμένη ύστερα από τόσους πολέμους. Αυτή η σχέση, λοιπόν, καθίσταται πρότυπο για όλους τους Μεσανατολίτες – και αυτή τη φορά «η παλαιστινιακή αυτοδιάθεση δεν θα περιφρονηθεί».
Η εισαγωγή των Ιταλών στο θέμα «Αίγυπτος» ήταν εκτενής, αν και η ουσία του δεν αφορά παρά την παραδοχή και αποδοχή της οντότητας Ισραήλ από όλους τους Αραβες και πρωτίστως από τους Παλαιστινίους. Για αυτόν τον στόχο, λοιπόν, η Αίγυπτος καλείται να γίνει το κατάλληλο όχημα, ο εμβρυουλκός αν προτιμάτε. Και για να τα καταφέρει δεν πρέπει να χρεοκοπήσει και να πεινάσει ο λαός της. Οι Ιταλοί έκαναν κάποια νοσταλγική αναδρομή στα γεγονότα της λεγόμενης «Αραβικής Ανοιξης» που κατάφερε να φέρει τους τζιχαντιστές («Αδελφοί Μουσουλμάνοι») του Μοχάμεντ Μόρσι στην εξουσία για λίγο, προτού επέμβει δυναμικά ο αιγυπτιακός στρατός. Στη σημερινή Αίγυπτο αναγνώρισε κάτι θετικό η Corriere, αλλά το έκανε μόνο και μόνο επειδή συμφέρει «τη διεθνή κοινότητα»: έγραψε ότι η Αίγυπτος δίνει στον έξω κόσμο εικόνα εσωτερικής σταθερότητας. Φυσικά, συμφώνησε με το ΔΝΤ που πιέζει για άμεσες αποκρατικοποιήσεις – και όταν λέμε αποκρατικοποιήσεις, εννοούμε να περάσουν σε ιδιώτες 32 επιχειρήσεις που τώρα διοικούνται από τον αιγυπτιακό στρατό.
Το δημόσιο χρέος της Αιγύπτου ισούται με το 89% του ΑΕΠ της. Ο πληθωρισμός έφθασε στο 34,6% και, φυσικά, η λίρα έχει υποτιμηθεί στο μισό εν σχέσει προς το δολάριο. Περαιτέρω υποτίμηση θα αυξήσει το βάρος του χρέους σε δολάρια και το κόστος των εισαγωγών. Το 1/3 των Αιγυπτίων (περί τα 109 εκατομμύρια ψυχές) ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ή οριακά επάνω από αυτό. Το μιλανέζικο φύλλο ενοχλήθηκε διότι «από τον Σίσι και έπειτα το αιγυπτιακό καθεστώς έδωσε προτεραιότητα στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, στα μεγάλα έργα υποδομής, και εισήλθε σε ορισμένους τομείς της οικονομίας με αποτέλεσμα την παράλυση του ιδιωτικού τομέα». Ενα από αυτά τα μεγάλα έργα, πάντως, ήταν και η κατασκευή ναυτικής βάσης δίπλα στη Λιβύη των ιταλικών συμφερόντων, στη Μάρσα Ματρούχ. «Τώρα τα 3 δισ. δολάρια του ΔΝΤ αφαιρούν από τον στρατό την οικονομία». Επισήμανε και ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία στέρησε ρωσο-ουκρανικά σιτηρά από τη Νειλοχώρα, επίσης ότι ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, πρώτον, στερεί συνάλλαγμα από τη Διώρυγα του Σουέζ, και, δεύτερον, εγκυμονεί τη μετανάστευση εκατομμυρίων Παλαιστινίων στο Σινά.
Παρά τη δεινή κατάσταση των αιγυπτιακών δημοσίων οικονομικών, «κανείς δεν μπορεί να επιτρέψει την κατάρρευση της Αιγύπτου, ιδίως σε φάση όπως είναι η σημερινή». Η Corriere εξύμνησε «την ειρήνη με το Ισραήλ, η οποία κρατάει σχεδόν μισόν αιώνα» και «τη συνεργασία της Αιγύπτου με το εβραϊκό κράτος, από την καταπολέμηση της τρομοκρατίας μέχρι την ενέργεια». Θα το ήθελε πολύ ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπένιαμιν Νετανιάχου, όμως ο Σίσι δεν θα επιτρέψει την είσοδο δύο εκατομμυρίων παλαιστινίων προσφύγων στο Σινά. Διότι τέτοια εξέλιξη «θα αναζωπυρώσει τα αντιισραηλινά αισθήματα του αιγυπτιακού λαού», ενδεχομένως και τον τζιχαντισμό τύπου Μόρσι ή άλλης εκδοχής. «Κατόπιν όλων αυτών, λοιπόν, ο ρόλος της Αιγύπτου παραμένει ο κλασικός ρόλος της σύνδεσης και επικοινωνίας του αραβικού κόσμου με τη Δύση». Οι Ιταλοί ανέφεραν ότι το «πικρό φάρμακο» που προαναφέρθηκε είναι συνταγής Economist: με την Αίγυπτο στα πρόθυρα της χρεοκοπίας δεν υπάρχει άλλη λύση, «ο κόσμος πρέπει να κρατήσει τη μύτη του και να σώσει την Αίγυπτο ακόμη μια φορά».