Θα ήταν μεγάλο λάθος να μετατραπεί η ηρωική αντίσταση που προβάλλει η Ουκρανία κατά των ρωσικών δυνάμεων εισβολής σε γενικευμένο πόλεμο κατά του πολιτισμού, της κοινωνίας και των παραδόσεων της Ρωσίας, κυρίως γιατί με αυτόν τον τρόπο υπάρχει κίνδυνος να ενισχυθεί το προπαγανδιστικό αφήγημα του Κρεμλίνου και του επικεφαλής του.
Ενα από τα κεντρικά σημεία του εν λόγω αφηγήματος του Πούτιν μέσω του οποίου δικαιολογεί την εισβολή στην Ουκρανία είναι ότι η Ρωσία πρέπει να πολεμήσει όχι μόνο τους «ναζιστές» Ουκρανούς αλλά κυρίως τους εχθρούς της στη Δύση, αυτούς που θέλουν να την απομονώσουν, το ΝΑΤΟ, τους επικριτές της Ιστορίας, του πολιτισμού και των ηθών της. Με αυτόν τον τρόπο ο Πούτιν προσποιείται ότι ενσαρκώνει τις φιλοδοξίες του λαού του και υπερασπίζεται τον «Russkiy Mir», τον ρωσικό κόσμο, επιδιώκοντας, έτσι, να καταστεί προστάτης της Ρωσίας που χαίρει της υποστήριξης ολόκληρου του έθνους και όλων όσοι ανήκουν στον ρωσικό κόσμο.
«Για αυτό η απόφαση του ουκρανικού κοινοβουλίου να αποσύρει μέρος της ρωσικής μουσικής παραγωγής μετά το 1991, πέρα από βιβλία και λοιπές εκδόσεις από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, δεν είναι μόνο λανθασμένη, αλλά και επιζήμια», επισημαίνει σε ανταπόκρισή του από το Κραματόρσκ στην περιφέρεια του Ντονέτσκ στην Ανατολική Ουκρανία ο Λορέντσο Κρεμονέζι της Corriere della Sera. Σύμφωνα με τον ιταλό δημοσιογράφο η εν λόγω απόφαση ενισχύει ποικιλοτρόπως τις θέσεις του πουτινικού καθεστώτος ενώ συγχρόνως αρνείται την ύπαρξη πολλών εκατομμυρίων ρωσόφωνων μεταξύ του γενικού πληθυσμού της χώρας.
«Ο Πούτιν πρέπει να απομονωθεί εντός της χώρας του ενώ η σύγκρουση δεν πρέπει να ενισχύσει τη δημοτικότητα του καθεστώτος του. Προς το συμφέρον του Κιέβου είναι να αποδείξει ότι η τρέλα αυτού του πολέμου πηγάζει από τον υπαίτιό του. Αντιθέτως ο πόλεμος κατά του ρωσικού κόσμου δεν έχει κανένα νόημα ενώ θα εκφράζονται ολοένα πιο ισχυρές αντιθέσεις σε ένα μεγάλο μέρος της δυτικής κοινής γνώμης. Εχθροί μας είναι ο Πούτιν και η δικτατορία του, σίγουρα όχι ο πολιτισμός, η μουσική η γλώσσα και, γενικά, ο πολιτισμός της Ρωσίας», συνοψίζει ο Κρεμονέζι.