Ο μεγαλύτερος σε ηλικία κατηγορούμενος για ναζιστικά εγκλήματα, ο Γιόζεφ Σιτς, 101 ετών, καταδικάσθηκε την Τρίτη σε ποινή φυλάκισης πέντε ετών για βιαιότητες που διέπραξε στη διάρκεια του Ολοκαυτώματος, όταν ήταν φρουρός σε γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ο πρώην υπαξιωματικός των Βάφεν Ες-Ες κρίθηκε ένοχος για «συνέργεια» στο φόνο 3.518 κρατουμένων όταν δραστηριοποιούνταν, από το 1942 ως το 1945, στο στρατόπεδο του Ζαχσενχάουζεν, βόρεια του Βερολίνου.
«Κύριε Σιτς, δραστηριοποιηθήκατε επί περίπου τρία χρόνια στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ζαχσενχάουζεν, όπου ήσασταν συνεργός σε ομαδικούς φόνους», δήλωσε ο πρόεδρος του δικαστηρίου του Βραδεμβούργου Ούντο Λέχτερμαν.
«Είχατε συνείδηση του γεγονότος ότι οι φυλακισμένοι εκεί σκοτώνονταν. Με την παρουσία σας, υποστηρίξατε» αυτές τις πράξεις, πρόσθεσε.
«Κάθε πρόσωπο που ήθελε να διαφύγει από το στρατόπεδο τουφεκιζόταν. Ετσι, κάθε φύλακας του στρατοπέδου συμμετείχε ενεργά σ’ αυτούς τους φόνους», τόνισε.
Κατά την ανακοίνωση της βαριάς ποινής, μεγαλύτερης από την ελάχιστη ποινή των τριών ετών φυλάκισης για συνέργεια σε φόνους που προβλέπεται από το γερμανικό δίκαιο, ο κατηγορούμενος παρέμεινε ανέκφραστος.
«Είμαι έτοιμος», είχε δηλώσει ο Σιτς εισερχόμενος νωρίτερα στην αίθουσα του δικαστηρίου σε αναπηρική καρέκλα.
Ο δικηγόρος του είχε ήδη ανακοινώσει πως θα καταθέσει έφεση σε περίπτωση που η ποινή του πελάτη του θα ήταν βαριά, με αποτέλεσμα η εφαρμογή της να αναβληθεί το συντομότερο για τις αρχές του 2023. Ομως, δεδομένης της εύθραυστης κατάστασης της υγείας του Σιτς, η προσωρινή κράτηση του οποίου έχει αρθεί από τον Οκτώβριο, η φυλάκισή του δεν μοιάζει πολύ πιθανή.
Στη διάρκεια των περίπου 30 ακροαματικών συνεδριάσεων της δίκης, ο Γιόζεφ Σιτς ουδέποτε εξέφρασε την παραμικρή μεταμέλεια.
Αντίθετα, μόλις χθες αρνήθηκε και πάλι οποιαδήποτε ανάμιξη, αναρωτήθηκε «γιατί βρίσκεται εδώ» και υποστήριξε πως όσα λέγονται γι’ αυτόν «είναι όλα ψέματα».
Από τα εγκαίνιά του το 1936, μέχρι την απελευθέρωσή του από τους Σοβιετικούς στις 22 Απριλίου 1945, από το στρατόπεδο του Ζαχσενχάουζεν πέρασαν περίπου 200.000 κρατούμενοι, κυρίως πολιτικοί αντίπαλοι των Ναζί, εβραίοι και ομοφυλόφιλοι. Δεκάδες χιλιάδες απ’ αυτούς έχασαν τη ζωή τους, θύματα κυρίως της εξάντλησης λόγω της καταναγκαστικής εργασίας και των απάνθρωπων συνθηκών κράτησης.