Είδηση θεωρείται το γεγονός ότι ακόμη και η Μαρίν Λεπέν, άλλοτε «κόρη του μπαμπά της», δηλαδή εθνικίστρια αν όχι και «φασίστρια», πλέον όμως απλώς χειραφετημένη δεξιά πολιτικός, συναινεί ώστε να γίνουν συνταγματικές αλλαγές στη Γαλλία στην κατεύθυνση υπεράσπισης του «δικαιώματος στην άμβλωση». Η έκπληξη πολλών θα μετριαστεί αν συνυπολογίσουν το… άλλο γεγονός: ότι η Λεπέν συμβαίνει να είναι και γυναίκα.
Βέβαια, την πρωτοβουλία για τη σχετική τροποποίηση του Συντάγματος έχει λάβει το κόμμα του Μακρόν, προτείνοντας να περιληφθεί στο Σύνταγμα η φράση «καμία γυναίκα δεν μπορεί να στερηθεί το δικαίωμα στην άμβλωση». Οπως ήταν λογικό και επόμενο, οι αριστεριστές του κόμματος του Ζαν-Λικ Μελανσόν (France Insoumise) υπερθεμάτισαν: αυτοί προτείνουν να γραφτεί στο Σύνταγμα ότι «κανείς δεν μπορεί να παραβιάζει το δικαίωμα της εκούσιας διακοπής της εγκυμοσύνης και της αντισύλληψης».
Η εξήγηση που έδωσαν οι αριστεριστές για τη δική τους εκδοχή του ιδίου και αυτού πράγματος είναι ότι «και τα δικαιώματα στην αντισύλληψη δέχονται επίθεση όταν κάποιος θέλει να επιτεθεί στην άμβλωση», έτσι υπερασπίστηκαν τη διατύπωση «κανείς δεν μπορεί να παραβιάζει» ως «περιεκτικότερη» εκείνης των μακρονιστών που αναφέρεται παραπάνω.
Η σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο προτάσεων έγκειται στην εξάλειψη του ουσιαστικού «γυναίκα» από την πρόταση των αριστεριστών. Κατά την άποψή τους, όμως, έτσι βελτιώνεται η πρόταση, «καθώς δεν αποκλείει τα τρανς άτομα». (σ.σ. προφανώς, με τον όρο «τρανς άτομα» οι αριστεριστές εννοούν αυτούς που γεννήθηκαν γυναίκες πριν αλλάξουν ταυτότητα φύλλου και διατηρούν τη βιολογική ικανότητα να συλλαμβάνουν).
Από πλευράς της, η Λεπέν δεν ανέμισε, βέβαια, και τη σημαία των συγκεκριμένων τρανς, ωστόσο τάχθηκε υπέρ της καταγραφής στο γαλλικό Σύνταγμα του δικαιώματος των γυναικών που είναι και δηλώνουν γυναίκες στην άμβλωση. Σχολίασε, πάντως, ότι η σχετική διατύπωση των μελανσονιστών είναι «πολύ ευρεία».
Η Λεπέν κινήθηκε στο πλαίσιο της ισχυούσης νομοθεσίας περί δημόσιας υγείας, η οποία καθορίζει τη νόμιμη προθεσμία για την εκούσια διακοπή της εγκυμοσύνης στις 14 εβδομάδες κύησης.
Από πλευράς τους, οι παραδοσιακά συντηρητικοί Ρεπουμπλικανοί έθεσαν τους όρους τους για τη στήριξη της συνταγματικής αλλαγής: «Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι δεν αμφισβητεί τις ισχύουσες προϋποθέσεις για τη διενέργεια άμβλωσης», δήλωσαν βουλευτές της, όπως και ότι «το δικαίωμα στην άμβλωση δεν θα καταστεί απόλυτο και άνευ όρων».
Η κομματική κινητικότητα γύρω από την άμβλωση εκδηλώθηκε στη Γαλλία την ίδια ώρα που σε διάφορες χώρες, από τις ΗΠΑ μέχρι την Ευρώπη, υπάρχουν παραδείγματα αμφισβήτησης του δικαιώματος των γυναικών στην άμβλωση, αλλά και πίεση από πλευράς κινημάτων «υπέρ της ζωής» (των εμβρύων).
Η συμπερίληψη στο γαλλικό Σύνταγμα του δικαιώματος στην άμβλωση δεν είναι, πάντως, δεδομένη. Πρέπει να υπερψηφίσει και η Γερουσία, ώστε εν συνεχεία να υποβληθεί η πρόταση σε δημοψήφισμα. Τον περασμένο μήνα, η γαλλική Γερουσία, με δεξιά πλειοψηφία, απέρριψε ένα παρόμοιο κείμενο που τότε είχε προτείνει η κυβέρνηση Μακρόν.