Η πιθανότητα να υπάρξει σκληρή δεξιά κυβέρνηση στη Γαλλία μετά τις εκλογές έχει προκαλέσει ανησυχία στη γαλλική δημόσια διοίκηση, στους διπλωμάτες, στους διοικητικούς υπαλλήλους, στους δασκάλους και στους γιατρούς, έγραψαν οι λονδρέζικοι Times. Από την κατηγορία όλων αυτών που απειλούν με «ανυπακοή» στις κυβερνητικές εντολές, αν και εφ’ όσον βέβαια, εξαιρούνται οι αστυνομικοί και οι χωροφύλακες. Οι δημοκράτες δημόσιοι υπάλληλοι της Γαλλίας μιλούν περί «κληρονομιάς του Βισί» την οποία, κατ’ αυτούς, εκφράζει το κόμμα της Λεπέν.
Αν ο Εμανουέλ Μακρόν αναγκαστεί να ζητήσει από τον νεαρό Ζορντάν Μπαρντελά, το πουλέν της Μαρίν Λεπέν, να σχηματίσει κυβέρνηση, πολλοί από τους δημοσίους υπαλλήλους λένε τώρα ότι τότε θα εκδηλωθεί «κάποια μορφή αντίστασης» από τους ιδίους, επειδή το κόμμα της Λεπέν «είναι εχθρικό προς την Ευρωπαϊκή Ενωση και προς τους μετανάστες, φιλικό προς τον Πούτιν», κ.λπ. Βέβαια, δεν έχει περάσει μία εβδομάδα από τη σαφέστατη δήλωση του Μπαρντελά ότι το κόμμα του υποστηρίζει τη λελογισμένη ενίσχυση της Ουκρανίας με πολεμικό υλικό ώστε να αμυνθεί μεν, χωρίς να προκαλέσει ευρύτερο πόλεμο δε.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι της Γαλλίας έχουν εκ του νόμου (του σωτηρίου έτους 1944) τις εξής επιλογές: να εργαστούν ως συνήθως, να παραιτηθούν ή να μην υπακούσουν σε εντολές προφασιζόμενοι «προδήλως παράνομες και σοβαρά απειλητικές για το δημόσιο συμφέρον» εντολές της κυβέρνησης. Ηδη κάποιος νομάρχης είπε στη Le Monde ότι ο ίδιος δεν μπορεί να εκτελέσει τις πολιτικές του κόμματος Λεπέν-Μπαρντελά: «Εχει κληρονομήσει το Βισί, υποκινεί το μίσος για τους ξένους»... Ταυτόχρονα, έγραψαν οι Λονδρέζοι, 170 γάλλοι διπλωμάτες δημοσίευσαν ανώνυμη ανοιχτή επιστολή διά της οποίας επικεντρώνουν «στα καταστροφικά σχέδια της Ακροδεξιάς για την Ευρωπαϊκή Ενωση», αλλά και «στην εγγύτητά της με τη Ρωσία».
Κατά τους διπλωμάτες που δεν είχαν το θάρρος να υπογράψουν την καταγγελία τους, αυτά τα δύο στοιχεία που οι ίδιοι ανέφεραν «είναι βούτυρο στο ψωμί των εχθρών της Γαλλίας». Και, πάντα ανωνύμως, διαλάλησαν το πιστεύω τους: «Δεν θα προδώσουμε τους προγόνους μας. Εμείς οι διπλωμάτες δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι τυχόν νίκη της Ακροδεξιάς θα αποδυναμώσει τη Γαλλία και την Ευρώπη όσο υπάρχει πόλεμος». Οι Times δεν συγκρατήθηκαν και σχολίασαν με βρετανικό φλέγμα: «Δεν μας είπαν, όμως, τι θα κάνουν»…
Πιο έντιμοι από τους «170 διπλωμάτες» που ξέχασασν τα ονόματά τους και τον ΑΦΜ τους αποδείχθηκαν οι δάσκαλοι, κατά παράδοσιν αριστερόστροφοι. Δεκάδες διευθυντές σχολείων συνέταξαν κείμενο που τελικά συγκέντρωσε περισσότερες από 2.000 υπογραφές και διά του οποίου δήλωσαν ότι θα αρνηθούν εντολές από κυβέρνηση της Ακροδεξιάς: «Δεν θα τις δεχθούμε. Με πλήρη συνείδηση και ανάληψη ευθύνης, δεν θα υπακούσουμε» έγραψαν. Κυρίως οι δάσκαλοι ενοχλούνται από τις διακηρύξεις του κόμματος Λεπέν-Μπαρντελά περί «ενίσχυσης των πατριωτικών αξιών» στα σχολεία.
Από πλευράς τους, οι δικαστές ανησυχούν για τα σχέδια της Μαρίν Λεπέν να νομοθετήσει πολύ αυστηρότερες ποινές για τους αλλοδαπούς που εισέρχονται στη Γαλλία παρανόμως και δεν διαθέτουν έγγραφα. Στον αντίποδα των δικαστών βρίσκονται οι αστυνομικοί, οι οποίοι μαζικώς και ενθέρμως ψηφίζουν Ακροδεξιά. Σε γενικές γραμμές, πάντως, οι αναλυτές δεν περιμένουν… επανάσταση από τους δημοσίους υπαλλήλους, όπως είναι και το φυσιολογικό άλλωστε. Οι περισσότεροι υπάλληλοι του κράτους, λένε, είναι έτοιμοι να υπηρετήσουν το οποιοδήποτε καθεστώς – και όχι μόνο στη Γαλλία, βέβαια…