Το αν η χήρα του Γιάσερ Αραφάτ, η Σούχα, συμφωνεί ή δεν συμφωνεί με την ειρηνευτική συμφωνία Ισραήλ – Εμιράτων είναι δευτερεύον θέμα. Ποια πολιτική οντότητα εκπροσωπεί η ίδια στη σημερινή Παλαιστίνη, όπου κουμάντο κάνει κυρίως η Χαμάς;
Βέβαια, αν είσαι η χήρα του εμβληματικού ηγέτη της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, η εκ μέρους σου παραδοχή της πραγματικότητας, ότι οι καιροί άλλαξαν (και) στη Μέση Ανατολή, είναι είδηση. Το θέμα είναι, λοιπόν, κατά πόσον οι Παλαιστίνιοι, πρώτον, κατανοούν και, δεύτερον, συμμερίζονται αυτήν την αδιαμφισβήτητη αλήθεια.
Η Σούχα μίλησε από την αιγυπτιακή και από την ισραηλινή τηλεόραση με σκοπό να υπερασπιστεί την ιστορική συμφωνία Ισραήλ – Εμιράτων και κατήγγειλε τον τρόπο με την οποία η παλαιστινιακή ηγεσία υποδέχθηκε και τη συμφωνία αυτή καθαυτή και τις δικές της θέσεις.
Η Σούχα παραπονέθηκε για κακομεταχείριση του αδελφού της και δική της από την Παλαιστινιακή Αρχή για την οποία είχε μία προειδοποίηση: «Προσέξτε τι κάνετε», τους είπε, «γιατί εγώ είμαι έτοιμη να αποκαλύψω ενοχλητικά πράγματα για την παλαιστινιακή ηγεσία, με χρήση εγγράφων που μου άφησε ο άντρας μου».
Η απάντηση ήρθε από ορισμένα προβεβλημένα μέλη της Φατάχ, όπως ο Μουάφακ Ματάρ: «Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να μιλάτε στο όνομα της Παλαιστίνης. Δεν υπάρχει προσωπικό ημερολόγιο του Αραφάτ». Το νόημα της παραπάνω απάντησης στη Σούχα είναι ότι η παλαιστινιακή ηγεσία δεν πρόκειται καν να αποδεχθεί την ιδέα ότι υπάρχει «αρχείο Αραφάτ» – πόσο μάλλον ότι βγάζει στη φόρα και τα υπονοούμενα από τη Σούχα άπλυτά της.
Η ιστορία με το θρυλούμενο «τεφτέρι» του Αραφάτ, στο οποίο ο μακαρίτης αρχηγός της ΟΑΠ σημείωνε πληροφορίες και σκέψεις του, είναι σχετικά παλιά, αφού ακολούθησε τον θάνατό του το 2004. Το έβαζε στην τσέπη του στρατιωτικού υποκαμίσου του, και μόλις γέμιζε το αντικαθιστούσε με καινούργιο. Υποτίθεται ότι τα σημειωματάρια αυτά τα έδινε σε έμπιστο συνεργάτη του και έπειτα κλειδώνονταν σε ένα συρτάρι της προεδρικής κατοικίας στη Ραμάλα.
Αυτήν την ιστορία έχει επιβεβαιώσει ένας από τους σωματοφύλακες του Αραφάτ, ο Μοχάμεντ Ντάγια. Ακόμη, υπάρχει και η πληροφορία (από ισραηλινές πηγές) ότι όλα τα σημειωματάρια βρίσκονται στην Τυνησία, χώρα στην οποία ο Αραφάτ είχε ζήσει μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αν υπάρχει το ιδιότυπο «αρχείο Αραφάτ», αυτό δεν μπορεί κανείς τρίτος να το πει μετά βεβαιότητος. Ομως δεν μπορεί να περάσει και εντελώς απαρατήρητη η διπλή, από δύο αντίθετες πλευρές, έμφαση: της μεν Σούχα όσον αφορά το εκρηκτικό περιεχόμενό του, της δε Φατάχ όσον αφορά την παντελή ανυπαρξία του.
Ανατολή (έστω και Μέση), πάντα παθιασμένη και μυστηριώδης…