Ο υπουργός Δικαιοσύνης σε παλαιότερη φωτογραφία στο βήμα της Βουλής | SOOC/Nick Paleologos
Επικαιρότητα

Φλωρίδης: Πέρασες με κόκκινο και σκότωσες ή άφησες κάποιον ανάπηρο; Θα πας φυλακή ό,τι και αν γίνει

«Δεν μπορεί να λέμε, "Ελα μωρέ, τι έγινε…". Τι θα πει τι έγινε; Όταν έναν άνθρωπο τον έκανες ανάπηρο για όλη του τη ζωή ή τον σκότωσες, τότε οι ποινές είναι κάθειρξη, δηλαδή θα πας μέσα ό,τι και να γίνει», ξεκαθάρισε ο υπουργός Δικαιοσύνης, για την αυστηροποίηση συγκεκριμένων διατάξεων και ποινών από 1ης Μαΐου
Protagon Team

Για τους νέους ποινικούς  κώδικες, τις ποινές και τη φιλοσοφία τους εν γένει – με κάποιους να επιμένουν ότι στο μόνο που αποσκοπούν, είναι να στέλνουν κόσμο στη φυλακή- ρωτήθηκε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης.

Στόχος, αντέτεινε ο κ. Φλωρίδης, είναι να λειτουργήσουν αποτρεπτικά, ώστε ο καθένας που συμπεριφέρεται  εγκληματικά, να ξέρει ότι θα έχει συνέπειες, και έφερε ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα την παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη.

«Να ξέρει, για παράδειγμα, ο άλλος ότι η διαφορά ανάμεσα στο τώρα και από την 1η Μαΐου και μετά είναι η εξής για να το πω χαρακτηριστικά: Εάν περάσεις με κόκκινο, που σημαίνει πράσινο για έναν άλλον, ο οποίος ανύποπτα και σεβόμενος τον νόμο, περνάει με πράσινο, εσύ όμως το βλέπεις στο κόκκινο, έχει μεσολαβήσει και πορτοκαλί και παρ’ όλα αυτά το περνάς για τον τραυματίσεις βαριά ή να τον σκοτώσεις, τότε οι ποινές είναι κάθειρξη, δηλαδή θα πας μέσα ό,τι και να γίνει», ξεκαθάρισε ο υπουργός Δικαιοσύνης για να προσθέσει στον συλλογισμό του :

«Και έτσι, δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί, “Ξέρεις, έλα μωρέ και τι έγινε, πέρασα το κόκκινο”. Κόκκινο για σένα είναι πράσινο για έναν άλλον. Όταν λοιπόν, προκαλείς βλάβη ή όταν αφήνεις τον άλλον ανάπηρο για όλη του τη ζωή ή όταν τον σκοτώσεις, εκεί για τα πράγματα δεν μπορεί να λέμε, “Ελα μωρέ, τι έγινε…”. Τι θα πει τι έγινε; Οταν έναν άνθρωπο τον έκανες ανάπηρο για όλη του τη ζωή ή όταν τον σκότωσες. Λοιπόν, θέλει προσοχή. Και το κόκκινο δεν είναι κάτι που δεν το βλέπεις. Το  βλέπεις και παρ’ όλα αυτά το βλέπεις και περνάς. Αυτά λοιπόν, πρέπει να αρχίσουμε να τα ξανασκεφτόμαστε».