Κάποιοι έχουν φτάσει στο σημείο να μιλούν ακόμα και για ένα καλά προμελετημένο σχέδιο του πρώην προεδρικού ζεύγους των ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι το γεγονός πως το «Becoming», το ντοκιμαντέρ που περιστρέφεται γύρω από τη ζωή και το έργο της πρώην Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ (και την παραγωγή του οποίου ανέλαβε η Higher Ground Productions, μια εταιρεία που ίδρυσαν ο Μπαράκ και η Μισέλ Ομπάμα) άρχισε να προβάλλεται στο Netflix αυτές τις ημέρες, ενόσω, δηλαδή, ενισχύονται οι φωνές εκείνων που επιθυμούν να δουν την κυρία Ομπάμα να διεκδικεί την επιστροφή της στον Λευκό Οίκο ως υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος για την αντιπροεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Τζο Μπάιντεν πρόκειται σύντομα να ανακοινώσει την επιλογή του ενώ έχει ξεκαθαρίσει και ο ίδιος πως θέλει να έχει στο πλευρό του μια γυναίκα. Επιπρόσθετα, ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρία γνωρίζει πως καλείται πλέον να πορευτεί έως τις εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου υπό το βάρος των κατηγοριών περί σεξουαλικής παρενόχλησης που του προσάπτει (και ο ίδιος αρνείται φυσικά) η 56χρονη Τάρα Ριντ η οποία διετέλεσε βοηθός του πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια, την περίοδο 1992 – 1993.
Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται δίπλα του ένα πρόσωπο η παρουσία του οποίου θα τον αποκαθιστά ηθικά, και το ότι η Μισέλ Ομπάμα είναι μια άμεμπτη γυναίκα για την ηθική ακεραιότητα της οποίας δεν αμφιβάλλει κανένας στις ΗΠΑ, είναι γεγονός. Συγχρόνως παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής, όπως, άλλωστε και ο σύζυγος της και πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ενώ, επιλέγοντάς την ως υποψήφια αντιπρόεδρό του, ο Μπάιντεν θα μπορούσε επίσης να εξασφαλίσει την απόλυτη στήριξη των αφροαμερικανών ψηφοφόρων.
Σχολιάζοντας τις σχετικές φήμες και διαδόσεις που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ, ο Φεντερίκο Ραμπίνι, ο βετεράνος ανταποκριτής της ιταλικής Repubblica στην Ουάσινγκτον, υπενθυμίζει στο ρεπορτάζ του ότι ο Τζο Μπάιντεν είναι ήδη 77 χρόνων και αυτό σημαίνει πως, ακόμη και εάν κερδίσει την επικείμενη μάχη για τον Λευκό Οίκο, πολύ δύσκολα θα είναι εκ νέου υποψήφιος έπειτα από μια τετραετία. Οπότε, ήδη στην Αμερική κάποιοι υποστηρίζουν και ευελπιστούν – αναφέρει ο ιταλός δημοσιογράφος – πως στην περίπτωση που ο Μπάιντεν αναδειχθεί τελικά νικητής, έχοντας στο πλευρό του την Μισέλ Ομπάμα, στις εκλογές του 2024 θα μπορούσε να είναι εκείνη η υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία, για μια τρίτη θητεία Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, με επικεφαλής, όμως, αυτήν τη φορά την Μισέλ.
Παρακολουθώντας το «Becoming» διαπιστώνεται πολύ εύκολα επίσης πως η εν δυνάμει υποψήφια αντιπρόεδρος του αντιπάλου του Ντόναλντ Τραμπ, πέρα από άμεμπτη και δημοφιλής είναι επίσης μια χαρισματική προσωπικότητα, ικανή να αντιμετωπίζει τα ΜΜΕ με μεγάλη δεξιότητα, σε αντίθεση με τον Μπάιντεν, ο οποίος μόλις πέντε μήνες πριν από τις εξαιρετικά κρίσιμες εκλογές εξακολουθεί να μην μπορεί να βρει τον βηματισμό του, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο, σε σχέση με την καλύτερη προβολή και την ανάδειξη της υποψηφιότητάς του.
Ο Ραμπίνι υπογραμμίζει πως το ντοκιμαντέρ που γύρισε η αφροαμερικανίδα κινηματογραφίστρια Νάντια Χάλγκρεν ακολουθώντας, μαζί με την κάμερά της, παντού την τέως Πρώτη Κυρία κατά τη περιοδεία της ανά τις ΗΠΑ για την παρουσίαση του ομώνυμου με την ταινία βιβλίου της, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ένα πολιτικό μανιφέστο. Σχόλια και επικρίσεις σχετικά με τα πεπραγμένα του Ντόναλντ Τραμπ αποφεύγονται. Μάλιστα η Μισέλ Ομπάμα δηλώνει πως κατανοεί όλους όσους τον ψήφισαν το 2016, κλείνοντας έτσι το μάτι στους εκατομμύρια (Λευκούς κατά κύριο λόγο) Αμερικανούς οι οποίοι είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται λόγω του κινεζικού ανταγωνισμού και αισθάνονταν τότε πως οι προοδευτικοί Δημοκρατικοί σχεδόν αδιαφορούσαν για τα όποια προβλήματά τους.
Η σύζυγος του Μπαράκ Ομπάμα δεν παρέλειψε επίσης να μιλήσει για την αλγεινή εντύπωση που της προκαλεί το ότι πάρα πολλοί νέοι και γυναίκες, κυρίως Αφροαμερικανοί, που δηλώνουν πως στηρίζουν το Δημοκρατικό Κόμμα, επιλέγουν να μην ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα, γεγονός που συνέβαλε σημαντικά όχι μόνον στην ήττα της Χίλαρι Κλίντον στις προεδρικές εκλογές του 2016, αλλά και στο να χάσουν οι Δημοκρατικοί την πλειοψηφία στην αμερικανική Βουλή και Γερουσία κατά τη δεύτερη θητεία του Μπαράκ Ομπάμα τον Νοέμβριο του 2014. «Οι δικοί μας δεν πήγαιναν να ψηφίσουν, θεωρώντας πως επρόκειτο για κάποιο παιχνίδι», αναφέρει η ίδια, κάνοντας λόγο για «χαστούκι στο πρόσωπο» και «τραυματική εμπειρία».
Ο Ραμπίνι πιστεύει (και όχι αδίκως) πως η Μισέλ Ομπάμα, χάρη στην ικανότητά της να εμπνέει τους καθημερινούς ανθρώπους, θα μπορούσε εύκολα να κεντρίσει το ενδιαφέρον όλων όσοι δεν συγκινούνται ιδιαίτερα από την υποψηφιότητα Μπάιντεν, πείθοντας εν τέλει περισσότερους Δημοκρατικούς ψηφοφόρους να τον στηρίξουν, παρόλο που το να «αλλαξοπιστήσουν» οι υποστηρικτές των πιο αριστερών εκ των Δημοκρατικών, του Μπέρνι Σάντερς, δηλαδή, και της Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ εξακολουθεί να αποτελεί δύσκολη αποστολή.
Στο «Becoming» βλέπουμε παράλληλα την περιοδεία της Μισέλ Ομπάμα για την παρουσίαση του βιβλίου της. Η πρώην Πρώτη Κυρία εμφανίζεται -προ πανδημίας – όχι σε βιβλιοπωλεία αλλά σε θέατρα ακόμα και γήπεδα χωρητικότητας πολλών χιλιάδων θέσεων και διηγείται την ιστορία της ζωής της, από το South Side του Σικάγου όπου μεγάλωσε σε μια λαϊκή, εργατική γειτονιά – «αυτό σας αποκαλύπτει όλα όσα πρέπει να ξέρετε για μένα», σημειώνει η ίδια στο ντοκιμαντέρ – στις σπουδές και στη γνωριμία με τον Μπαράκ Ομπάμα, έως την αποχώρησή της, μαζί με τις κόρες της και τον άνδρα της, από τον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο του 2017. Στον οποίο Λευκό Οίκο πολλοί θέλουν να τη δουν να επιστρέφει, ως αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, στο πλευρό του Τζο Μπάιντεν αρχικά και ακόμη και ως την πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ, έπειτα από μια τετραετία.