Αποκαλούν το κίνημα τους «Επανάσταση κατά της εξαφάνισης» και έχουν θέσει ως στόχο τους να στείλουν παντού ένα μήνυμα τόσο για την επιβίωση των ειδών του πλανήτη, όσο και για την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την ανθρώπινη παρέμβαση στο περιβάλλον.
Ωστόσο, σε αντίθεση με πολλούς «συναδέλφους» τους ακτιβιστές, οι ίδιοι προσεγγίζουν την κλιματική αλλαγή δίχως να κρύβουν κάτω από το χαλάκι μερικές άβολες αλήθειες για το μέλλον του πλανήτη και της ανθρωπότητας.
Όπως σημειώνουν οι New York Times, εδώ και μερικούς μήνες οι ακτιβιστές του Extinction Rebellion κατεβαίνουν στους δρόμους και διαδηλώνουν με τους πιο ευφάνταστους τρόπους στο Λονδίνο και σε άλλες βρετανικές πόλεις.
Η ομάδα δημιουργήθηκε από βρετανούς ακτιβιστές τον Οκτώβριο του 2018 αφότου 94 ακαδημαϊκοί με δημόσια παρέμβασή τους στον «Guardian» καλούσαν τις κυβερνήσεις και τον κόσμο να αναλάβει δράση.
Τρία είναι τα βασικά της αιτήματα: η βρετανική κυβέρνηση να «πει την αλήθεια» κηρύσσοντας «έκτακτη κλιματική κατάσταση ανάγκης», να μειώσει τις εκπομπές ρύπων στο μηδέν ως το 2025 και να δημιουργήσει επιτροπές πολιτών οι οποίες θα θέτουν προτεραιότητες για το κλίμα, παρακάμπτοντας το Κοινοβούλιο.
Βέβαια, τα μέλη της Extinction Rebellion αποδέχονται πως το μέλλον του πλανήτη μας δεν προβλέπεται και ιδιαίτερα ευοίωνο, υιοθετώντας μια ρήση του διάσημου συγγραφέα Τζόναθαν Φράνζεν, ο οποίος πρόσφατα δήλωσε πως «μια ψεύτικη ελπίδα σωτηρίας του πλανήτη μας, μπορεί να αποδειχτεί εξίσου βλαβερή».
Γι’ αυτό και οι ακτιβιστές του κινήματος συχνά κατεβαίνουν στους δρόμους ντυμένοι με κόκκινες φορεσιές και βαμμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να μοιάζουν μονίμως θλιμμένοι, όπως οι ήρωες της ιταλικής Κομέντια ντελ Αρτε.
Ή οι διαδηλωτές του που κρατάνε σημαίες με τα (άκρως πεσιμιστικά) σύμβολα του κινήματος, την Κλεψύδρα (σημάδι πως ο χρόνος μας, ως ανθρωπότητα, τελειώνει…), την Νεκροκεφαλή και το Ψαροκόκαλο.
Κανείς πάντως δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως η επιτυχία του κινήματος είναι τεράστια.
Τον περασμένο Απρίλιο, μέσα σε διάστημα δέκα ημερών, ακτιβιστές του κινήματος κατέλαβαν σημαντικά μέρη του Λονδίνου, όπως το Όξφορντ Σίρκους, το Μαρμπλ Αρτς και την περιοχή γύρω από την Πλατεία του Κοινοβουλίου και έκαναν ειρηνική, καθιστική διαμαρτυρία.
Πάνω από 400 ακτιβιστές συνελήφθησαν με την κατηγορία πρόκλησης σοβαρών προβλημάτων στις δημόσιες μεταφορές, τις τοπικές επιχειρήσεις και τους κατοίκους του Λονδίνου, όμως αυτό δεν εμπόδισε εκατοντάδες άλλους να στήσουν τις τέντες τους αλλού.
Οι επικεφαλής της οργάνωσης έχουν ήδη παραδεχθεί ότι ορισμένες από τις δράσεις τους είναι παράνομες, προσθέτοντας όμως ότι ακόμη και έτσι δεν θα παραιτηθούν, περιμένοντας τη σύλληψή τους.
Έκτοτε, οι ακτιβιστικές δράσεις του Extinction Rebellion έχουν εξαπλωθεί με ταχύτατους ρυθμούς σε σχεδόν 80 πόλεις και 33 χώρες του κόσμου από την Ινδία ως τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εκπροσώπους του να ασκούν πιέσεις στους πολιτικούς ώστε να λάβουν αποτελεσματικά και άμεσα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος.
Και πριν μερικές ημέρες, σε αντίστοιχες διαδηλώσεις στο Λονδίνο, η αστυνομία συνέλαβε 1.700 άτομα, ένα ακόμη σημάδι πως το κίνημα ολοένα και γιγαντώνεται.
Ανάμεσα στις μεγάλες επιτυχίες τους, τους πιστώνεται το ότι τα αιτήματα τους εισακούστηκαν μέχρι και από τον ίδιο τον κεντρικό τραπεζίτη της Τράπεζας της Αγγλίας Μαρκ Κάρνεϊ ο οποίος πριν μερικούς μήνες προειδοποίησε τον χρηματοπιστωτικό τομέα ότι αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή απειλή εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, παροτρύνοντας διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να δράσουν γρήγορα και να προετοιμαστούν.
«Ως υπεύθυνοι χάραξης οικονομικής πολιτικής και ως εποπτικές αρχές δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους προφανείς φυσικούς κινδύνους που βρίσκονται ενώπιόν μας» έγραψε ο Κάρνεϊ σε κοινό άρθρο που δημοσιεύτηκε στον βρετανικό «Guardian» με τον κεντρικό τραπεζίτη της Τράπεζας της Γαλλίας Φρανσουά Βιλερουά.
Μεταξύ άλλων, οι τραπεζίτες αναφέρθηκαν στις απειλές που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες αλλά και οι ασφαλιστικές εταιρείες από τις πλημμύρες, τις πυρκαγιές και άλλες φυσικές καταστροφές τονίζοντας ότι «η κλιματική αλλαγή είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που απαιτεί παγκόσμιες λύσεις και ο χρηματοπιστωτικός τομέας πρέπει να αναλάβει κεντρικό ρόλο».
Και κάπως έτσι, το κίνημα του Extinction Rebellion αισιοδοξεί να αλλάξει την κατάσταση προς το καλύτερο, ακόμη και αν το ίδιο, βαθιά μέσα του, παραμένει φύσει και θέσει απαισιόδοξο…