Ενας αντιφρονών Κινέζος, ο οποίος κατάφερε να διαφύγει στην Αυστραλία όπου και ζει, χρησιμοποιεί τα εικαστικά μέσα για να καταγγείλει την κρατική καταστολή στην πατρίδα του. Ο άνθρωπος κάνει στρατευμένη τέχνη δηλαδή, όπως διδάχτηκε από το Κόμμα ότι πρέπει να είναι η σωστή καλλιτεχνική έκφραση, ωστόσο την ασκεί… από την ανάποδη: εναντίον της κομμουνιστικής Κίνας. Η ειρωνεία, όπως καταλαβαίνετε, διατρέχει όλη την ιστορία με αδυσώπητο τρόπο.
Αυτές τις ημέρες ο κινέζος καλλιτέχνης Badiucao παρουσιάζει έργα του στην Ιταλία, στην Μπρέσια, σε έκθεση που θα αρχίσει στις 13 Νοεμβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου. Ηδη έχει εκδηλωθεί ένταση στις σχέσεις Κίνας – Ιταλίας, αφού στόχος του Badiucao είναι το σαμποτάζ των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου. Ο τίτλος της έκθεσης είναι και αυτός μία στρατευμένη πρόκληση: «Η Κίνα δεν είναι κοντά», με το «δεν» να διαγράφεται στο σχετικό πόστερ, τουτέστιν ο καλλιτέχνης μάς λέει ότι «η Κίνα είναι κοντά σαν απειλή».
Πριν από μερικά 24ωρα η πρεσβεία της Κίνας ζήτησε επισήμως και σε υψηλούς τόνους την ακύρωση της έκθεσης, αλλά ο τοπικός δήμος απάντησε ότι προέχει η ελευθερία της έκφρασης. Εξάλλου ο καλλιτέχνης δεν είναι όποιος και όποιος, αφού έχει καταστεί «σύμβολο του κινήματος του Χονγκ Κονγκ και όσων ενδιαφέρονται για ελευθερία και δημοκρατία στην Κίνα» όπως έγραψε η Repubblica.
Το ιταλικό Μέσο τον ρώτησε πώς του φάνηκε η διπλωματική παρέμβαση της Κίνας. Ο Badiucao απάντησε ότι τα ίδια τού είχαν κάνει και το 2018 στο Χονγκ Κονγκ, ακύρωσαν μίαν άλλη έκθεσή του, ωστόσο ο ίδιος δεν είναι πλέον πρόθυμος να ανεχθεί την κρατική βία.
Η καταστολή της διαφωνίας και οι επιθέσεις σε διανοουμένους και καλλιτέχνες δεν είναι κάτι νέο στην Κίνα σχολίασε η Repubblica υπό μορφήν ερωτήσεως, και ο Badiucao της είπε ότι δύο συγγενείς του, ο παππούς του και ο αδελφός του, πέθαναν από καταπόνηση και εξάντληση επί Μάο, στην Πολιτιστική Επανάσταση, μαζί με «εκατομμύρια άλλους διανοουμένους, δασκάλους και φοιτητές», κλεισμένοι σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Το έργο που καταθέτει ο Badiucao αφορά τη Γουχάν («τον βάναυσο τρόπο με τον οποίο η Κίνα αντιμετώπισε την έκτακτη ανάγκη του κορονοϊού») και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2022. Ο καλλιτέχνης συνδέει αυτά τα θέματα με τα πραγματικά του ενδιαφέροντα, δηλαδή με την πολιτική καταγγελία της καταπάτησης των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, της καταστολής κ.λπ., τόσο στο Χονγκ Κονγκ όσο και στο Θιβέτ. Η καταπίεση των μουσουλμάνων Ουιγούρων τον απασχολεί επίσης σφόδρα. Εχει, δηλαδή, οικειοποιηθεί ολόκληρη την Δυτική ατζέντα.
Κατά τη γνώμη του, η Δύση πρέπει να μποϊκοτάρει τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Και το λέει αυτό ο Badiucao μεταχειριζόμενος την παλιομοδίτικη φράση «ο ελεύθερος κόσμος», φράση αμερικανική και ψυχροπολεμική, την οποία πλέον κανείς δεν χρησιμοποιεί στη Δύση… «Η μεγάλη πλειονότητα των Κινέζων έχει αξίες ελευθερίας, σεβασμού και ανεκτικότητας» είπε. «Υπάρχει ακόμη ελπίδα για μια δημοκρατική Κίνα, αν η Δύση εγκαταλείψει τις άχρηστες πολιτικές κατευνασμού. Αντιμετωπίστε, επιτέλους, την Κίνα σαν αυτό που είναι…»