Είναι μια από τις πιο κοινές σωματικές και οικολογικές προκλήσεις που περιλαμβάνει η ανάβαση στο υψηλότερο σημείο της Γης: πώς μπορούν να ανακουφιστούν καλύτερα οι ορειβάτες στο παγωμένο, αφιλόξενο περιβάλλον του Εβερεστ; Σύντομα θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν τη μέθοδο συλλογής των περιττωμάτων των σκύλων τους!
Οι ορειβάτες προετοιμάζονται για μια αλλαγή των πρωτοκόλλων ορειβασίας όταν η σεζόν ξεκινήσει, τον επόμενο μήνα, με έναν νέο κανόνα σχετικά με την αφαίρεση, φύλαξη και μεταφορά των κοπράνων τους στη διάρκεια των αναβάσεων και των καταβάσεών τους στο βουνό.
Η ρύπανση από ανθρώπινα απόβλητα στο Εβερεστ αποτελεί πρόβλημα εδώ και πολλά χρόνια. Ως απάντηση, αυτή τη σεζόν οι αρχές έχουν δώσει εντολή στους ορειβάτες να αφαιρούν τα περιττώματά τους από το βουνό χρησιμοποιώντας βιοδιασπώμενες σακούλες, όπως αναφέρει δημοσίευμα της Guardian.
Αξιωματούχος της δημοτικής αρχής της αγροτικής κωμόπολης Πασάνγκ Λιάμου, μιας από τις αρχές που είναι υπεύθυνες για τις αναρριχήσεις στην πλευρά του βουνού που βρίσκεται στο Νεπάλ, είπε ότι πρόκειται για μια μόνιμη αλλαγή των κανονισμών, με οικολογικό προσανατολισμό.
«Με την επιβολή της χρήσης βιοδιασπώμενων σακουλών για τα κόπρανα, ελπίζουμε να ξεκινήσουμε μια σημαντική θετική αλλαγή και να προστατεύσουμε αυτόν τον τόπο παγκόσμιας κληρονομιάς από περαιτέρω ζημιές που προκαλούνται από τη ρύπανση των ανθρώπινων αποβλήτων» έγραψε σε ένα email ο πρόεδρος του δήμου, Μίνγκμα Σέρπα, τονίζοντας ότι η πρακτική θα μονιμοποιηθεί από την τρέχουσα σεζόν αναρρίχησης του Εβερεστ.
Ο Αλαν Κορ, αυστραλός ορειβάτης και ιδιοκτήτης του γραφείου Everest One, που εκτελεί ορειβατικές αποστολές, ανέφερε ότι ο επικεφαλής των οδηγών που συνοδεύουν τους ορειβάτες έχει λάβει λεπτομέρειες για τη λειτουργία των νέων κανόνων από την Επιτροπή Ελέγχου Ρύπανσης Σαγκαρμάθα (SPCC) – τη νεπαλέζικη αρχή που διαχειρίζεται τα απόβλητα στην πεζοπορική περιοχή του Εβερεστ.
«Χορηγούν σε κάθε ορειβάτη έναν αριθμό από μικρές σακούλες για τη συντήρηση των απορριμμάτων. Οι ειδικές αυτές σακούλες διαθέτουν μια χημική σύνθεση που σκληραίνει τα κόπρανα και αφαιρεί την οσμή τους» εξηγεί ο Κορ στην Guardian. Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς, τόσο οι ορειβάτες όσο και οι οδηγοί τους υποχρεούνται να φέρουν μαζί τους αυτά τα βιοδιασπώμενα σακουλάκια.
Οι οδηγίες που τους δίνονται είναι να τα χρησιμοποιούν σε όλους τους καταυλισμούς γύρω από το βουνό, από τους οποίους ξεκινούν τις διαδρομές τους, και στο τέλος κάθε αποστολής να συγκεντρώνονται σε έναν συγκεκριμένο καταυλισμό, όπου συνεργεία θα τα συλλέγουν προς απόρριψη. Μέχρι τώρα οι ορειβάτες είχαν οδηγία να σκάβουν τρύπες στις πλαγιές του βουνού και να θάβουν τα περιττώματά τους.
Η Ορειβατική Ενωση του Νεπάλ, η οποία εκδίδει άδειες για τις ορειβασίες, δεν έχει ακόμη ενημερώσει τη λίστα των οδηγιών της. Ο ιστότοπός της εξακολουθεί να ζητά από τους ορειβάτες να «αφοδεύουν σε μεμονωμένες μικρές τρύπες» σκαμμένες σε βάθος τουλάχιστον 20 εκατοστών, τις οποίες να καλύπτουν «με χιόνι μετά τη χρήση». Εναλλακτικά, προτείνει στους αναβάτες να αφήνουν τα απόβλητά τους εκτεθειμένα στον ήλιο, όπου «η αποσύνθεσή τους είναι γρηγορότερη».
Ο Κορ συμφωνεί με την αλλαγή των κανόνων. Λέει ότι στις παγωμένες συνθήκες του βουνού, με την έλλειψη οξυγόνου και φυσικών μικροβίων, τα απόβλητα δεν αποσυντίθενται και παραμένουν για πάντα στο σημείο που τα αφήνουν οι ορειβάτες. Αλλά ο βετεράνος αμερικανός ορειβάτης και συγγραφέας Αλαν Αρνέτ, που ανέβηκε το Εβερεστ το 2011, παραμένει δύσπιστος σχετικά με την επιτυχία του εγχειρήματος.
Ο Αρνέτ ισχυρίζεται ότι οι αρχές του Νεπάλ έχουν ιστορικό αντίστοιχων ανακοινώσεων χωρίς την ακόλουθη επιβολή μέτρων. «Οι πλαστικές τσάντες θα έπρεπε να έχουν επιβληθεί εδώ και δεκαετίες, όπως έγινε στην Αλάσκα, στην Αργεντινή και στην Ανταρκτική» εξηγεί. Παράλληλα, ανησυχεί ότι η χώρα δεν είναι κατάλληλα εξοπλισμένη ώστε να απορρίπτει μεγάλες ποσότητες ανθρώπινων αποβλήτων.
Νωρίτερα μέσα στον μήνα, ο 91χρονος Κάντσλα Σέρπα, ο μόνος επιζών της ορειβατικής αποστολής που έφτασε για πρώτη φορά στην κορυφή του Εβερεστ, επέκρινε τον μεγάλο αριθμό ορειβατών που επιχειρούν στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου, με τον ισχυρισμό ότι η παρουσία τους επιφέρει συνωστισμό και αυξημένη περιβαλλοντική μόλυνση.