Την καλλιτεχνική κολύμβηση, που τότε λεγόταν συγχρονισμένη κολύμβηση, στην Ελλάδα τη γνωρίσαμε στις αρχές των ’90s. Χάρη στη Χριστίνα Θαλασσινίδου, το χαρισματικό κορίτσι που είχε έρθει από την Τιφλίδα για να μας εκπροσωπήσει σε τρεις διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων και να μας χαρίσει δύο μετάλλια (ένα αργυρό και ένα χάλκινο) σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα υγρού στίβου. Οταν η Θαλασσινίδου αποσύρθηκε από τις πισίνες, το 2004, η επόμενη ελληνίδα «γοργόνα», Ευαγγελία Πλατανιώτη, ήταν μόλις 10 ετών.
Η Ευαγγελία, γνήσιο τέκνο του ελληνικού αθλητισμού με καταγωγή από τον Πλάτανο Αιτωλοακαρνανίας -το χωριό από το οποίο κατάγεται και ο αμερικανός πρέσβης, Τζορτζ Τσούνης-, δεν είναι, απλώς, η συνέχεια της Χριστίνας. Την προσπέρασε. Το μεσημέρι του Σαββάτου στην Ντόχα έγινε η πρώτη Ελληνίδα που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα: στο τεχνικό πρόγραμμα του σόλο. Η ίδια έχει κερδίσει και τα άλλα δύο παγκόσμια μετάλλια (χάλκινα) της Ελλάδας: ένα στο τεχνικό και ένα στο ελεύθερο σόλο, το καλοκαίρι του 2022 στη Βουδαπέστη. Η μετά-Θαλασσινίδου εποχή φέρει την υπογραφή της.
Μια παγκόσμια πρωταθλήτρια αξίζει πάντα τον σεβασμό μας. Η Πλατανιώτη κάτι παραπάνω. Γιατί, όπως έγραψε ο Νίκος Γκάλης στο συγχαρητήριο μήνυμά του στα social media, η 29χρονη μπαλαρίνα της πισίνας αποτελεί «έμπνευση για κάθε παιδί που ασχολείται με ένα άθλημα δύσκολο και όμορφο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας – αύριο θα πάει για προπόνηση με περισσότερη όρεξη, με περισσότερα όνειρα».
Μέχρι χθες οι περισσότεροι Ελληνες γνώριζαν την Πλατανιώτη… για τους λάθος λόγους. Από τη συμμετοχή της στο ριάλιτι επιβίωσης «Nomads», το 2017, μαζί με τη Βασιλική Μιλλούση και τον Μιχάλη Ζαμπίδη. Από το υπέροχο τσιφτετέλι που είχε χορέψει στην εκπομπή «Στην Υγειά μας» του Σπύρου Παπαδόπουλου. Ή από το βιντεάκι που είχε κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο τον Δεκέμβριο του 2022, όταν, μαζί με άλλα κορίτσια της καλλιτεχνικής κολύμβησης, έδωσε μια παράσταση στο νερό για τον Πρωθυπουργό και άλλους επισήμους, που είχαν επισκεφθεί το ΟΑΚΑ για να ανακοινώσουν τα σχέδια για την αξιοποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων του Ολυμπιακού Σταδίου.
Πόσο άδικο για μια πρωταθλήτρια με τόσο σημαντική διαδρομή, η οποία προπονείται σκληρά από τα παιδικά της χρόνια –καμιά δεκαριά ώρες την ημέρα– έχοντας καταφέρει, παράλληλα, να σπουδάσει (οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά).
Αυτό το σπορ, που ούτε χρήματα ούτε αναγνωρισιμότητα προσφέρει, η Πλατανιώτη το αγάπησε και το υπηρέτησε, ξεπερνώντας όλες τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις που συνάντησε. «Ποτέ δεν το έβαλε κάτω», τόνισε συγκινημένος ο πατέρας της στο OPEN. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο πέρασε μια απίστευτη περιπέτεια. Η συμμετοχή της ήταν αμφίβολη μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς είχε μόλις αναρρώσει από Covid-19. Πάθαινε κρίσεις πανικού από το στρες, έκλαιγε και κοιμόταν με το κινητό της ανοιχτό για να μη νιώθει μόνη.
Αγωνίστηκε στο ντουέτο και το αποτέλεσμα την πίκρανε ακόμη περισσότερο. Εγκατέλειψε την πισίνα για περίπου ένα εξάμηνο και άρχισε να εργάζεται σε μια συμβουλευτική εταιρεία. Επέστρεψε τον Φεβρουάριο του 2022 και το καλοκαίρι κατέκτησε δύο μετάλλια στο Παγκόσμιο της Βουδαπέστης. Σκέφτηκε να σταματήσει άλλη μια φορά, μετά το Παγκόσμιο της Φουκουόκα (2023), όπου δεν κατάφερε να ανέβει στο βάθρο, αλλά το ξανασκέφτηκε. Η αποτυχία την πείσμωσε.
Πώς να απαρνηθεί αυτό που είναι όλη της η ζωή; Το νερό τής άρεσε από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Αρχισε το κολύμπι στα πέντε. Της άρεσε όμως και ο χορός. Και η μουσική. Στα επτά της χρόνια είχε ήδη ερωτευτεί τη συγχρονισμένη κολύμβηση, που τα συνδυάζει όλα. Είχε καλλιτεχνική φλέβα από τη μητέρα της, Αναστασία Καρατζίδου, που είναι ζωγράφος. Αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε ηλικία 15 ετών. Και στα 18 της έκανε την παρθενική της εμφάνιση σε Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου κατέλαβε την όγδοη θέση.
Γυμναστήριο, κολύμπι, χορογραφίες. Ολη μέρα, κάθε μέρα, για πάνω από δύο δεκαετίες. Ούτε σχολείο δεν προλάβαινε να πάει. Αναπλήρωνε τις χαμένες ώρες με ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι. Αυτό το μετάλλιο, το πέμπτο «χρυσό» για την Ελλάδα σε παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου, ήταν η μεγαλύτερη –μέχρι στιγμής– ανταμοιβή. Το κατέκτησε εκτελώντας άψογα τη χορογραφία της, «Μαύρο κοράκι», με μουσική από το «Dance of Death», που είχε τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Και στον τελικό κατάφερε κάτι σπάνιο: ξεπέρασε τη βαθμολογία που είχε συγκεντρώσει στον προκριματικό.
Την Κυριακή προκρίθηκε στον τελικό του ελεύθερου προγράμματος σόλο με τη δεύτερη υψηλότερη βαθμολογία, και το βράδυ (19:00) της προσεχούς Τρίτης θα διεκδικήσει ακόμη ένα μετάλλιο. Θα αγωνιστεί και τη Δευτέρα (13:00) στον τελικό του τεχνικού ντουέτου, μαζί με τη Σοφία Μαλκογεώργου. Αλλά ο επόμενος μεγάλος στόχος της είναι μια θέση στο πόντιουμ των Ολυμπιακών Αγώνων, το καλοκαίρι στο Παρίσι.