Ακόμα και οι New York Times, ξένοι με την κουλτούρα του ποδοσφαίρου, στάθηκαν στο γεγονός: Υστερα από χρόνια αποτυχιών, ο Λιονέλ Μέσι επιτέλους κέρδισε έναν σημαντικό τίτλο με την εθνική ομάδα της χώρας του, καθώς η Αργεντινή νίκησε τη Βραζιλία και κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα.
Ήταν όντως μια στιγμή προσωπικής δικαίωσης και αυτή φαινόταν από το πώς ο Μέσι, ο σημαντικότερος ποδοσφαιριστής που έχουμε δει εδώ και γενιές, πανηγύρισε τη νίκη αυτή μέσα στο εμβληματικό —πλην όμως σχετικά άδειο, λόγω πρωτοκόλλων κορονοϊού— «Μαρακανά» του Ρίο ντε Τζανέιρο.
Ο Μέσι αναδείχθηκε MVP και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης και οδήγησε την Αργεντινή στον πρώτο της τίτλο από το μακρινό 1993. Τότε ο Μέσι ήταν ένας μικροσκοπικός εξάχρονος, «αιώνες» προτού κάνει το ταξίδι για τη Βαρκελώνη που άλλαξε τη ζωή του και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Τώρα είναι ένας 34χρονος αστέρας παγκόσμιας ακτινοβολίας, από τον οποίο όμως έλειπε ένα διεθνές τρόπαιο, μια κούπα με την Αργεντινή που θα τον έφερνε επιτέλους απέναντι στον Ντιέγκο Μαραντόνα.
Μέχρι το βράδυ του Σαββάτου (ξημερώματα Κυριακής, ώρα Ελλάδος), ο Μέσι ήταν «καταραμένος». Μετρούσε τελικούς σε Μουντιάλ και Κόπα Αμέρικα, αλλά χωρίς νίκη. Είχε μόνο ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο Πεκίνο το 2008, αλλά σιγά το τουρνουά· στην οικονομία των τροπαίων αξία έχουν μόνο τα Μουντιάλ και τα Κόπα Αμέρικα αν είσαι Λατινοαμερικανός.
Για να επιτευχθεί αυτός ο προσωπικός άθλος για τον Μέσι, χρειάστηκε ένας άλλος σπουδαίος, ο Ανχελ ντι Μαρία, να νικήσει τον κακό εαυτό του: τρία χρόνια χωρίς γκολ με την Εθνική Αργεντινής μετρούσε ο μέσος της Παρί Σεν Ζερμέν και αυτή η «σιωπή» έσπασε με ένα εξαιρετικό γκολ στο 22′ του τελικού, το οποίο αποδείχτηκε αρκετό: αυτό έδωσε στην Αργεντινή για πρώτη φορά μετά από 28 χρόνια (1993) και 15η στην ιστορία της το βαρύτιμο τρόπαιο της κορυφαίας διοργάνωσης της Νότιας Αμερικής (και πιο παλιάς σε επίπεδο εθνικών ομάδων).
Το γκολ ήταν μεν ένα τραγικό λάθος της άμυνας της Σελεσάο αλλά το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο ο Ανχελ Ντι Μαρία και με άψογο πλασέ πέρασε την μπάλα πάνω από το σώμα του Έντερσον για να «γράψει» το όνομά του με χρυσά γράμματα την ιστορία του τελικού και να στείλει την Αλμπισελέστε στην κορυφή.
Η ομάδα του Λιονέλ Σκαλόνι «έγραψε ιστορία» μέσα στο σπίτι της «αιώνιας» αντιπάλου της και παίρνοντας εκδίκηση για την ήττα της με 2-0 από την «Σελεσάο» πριν από δύο χρόνια στον ημιτελικό της ίδιας διοργάνωσης, την οποία είχε κατακτήσει η ομάδα του Νεϊμάρ.
Οι δύο πρωταγωνιστές του τουρνουά που, πριν από τη σέντρα του τελικού κατέκτησαν το βραβείο του καλύτερου παίκτη, Λιονέλ Μέσι και Νεϊμάρ, δεν κατάφεραν να σκοράρουν αυτή την φορά, ωστόσο, για τον κορυφαίο παίκτη της εποχής μας και απόλυτο σταρ της Μπαρτσελόνα αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που τον απασχόλησε μιας και με την κατάκτηση του τίτλου πέτυχε να διώξει από πάνω του μία μεγάλη πίεση που τον βάραινε όλα αυτά τα χρόνια.
Η Βραζιλία απέτυχε μέσα στην έδρα της να πάρει το 10ο τρόπαιο Κόπα Αμέρικα, με τον Νεϊμάρ να ξεσπά σε κλάματα μετά το σφύριγμα της λήξης του τελικού: ήταν η πρώτη της ήττα στα 14 τελευταία ματς στα οποία μετρούσε 12 νίκες και μόλις μία ισοπαλία.
Έπειτα όμως και οι δύο μεγάλοι πρωταγωνιστές, ο Μέσι και ο Νεϊμάρ, βρέθηκαν αγκαλιασμένοι στα αποδυτήρια.
Οι ενδεκάδες:
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ (Λιονέλ Σκαλόνι): Ε. Μαρτίνες, Μοντιέλ, Ρομέρο (79΄ Πετσέλια), Οταμέντι, Ακούνια, Ντε Πολ, Παρέδες (54΄ Ροντρίγκεζ), Λο Σέλσο (63΄ Ταλιαφίκο), Ντι Μαρία (79΄ Παλάσιος), Λ. Μαρτίνες (79΄ Γκονζάλες), Μέσι.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ (Τίτε): Έντερσον, Ντανίλο, Μαρκίνιος, Τιάγκο Σίλβα, Ρενάν Λόντι (76΄ Έμερσον), Κασεμίρο, Φρεντ (46΄ Φιρμίνο), Έβερτον (63΄ Ζούνιορ Βινίσιους), Πακετά (76΄ Μπαρμπόσα), Νεϊμάρ, Ρισάρλισον.
*Καλύτερος γκολκίπερ της διοργάνωσης αναδείχθηκε ο Εμιλιάνο Μαρτίνες της Αργεντινής
*Βραβεύτηκε επίσης ο Μέσι ως ο κορυφαίος παίκτης του τουρνουά (με τον Νεϊμάρ), αλλά και ως ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.