Στις 22 Απριλίου του 1970 τουλάχιστον 20 εκατομμύρια Αμερικανοί –το 10% του πληθυσμού των ΗΠΑ εκείνη την περίοδο– από χιλιάδες σχολεία, κολέγια, πανεπιστήμια, μικρές κοινότητες, πόλεις και μητροπόλεις των ΗΠΑ βγήκαν στους δρόμους, καταγγέλλοντας την αδιαφορία αλλά και την άγνοια για το περιβάλλον και απαιτώντας ένα νέο βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης με στόχο την προστασία του πλανήτη.
Εκείνη ήταν η πρώτη Ημέρα της Γης, η καθιέρωση της οποίας αρχικά στις ΗΠΑ και στη συνέχεια σε ολόκληρο τον κόσμο αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία και την ανάπτυξη του σύγχρονου περιβαλλοντικού κινήματος. Από τότε έως και σήμερα, κάθε χρόνο, στις 22 Απριλίου, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι από κάθε γωνιά της Γης συμμετέχουν σε πλήθος εκδηλώσεων με στόχο, πλέον, την άμεση λήψη δραστικών μέτρων για τη διάσωση του κόσμου που μας περιβάλλει.
Φέτος, ωστόσο, κατά τον εορτασμό της συμπλήρωσης 50 χρόνων από τότε που η ανθρωπότητα άρχισε σιγά σιγά να συνειδητοποιεί την απειλή της καταστροφής του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα ξεχυθούν σε δρόμους και πλατείες, ούτε σε πάρκα και γήπεδα αλλά στο Διαδίκτυο.
Λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, φυσικά, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως όποιος το επιθυμεί δεν μπορεί να εκφράσει εξίσου βροντερά την αλληλεγγύη του στον πλανήτη και σε όλους όσοι αγωνίζονται για τη σωτηρία του και την εγκαθίδρυση της αποκαλούμενης «περιβαλλοντικής δημοκρατίας».
«Ενώ ο κορονοϊός μπορεί να μας εξαναγκάσει να τηρούμε τις αποστάσεις, δεν μπορεί να μας υποχρεώσει να χαμηλώσουμε τη φωνή μας. Μπορεί να είμαστε χώρια, αλλά χάρη στην ισχύ των ψηφιακών μέσων, είμαστε συνδεδεμένοι περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Παρόλο που ενδέχεται να αισθάνεστε απομονωμένοι, δεν είστε ποτέ μόνοι, γιατί είμαστε όλοι μαζί, εδώ στη Γη», υπενθυμίζουν οι διοργανωτές της Ημέρας της Γης μέσω του επίσημου ιστοτόπου τους, προσκαλώντας τους πολίτες όλου του κόσμου να συμμετάσχουν στις σχετικές εκδηλώσεις και δράσεις ούτως ώστε να καταστεί η 50η επέτειος της Ημέρας της Γης «η μεγαλύτερη διαδικτυακή κινητοποίηση στην Ιστορία».
Λόγω της πανδημίας του κορονοϊού οι ουρανοί είναι καθαροί και τα Ιμαλάια ορατά ξανά από το Παντζάμπ στη Βόρεια Ινδία έπειτα από μια τριακονταετία, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται επ’ ουδενί ότι ο πλανήτης δεν κινδυνεύει πια. Γιατί ακόμα και στην περίπτωση που φέτος οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα μειωθούν έως και 5,5%, όπως εκτιμούν οι ειδικοί, κάνοντας λόγο για σενάριο αδιανόητο έως και πριν από μερικές εβδομάδες, για να μην αυξηθεί η μέση παγκόσμια θερμοκρασία κατά 1,5°C κατά τις επόμενες δεκαετίες, η μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να ξεπερνάει το 7,5% σε ετήσια βάση και αυτό σημαίνει πως πρέπει να γίνουν ακόμα πάρα πολλά, πως δεν αρκεί να σταματήσει να λειτουργεί ο κόσμος για να σωθεί ο πλανήτης, πως απαιτείται μια ριζοσπαστική και μακρόπνοη πολιτική.
Λόγω της πανδημίας του κορονοϊού εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι είναι κάθε άλλο παρά αισιόδοξοι για το μέλλον, και το δικό τους, της ανθρωπότητας, δηλαδή, αλλά και του πλανήτη. Τα μέλη, ωστόσο, του EarthDay Network θεωρούν πως παρόλο που η διεθνής κοινότητα βρέθηκε απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει την κρίση του κορονοϊού, υπάρχει ακόμα χρόνος ούτως ώστε να προετοιμαστεί επαρκώς για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
«Μπορούμε, πρέπει και θα επιλύσουμε αμφότερες τις κρίσεις. Η πανδημία του κορονοϊού δεν μας απενεργοποιεί, αλλά μας υπενθυμίζει τι διακυβεύεται στη μάχη μας για το πλανήτη. Εάν δεν απαιτήσουμε αλλαγές για την μεταμόρφωση του πλανήτη και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, όλα όσα βιώνουμε σήμερα θα καταστούν ο κανόνας – ένας κόσμος όπου πανδημίες και ακραία καιρικά φαινόμενα πλήττουν ολόκληρο τον πλανήτη, εκθέτοντας τις ήδη ευάλωτες και περιθωριοποιημένες κοινότητες σε ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους», προειδοποιούν.