Το αεροδρόμιο της μικρής βραζιλιάνικης πόλης είχε πλημμυρίσει από οπαδούς της τοπικής ομάδας που συγκεντρώθηκαν για να υποδεχθούν -χωρίς εισαγωγικά- τους αντιπάλους τους στον τελικό που θα ακολουθούσε. Μόλις κατέβηκαν από το αεροπλάνο, οι φιλοξενούμενοι γνώρισαν την αποθέωση. Το ίδιο συνέβη, αργότερα, στο ξενοδοχείο όπου κατέλυσαν. Κι έπειτα, στο κατάμεστο γήπεδο. Ασυνήθιστες εικόνες, όπως ασυνήθιστος ήταν ο αγώνας: η Τσαπεκοένσε, ο σύλλογος που στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου «ξεκληρίστηκε» σε μια από τις μεγαλύτερες αεροπορικές τραγωδίες στα χρονικά των σπορ, έπαιζε με την Ατλέτικο Νασιονάλ, την ομάδα που εκείνη την αποφράδα ημέρα πήγαινε να συναντήσει στο Μεντεγίν της Κολομβίας.
Αυτή η συμφορά έδεσε τους Βραζιλιάνους με τους Κολομβιανούς, με δεσμούς φιλίας που καμία ποδοσφαιρική αντιπαλότητα, καμία διεκδίκηση κανενός τροπαίου, δεν θα μπορέσει -ποτέ- να διακόψει. Στον πρώτο τελικό του Ρεκόπα Σουνταμερικάνα (το Σούπερ Καπ της Λατινικής Αμερικής), η μπάλα πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Το ίδιο θα συμβεί και στον επαναληπτικό, στο Μεντεγίν, όπου οι μνήμες θα είναι ακόμα πιο βασανιστικές. Διότι η Τσαπεκοένσε θα πρέπει να ακολουθήσει εκείνη την «καταραμένη» διαδρομή, στην οποία έχασαν τη ζωή τους 19 ποδοσφαιριστές της, το προπονητικό της τιμ και αρκετά, ακόμη, στελέχη της.
Los sobrevivientes de la tragedia de Chapecoense en el Arena Condá pic.twitter.com/ZZWa5CCljD
— ABC Deportes (@ABCDeportes) April 4, 2017
Η Ατλέτικο Νασιονάλ κατέκτησε το Λιμπερταδόρες του 2016. Από τη στιγμή που αποφάσισε να «χαρίσει» το Κόπα Σουνταμερικάνα στην Τσαπεκοένσε, μετά το δυστύχημα, δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά: το πρωτόκολλο επιτάσσει διπλό τελικό, στις έδρες των δυο ομάδων. Ή, μήπως, μπορούσε; Υπήρξαν σκέψεις, ο εφετινός τελικός να είναι μονός – και να διεξαχθεί σε ουδέτερο γήπεδο της Βραζιλίας. Οι Κολομβιανοί δεν είχαν αντίρρηση, όμως οι ίδιοι οι Βραζιλιάνοι το ξέκοψαν. Αυτό το ταξίδι, το είδαν σαν ευκαιρία να αναμετρηθούν με τους εφιάλτες τους, να νικήσουν τον θάνατο. Να δείξουν -πρώτα στους εαυτούς τους- πως η ζωή συνεχίζεται.
?? QUE FESTA! QUE MOMENTO! O dia de hoje entrará na história! Obrigado, @ChapecoenseReal e @nacionaloficial! #TMJChape #PraSempreChape pic.twitter.com/7lsJJRjvvB
— FOX Sports Brasil (@FoxSports_br) April 5, 2017
Στο γήπεδο, τα ξημερώματα (για την Ελλάδα), οι πάνω από 20.000 θεατές ανέμιζαν σημαίες της Ατλέτικο Νασιονάλ (και της Κολομβίας), και επιδοκίμαζαν τις προσπάθειες και των δυο ομάδων. Κάθε στιγμή του αγώνα ήταν συγκινητική, όμως τα περισσότερα δάκρυα χύθηκαν όταν έσβησαν τα φώτα, για να προβληθεί στα μάτριξ ένα βίντεο με τους αδικοχαμένους παίκτες της Τσαπεκοένσε. Επίσης, μόλις πάτησαν στο χορτάρι οι τρεις παίκτες που διασώθηκαν: ο Φόλμαν, ο Αλαν Ρουσέλ και ο Ελιο Νέτο. «Δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι. Αυτό το ματς αντιπροσωπεύει την ιστορία της Τσαπεκοένσε», είχε πει νωρίτερα ο εθελοντής προπονητής της ομάδας, Βάγκνερ Μαντσίνι, που συμμετέχει στην προσπάθεια για την αναγέννηση του συλλόγου, με 22 νέους ποδοσφαιριστές στο ρόστερ.
Για τους περίπου 200.000 κατοίκους του Τσαπεκό, δεν ήταν ένας τελικός. Ούτε και μνημόσυνο, όμως. Ηταν μια γιορτή – χωρίς κανένας να μπορεί να πει, τι ακριβώς γιορτάζει, από πού πήγαζε τόση χαρά. Η κυκλοφορία στους κεντρικούς δρόμους είχε διακοπεί από το μεσημέρι, ώστε να μπορεί να βρεθεί όλη η πόλη μαζί και να κατευθυνθεί προς το γήπεδο. Το οποίο, όμως, χωρούσε μόνον έναν στους δέκα. Χιλιάδες ήταν εκείνοι που περίμεναν απέξω, να τελειώσει το ματς. Βεβαίως, ουδείς ασχολήθηκε με το αποτέλεσμα (2-1 νίκησε η Τσαπεκοένσε). Ετσι κι αλλιώς, θα κέρδιζε το ποδόσφαιρο, θα κέρδιζε η ζωή.
Η Τσαπεκοένσε άρχισε να ξαναζεί στις 5 του περασμένου Ιανουαρίου. Εκτοτε, από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας της, προσέβλεπε σε αυτά τα διπλά παιχνίδια με την Ατλέτικο Νασιονάλ, με τον ιδιαίτερο συμβολισμό. Το επόμενο μεγάλο ραντεβού, για το οποίο ανυπομονεί, είναι με την Μπαρτσελόνα, τον προσεχή Αύγουστο στο «Καμπ Νου», στο τουρνουά για τα γενέθλια του καταλανικού συλλόγου. Η Μπαρτσελόνα θα της πληρώσει όλα τα έξοδα για να συμμετάσχει στο «Τζουάν Γκαμπέρ», και οι δυο ομάδες θα μοιραστούν τα κέρδη.
Οπως είπε χθες ο πρόεδρος της Τσαπεκοένσε, Πλίνιο Νταβίντ Ντε Νέβες, «η Μπαρτσελόνα στάθηκε σαν φίλη από την αρχή, και ήταν η μοναδική -από την Ευρώπη- που έβαλε χρήματα στον λογαριασμό μας». Αν και, εκείνες τις πρώτες μέρες μετά την τραγωδία, όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος έσπευσε να της υποσχεθεί βοήθεια, άλλοι την ξέχασαν κι άλλοι περιορίστηκαν στην ηθική συμπαράσταση. Με εξαίρεση κάποιους βραζιλιάνικους συλλόγους, που της δάνεισαν παίκτες τους, την άφησαν να παλεύει μόνη για να σταθεί, πάλι, στα πόδια της.