Ο 25χρονος Γιάν Μπάχμουτ είναι ουκρανός γεωφυσικός αλλά δεν πολεμάει σε κάποιο από τα μέτωπα της χώρας του. Παρακολουθεί από μακριά τον πόλεμο να εκτυλίσσεται ερήμην του. Από πολύ μακριά κιόλας… Ο νεαρός είναι γεωφυσικός σε μία ερευνητική βάση της Ουκρανίας στην Ανταρκτική. Η απόσταση που χωρίζει την Ουκρανία από τους πάγους είναι 15.500 χιλιόμετρα. Τώρα η αποστολή του σχεδόν τελείωσε, όπως έγραψε ο βρετανικός Guardian, όμως ο Μπάχμουτ δεν μπορεί να εγκαταλείψει τους πάγους. Δεν έχει πού να πάει, αφού το σπίτι του στο Χάρκοβο δεν υπάρχει πια.
Πέρα από το σπίτι του, ακόμη και οι δικοί του άνθρωποι δεν βρίσκονται πλέον στο Χάρκοβο. Η μητέρα και η κοπέλα του έχουν φύγει στην Πολωνία, ενώ ο πατέρας και η γιαγιά του κατέφυγαν στη δυτική πλευρά της Ουκρανίας. Οσο για τους καθηγητές του στο ίδρυμα στο οποίο εργαζόταν προτού ταξιδέψει στους πάγους, ε, αυτοί έχουν ενταχθεί σε πολιτοφυλακές. Ο Guardian είχε συνδιάλεξη μαζί του, στην οποία ο νεαρός άνοιξε την καρδιά του.
«Είναι αδύνατον να το περιγράψεις, μπορείς να το ζήσεις μόνο όταν είσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα συμβαίνοντα αλλά και από τους αγαπημένους σου» είπε ο Μπάχμουτ. «Δεν μπορείς να επηρεάσεις τίποτε. Συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις πού να επιστρέψεις και ότι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αντιμετωπίσεις τη νέα πραγματικότητα. Η ζωή χωρίστηκε σε πριν και σε μετά».
Ο νεαρός ζει με άλλους 12 στη βάση «Βερνάντσκι», η οποία υπήρξε βρετανική αλλά πέρασε στους Ουκρανούς το 1996. Εκεί μελετούν το κλιματικό πρόβλημα. Ο τομέας του Μπάχμουτ είναι η μέτρηση του μαγνητικού πεδίου της Γης. Στις 2 Μαρτίου η ομάδα του «Βερνάντσκι» έστειλε ένα βιντεομήνυμα στους Ουκρανούς: «Οι καρδιές μας πονούν με όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να ενισχύσουμε τον στρατό μας και να υπερασπιστούμε τη χώρα μας…»
Μόλις παραδώσει τη θέση του σε άλλους ερευνητές, ο Μπάχμουτ θα μεταβεί στην Πολωνία, με σκοπό να ξαναβρεί τους δικούς του. Δεν ξέρει τιο θα κάνει. Αν θα καταταγεί στις πολιτοφυλακές ή αν θα παραμείνει στην Πολωνία για να συνεχίσει το επιστημονικό του έργο. Θα δει και θα πράξει επί τόπου.
Για το Χάρκοβο είπε ότι είναι πόλη κυρίως ρωσόφωνη, η οποία διατηρούσε πολιτιστικούς δεσμούς με τη Ρωσία. Ωστόσο αφ’ ότου άρχισαν οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές ο Μπάχμουτ άλλαξε γνώμη για τη Ρωσία: «Νόμιζα ότι η προπαγάνδα του Κρεμλίνου είχε περιορισμένη απήχηση, σε περιορισμένο κοινό. Τώρα βλέπω ότι όλη η χώρα είναι αδαής, με κάποιες εξαιρέσεις. Είναι μία χώρα που ζει σε μία παράλληλη πραγματικότητα, όπου το μαύρο είναι άσπρο και το λευκό είναι μαύρο».