Οι κτιριακές εγκαταστάσεις πωλούνται, οι αναμνήσεις ποτέ. Ούτε καν οι προοπτικές που διανοίγονται στο μέλλον, σημείο των καιρών και των οικονομικών συνθηκών του 21ου αιώνα, γίνεται να παραγράψουν το ένδοξο παρελθόν. Η πώληση, τελεσίδικη όσο μια υπογραφή σε ένα συμβόλαιο, του Αστέρα Βουλιαγμένης, όπως ανακοίνωσε την Κυριακή το ΤΑΙΠΕΔ, έπειτα από πολύμηνες παλινωδίες και δικαστικές διαμάχες, φέρνει στην επιφάνεια τις κρυφές –και λιγότερο κρυφές- ιστορίες που έχουν καταγραφεί στις περιβόητες καμπάνες του Αστέρα.
Η θάλασσα, το τοπίο, η χλιδή, η παρέλαση λαμπρών αστέρων του διεθνούς τζετ σετ, της πολιτικής και της οικονομικής ζωής και κάμποσα άλλα πάθη, συνάζονται τώρα για να καταδείξουν ότι ο τόπος είναι οι άνθρωποι. Πίσω από τον Αστέρα Βουλιαγμένης υπάρχουν ιστορίες επί ιστοριών που μένουν αναλλοίωτες στο χρόνο. Ολα ξεκίνησαν το 1959, χρονιά που δημιουργείται η πλαζ που φέρει το όνομα «Αστέρας»: λες και η ονοματοδοσία προμήνυε αυτά που θα συνέβαιναν στην ξανθή άμμο, μπροστά στο κύμα, πίσω από κλειστές πόρτες ή στα νυχτερινά πάρτι με μουσική, ποτά, ερωτισμό και χαλαρή κουβέντα.
Η έκταση αγοράστηκε επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, από την Εκκλησία, με σκοπό να κατασκευάσει το καλύτερο ξενοδοχειακό συγκρότημα στη Μεσόγειο. Ο «Αστέρας» ήταν μόλις 25 χιλιόμετρα από την Αθήνα – σημαντικό προσόν για εκείνη την εποχή όπου δεν είχε ανθίσει ακόμη το φαινόμενο των τουριστών που παίρνουν σβάρνα τα νησιά όλης της Ελλάδας. Ηταν μια αμμώδης παραλία με πεντακάθαρα νερά περιτριγυρισμένη από πεύκα σε έναν καταπράσινο κόλπο στο Λαιμό της Βουλιαγμένης.
Μια περιοχή που κουβαλάει τη δική της ιστορική μνήμη, καθώς στην πλαζ βρέθηκαν τα ερείπια ενός πολύ σημαντικού αρχαίου ναού. Χτισμένος στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., ο ναός του Απόλλωνος Ζωστήρα ανακαλύφθηκε τυχαία, το 1924, από τα παιδιά του Ορφανοτροφείου Βουλιαγμένης, που έπαιζαν με την άμμο, αλλά «εξαφανίστηκε» και πάλι από επιχώσεις, ενώ η εισροή των θαλάσσιων υδάτων -καθώς βρίσκεται δίπλα στην ακτή- τον μετέτρεψαν σε λίμνη. Ο χώρος βρίσκεται μέσα στην πλαζ του Αστέρα Βουλιαγμένης.
Τη σπουδαιότητα του αρχαιολογικού χώρου που κρύβεται κάτω από την παραλία του Αστέρα Βουλιαγμένης επιβεβαιώνει η τεράστια δεξαμενή της αρχαϊκής εποχής που αποκάλυψαν εργασίες που εκτελούνταν για την κατασκευή νέας εισόδου της πλαζ. Σε απόσταση μόλις 25 μέτρων από τη δεξαμενή βρίσκεται ο ναός του Απόλλωνα Ζωστήρα, στην παραλία του ξενοδοχείου. Σύμφωνα με την τότε γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβούλιου, η δεξαμενή έπρεπε να διατηρηθεί ως μνημείο, με την κάλυψή της να «είναι προσωρινή και για λόγους ασφαλείας».
Η ύπαρξή της όμως ήταν γνωστή από τη δεκαετία του ’60 όταν έγιναν τα έργα για την οργάνωση της πλαζ του ΕΟΤ. Τα αρχαία -διαστάσεων 12,50 μ. x 1,80 μ.- είχαν εγκιβωτιστεί και ξανασκεπαστεί. Ετσι, όταν πριν μερικά χρόνια τρύπησαν το τσιμέντο για τα έργα ανακαίνισης ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου, αντίκρισαν από κάτω τη δεξαμενή, για την οποία υπήρχε μόνο μια μικρή αναφορά σε αρχαιολογικό δελτίο της εποχής.
Το 2008, κατά την εκσκαφή για την εγκατάσταση πυρασφάλειας στο χώρο των καμπανών της ξενοδοχειακής μονάδας, εντοπίστηκαν σημαντικές αρχαιότητες. Συγκεκριμένα, αποκαλύφθηκε συγκρότημα κλασικών χρόνων που εδράζεται πάνω σε λείψανα εγκατάστασης της Πρωτοελλαδικής Εποχής.
Η διαρρύθμιση του Αστέρα Βουλιαγμένης έγινε από τον εξαίρετο αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Βουρέκα σε συνεργασία με τον Προκόπη Βασιλειάδη και τον Περικλή Σακελλάριο. Το 1961 ξεκίνησε η λειτουργία των μπανγκαλόους του Αστέρα, το 1966, δημιουργήθηκε η σχολή θαλάσσιου σκι με τον γνωστό ζεν πρεμιέ της εποχής Γρηγόρη Κασιδόκωστα, τον Ελληνα Στιβ Μακ Κουίν, να παίζει σημαντικό ρόλο. Η δημιουργία της σχολής σκι ήταν άκρως σημαντική για να ανάπτυξη του συγκροτήματος και την προσέλκυση μεγάλων ονομάτων. Στην πραγματικότητα, από εκείνη τη στιγμή η ιστορία του Αστέρα αρχίζει να αποκτάει λάμψη. Η πλαζ του Αστέρα καθιερώνεται ως σημείο συνάντησης των διάσημων και των μεγαλοαστών της εποχής. Το 1967 εγκαινιάστηκε το ξενοδοχείο Arion, το 1979 το Nafsika και το 1984 το ξενοδοχείο Aphrodite το οποίο βρίσκεται στην πίσω πλευρά της χερσονήσου και τα τελευταία χρόνια δεν λειτουργεί.
Αν καθίσει και μετρήσει κανείς τα πρόσωπα και τις φυσιογνωμίες που έχουν περάσει όλα αυτά χρόνια από τον Αστέρα, μάλλον θα χάσει το μέτρημα, αλλά και το… φως του από την αστρόσκονη που άφησαν πίσω τους.
Συχνοί θαμώνες από την ελληνική σόου μπιζ της εποχής ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, η Ζωή Λάσκαρη και πλήθος άλλων ηθοποιών που επέλεγαν τις καμπάνες του ξενοδοχείου τόσο για τα γυρίσματα των ταινιών τους -η γνωστή Φίνος Φιλμ είχε γυρίσει κάμποσες ταινίες εκεί- όσο και για τις δικές τους προσωπικές στιγμές.
Το παραθεριστικό θέρετρο της Βουλιαγμένης επισκεπτόταν συχνά και ο Αριστοτέλης Ωνάσης με τα παιδιά του Αλέξανδρο και Χριστίνα και αργότερα με την Τζάκι. Οσοι θυμούνται εκείνες τις επισκέψεις έχουν να λένε για τα τρανταχτά γέλια του Ωνάση, αλλά για την γαλαντομία του προς το προσωπικό – τα φιλοδωρήματα που έδινε άξιζαν όσο ένας μισθός.
Σε όλους αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και τους επιφανείς καλλιτέχνες και πολιτικούς της αλλοδαπής που κόσμησαν με την παρουσία τους τον Αστέρα. Μετρήστε ονόματα: Φρανκ Σινάτρα, Μπριζίτ Μπαρντό, Τέλης Σαβάλας, Πολ Νιούμαν, Τζόαν Κόλινς, Μπριζίτ Μπαρντό, Beatles και Τσάρλτον Ιστον ήταν μερικοί από τους χιλιάδες «γνωστούς» που έλαμψαν με την παρουσία τους. Τόπος χαλάρωσης υπήρξε και για αρκετούς πολιτικούς ηγέτες, όπως η Μάργκαρετ Θάτσερ, οι Ρόμπερτ και Τζον Κένεντι, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Μπόρις Γιέλτσιν, ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, ο Χέλμουτ Κολ, ενώ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το χρησιμοποιούσε συχνά για τις διακοπές του, όπως και ο πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης και ο Ευάγγελος Αβέρωφ.
Το ζεύγος Ζολώτα, έμενε πάντα στην καμπάνα 34 λόγω της προτίμησης του πρώην πρωθυπουργού στο συγκεκριμένο σημείο της παραλίας. Ενα σημείο, που μάλιστα ως σήμερα, καλείται άτυπα από το προσωπικό του ξενοδοχείου «παραλία του Ζολώτα».
Ο Ανδρέας Παπανδρέου επισκεπτόταν συχνά τον «Αστέρα» με τη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου και έμενε πάντα στο «Αφροδίτη» – ή, σπανιότερα, στην προεδρική σουίτα του «Αρίωνα».
Κάθε καλοκαίρι οι ελληνικές οικογένειες εφοπλιστών – Λάτση, Αγγελόπουλου, Λουκά και Βάσου Χατζηιωάννου, Ποταμιάνου, Χανδρή, Βαρδινογιάννη, Λαιμού, Γουλανδρή, Πατέρα, Φαφαλιού, Νιάρχου, Λιβανού, Νταϊφά, Καβουνίδη, Γοργία, Κουλουκουντή, Μίχαλου, κ.ά. – κατέλυαν στο ξενοδοχείο και έστηναν το δικό τους αστικό prive party. Πολλοί θυμούνται ότι η καμπάνα με τον αριθμό 33 ήταν του καπετάν Γιάννη Λάτση, του «μπάρμπα Γιάννη», για όσους τον ήξεραν καλά – ο οποίος την είχε προπληρώσει για πολλές σεζόν, ενώ αυτές με τα νούμερα 30 και 31 φιλοξενούσαν πάντοτε την οικογένεια του Παναγιώτη Αγγελόπουλου.
Πολύ συχνά έβλεπε κανείς παπαράτσι να ξεροσταλιάζουν στα βραχάκια της Βουλιαγμένης για μια μακρινή φωτογραφία, μια και κανείς δεν περνούσε το «τείχος» ασφαλείας του ξενοδοχείου. Αυτήν ακριβώς τη διακριτικότητα και ηρεμία αναζητούσαν όλες αυτές οι διασημότητες που έχουν περάσει από τον Αστέρα και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο αποτελεί ακόμα και σήμερα τη πρώτη τους επιλογή.