Είναι κομμάτι δύσκολο να νικήσεις Ναδάλ και Τζόκοβιτς, τον έναν μετά τον άλλον, μέσα σε λιγότερο από ένα 24ωρο. Στα όρια του ακατόρθωτου. Εξαντλημένος από τη σκληρή μάχη του με τον Ισπανό, στον ημιτελικό που διήρκεσε δυόμισι ώρες, ο Στέφανος Τσιτσιπάς ηττήθηκε με 2-0 σετ (6-3, 6-4) στον τελικό του ΟPEN της Μαδρίτης από τον Σέρβο -Νο 1 στην παγκόσμια κατάταξη- και θα χρειαστεί να περιμένει λίγο ακόμη προτού σηκώσει το πρώτο Masters τρόπαιο της καριέρας του. Είναι κι αυτό το «άδειασμα», που όλοι οι αθλητές νιώθουν έπειτα από έναν θρίαμβο… Δεν πειράζει, Στέφανε. Ενα θαύμα τη φορά.
Ο «Τσιτσιφάστ» αναχωρεί από την ισπανική πρωτεύουσα, έχοντας ανέβει ακόμη ένα σκαλί προς την απόλυτη καταξίωση. Σε ηλικία 20 ετών και εννέα μηνών έγινε ο νεαρότερος τενίστας που κατάφερε να νικήσει (6-4, 2-6, 6-3) τον τρομερό Ναδάλ σε χωμάτινη επιφάνεια – εκεί που ο «Ματαντόρ» (Ταυρομάχος) θεωρείται ακαταμάχητος. Το ιπποτικό χειροκρότημα των 12.000 πικραμένων οπαδών του αριστερόχειρα ισπανού θρύλου, που είχαν κατακλύσει το γήπεδο, πιστοποιεί τον παγκόσμιο θαυμασμό για το νέο μεγάλο αστέρι του παγκοσμίου τένις.
Μέχρι χθες (Σάββατο) ο Τσιτσιπάς δεν είχε κατορθώσει να του πάρει ούτε σετ. Μετρούσε τρεις ήττες, σε ισάριθμες αναμετρήσεις τους, με συνολικό σκορ 0-7. Σήμερα, όμως, δικαιούται να περηφανεύεται πως, γι’ αυτόν, δεν υπάρχει ανίκητος αντίπαλος. Πλέον, έχει κερδίσει και τα τρία «ιερά τέρατα» των κορτς (Ναδάλ, Τζόκοβιτς, Φέντερερ). Τους δύο πρώτους, μάλιστα, στο προνομιακό τους πεδίο: τον Ναδάλ στο χώμα και τον Τζόκοβιτς σε σκληρή επιφάνεια. Δεν του μένει, παρά να νικήσει τον Φέντερερ (και) στο γρασίδι. Επίσης, έχει υποτάξει από δύο φορές (σε χώμα και σε σκληρή επιφάνεια) και τους δύο τενίστες που συμπληρώνουν το σημερινό Top-5: τον Ζβέρεφ και τον Τιμ.
Ο ίδιος, μετά τον θρίαμβό του επί του Ναδάλ, σκαρφάλωσε στο No 7 της παγκόσμιας κατάταξης, ξεπερνώντας και τον Μάρκο Παγδατή, που στην καλύτερη στιγμή του είχε φτάσει στο Νο 8). Είναι ρεκόρ καριέρας. Σε περίπτωση που κατακτούσε τον τίτλο, θα ανέβαινε στο No 6. Αλλά, δεν θα αργήσει να γίνει κι αυτό.
Το 2018 ήταν η χρονιά της εκτόξευσής του. Το 2019 φαίνεται πως θα τον καθιερώσει στην «ελίτ» του τένις. Ο κυριακάτικος τελικός του ήταν ο τέταρτος, εφέτος, και ο δεύτερος στην κατηγορία Masters. Μέσα στη χρονιά έχει κατακτήσει τον τίτλο στο Εστορίλ και τη Μασσαλία – ο Ναδάλ δεν έχει χαρεί, ακόμη, ούτε έναν. Μέτρησε εννέα διαδοχικές νίκες στο χώμα, που φαίνεται να του ταιριάζει πολύ ως επιφάνεια. Οχι ότι στις άλλες τα πηγαίνει άσχημα…
Ο Στέφανος, ο οποίος στις 12 Αυγούστου θα κλείσει τα 21, δείχνει πολύ πιο ώριμος εφέτος σε σχέση με πέρυσι. Δεν είναι μόνον η εμπειρία που αποκτά, παιχνίδι με το παιχνίδι, τουρνουά με το τουρνουά. Βρίσκεται σε καλύτερη φυσική κατάσταση. Ανεβαίνει στο φιλέ με πολύ μεγαλύτερη άνεση. Αλλά η κυριότερη, ίσως, αλλαγή είναι πως έχει απογειώσει την αυτοπεποίθησή του. Φάνηκε ξεκάθαρα στον συναρπαστικό ημιτελικό του Σαββάτου. Απέναντι σε έναν θρύλο, τον Ναδάλ, που ποτέ δεν είχε νικήσει, και μπροστά σε ένα «εχθρικό» κοινό, αυτό το εικοσάχρονο παλικάρι όρμησε στον αγώνα και αιφνιδίασε τον μεγάλο του αντίπαλο, κερδίζοντας το πρώτο σετ. Και όταν, στο δεύτερο, είχε να αντιμετωπίσει τον καταιγιστικό ρυθμό του Ράφα, μόνο σε δυο τρεις περιπτώσεις έχασε την ψυχραιμία και τη συγκέντρωσή του. Στη θέση του, πολύ πιο έμπειροι τενίστες θα είχαν καταρρεύσει.
Ο Τσιτσιπάς έχει αρχίσει να εξαργυρώνει τους κόπους και τις θυσίες, του ίδιου και της οικογένειάς του. Θα φύγει από τη Μαδρίτη κατά 600.000 ευρώ πλουσιότερος. Μέχρι στιγμής, είναι πέμπτος στη λίστα των τενιστών με τα μεγαλύτερα έσοδα -μόνον από έπαθλα- μέσα στο 2019. Στο σύνολο, οι νίκες της σύντομης καριέρας του, του έχουν αποφέρει περίπου 4,5 εκατ. ευρώ. Τόσα χρήματα, οι «κοινοί θνητοί» ούτε, καν, τα ονειρεύονται. Στον γενναιόδωρο κόσμο του τένις, όμως, για ταλέντα όπως ο Στέφανος, δεν είναι παρά μια μικρή προκαταβολή.